Beste lezers,
Mijn relatie is 5 maanden geleden uitgegaan doordat mijn ex het niet zag zitten. Ik zelf ook niet, heb veel problemen te verwerken ivm overlijden van mijn zusje.Ik heb gezegd dat ik geen contact meer met hem wil hebben op dat moment, dit heb ik 8 weken vol kunnen houden. Ik heb nooit het gevoel gehad dat hij met mijn probleem mij kon helpen. Toen het uit is gegaan ben ik gelijk psychische hulp gaan zoeken. Ik heb netjes een kaart naar zijn ouders gestuurd en netjes afscheid genomen en vertelt wat er met mij aan de hand is.In oktober heb ik met hem afgesproken en vertelt wat ik aan het doen ben, hij vond dit heel positief van mij. Intussentijd was hij met een meisje bezig en heeft in september en oktober tweemaal een foto van mij en hem op hyves geplaatst, nadat hij eind augustus alle fotos eraf heeft gegooid en nieuwe foto's van zichzelf erop heeft gezet. Intussentijd is het met dat ene meisje niks geworden.In december ben ik hem tegen gekomen met stappen. Was wel even vreemd. De keren dat ik op msn kom spreekt hij mij gelijk aan met mijn naam en zegt vervolgens weinig. Eind december heb ik hem gevraagd of hij zin had om een drankje of hapje te doen, hierop reageerde hij erg enthousiast en vond het erg leuk.Nadat we af hadden gesprokken ben ik geschrokken hoe meegaand hij met mij was en wat er bij de psycholoog uit was gekomen. Zijn moeder belde mij nog in november hoe het met mij ging en hij vertelde dat zij er wel opstond dat ik haar terug zou bellen om bij haar wat te gaan eten. 31 december kreeg ik een algemeen gelukkig nieuwjaar berichtje.In die tijd heeft hij een meisje ontmoet,waar hij al een paar keer mee af heeft gesproken. Afgelopen maandag heb ik dan zijn moeder gebeld en vertelt dat ik toch ben geschrokken dat hij meegaand is en dat ik twijfel. Ze reageerde hier niet echt op, vroeg wel of ik de juiste beslissing had genomen. En heb hierop ja gezegd al hoewel je elkaar wel mist.Woensdag krijg ik van hem een mailtje met; ik was de vorige keer volgens mij vergeten te zeggen dat ik je graag met je problemen wil helpen,problemen is een groot woord maar je begrijpt wat ik bedoel. Dus als je nog eens wilt afspreken of wilt bellen kan dat natuurlijk altijd! Ik heb de volgende dag gereageerd dat ik hem volgende week bel, nadat ik naar de psycholoog ben geweest en we dan bij kunen kletsen en een afspraak kunnen maken.
Afgelopen zaterdag ging ik uit en kwam hun hele groep tegen hem dus ook en drie kussen gegeven en verder gegaan. In een andere kroeg kwamen we ze allemaal tegen behalve mijn ex. Hij is die avond met het ene meisje mee naar huis gegaan en blijven slapen.
Je snapt hoe ik me voel......rot........Ik weet dat ik hem volgende week moet bellen en direct moet vragen hoe hij mij wilt helpen en duidelijkheid wil hebben. Maar ik ben bang voor de tegenvaller. De een zegt dat hij mij wilt helpen om van zijn schuldgevoel af te zijn, ik denk soms weer dat hij medelijden met mij heeft. Waarom zouden jullie mannen je ex willen helpen? Dat is mijn grote vraag. Mijn ex is een gesloten typen, zal niet snel zijn gevoelens uiten, maar kan wel direct zijn.
Ik hoop op reactie van zowel vrouwen als mannen.
Groetjes L.
het gaat er om wat jij wil..
@Lila,
Het gaat er om wat jij wil..niet wat hij wil..
jij hebt dubbel iets te verwerken en hij denkt nu op het moment
dat jij hem nu niet meer wilt..
je moet tegenover jezelf en tegenover hem eerlijk blijven..
vertel hem desnoods hoe jij je voelt..over alles wat je dwars zit..
Kop op
Sterkte
Kiki
twijfel
Ik denk dat hij erg twijfelt over zijn relatie naar jou toe en dat hij wel degelijk gevoelens voor jou heeft maar niet opnieuw aan de kant gezet wil worden.
Als jij nog diepe gevoelens voor hem hebt spreek dit uit anders kom je er waarschijlijk nooit achter wat hij nog voor je voelt. Mannen zijn over het algemeen niet zo goed in het opvangen van subtiele hints , dus wees gewoon duidelijk.
mijn ervaring....
Ik heb mijn relatie met mijn ex uitgemaakt omdat ze mij niet betrok in haar problemen en me steeds verder afstootte. Haar vader lag op dat moment op sterven en dat heeft ze me niet eens verteld.
Nu (anderhalve maand later) neemt ze het me kwalijk dat ik haar niet gesteund heb toendertijd.
Ik wist toen van niks, maar vind het ook heel erg dat ik er niet ben geweest voor haar.
Ik ben zo ongeveer door het stof gekropen en heb achteraf erg veel spijt dat ik het heb uitgemaakt.
Ik kan haar maar niet loslaten en zij mij ook niet, al doen we erg ons best om vooral niet te laten blijken hoe moeilijk we het hebben.
Er zit van beide kanten nog gevoel, maar zij wil niet meer (zegt ze).
Ik heb gezegd dat ik er voor haar wil zijn, ik heb laten blijken dat ik er voor haar wil zijn.
Voor mij is de reden duidelijk; ik heb een fout gemaakt en wil haar dolgraag terug, daarvoor heb ik alles over.
Ik ga haar niet lastigvallen, maar heb gezegd wat ik zeggen wilde en laat het verder aan haar over. Ze heeft al genoeg te verwerken.
Inmiddels heeft ze na een sterfgeval van een oude vriend mij wel een sms gestuurd. Ik was meteen van slag en heb haar alleen maar sterkte gewenst en laten weten dat ik er voor haar wil zijn. Dat durft ze dan weer net niet aan.
Reacties
Hoi lezers,
Erg bedankt voor jullie reactie. Ik zit er zelf erg mee en wil met gesprekken kijken of we dichter bijelkaar komen en wat er uit komt en/ of we er definitief mee moeten stoppen. Want vind het nog wel raar dat hij met een ander meisje bezig is en blijft slapen (hij weet niet dat ik dit weet) en mijn mailt dat hij mij erg graag wilt helpen met mijn problemen.
Ik ben erg blij met jullie reactie en houd jullie zeker op de hoogte.
Groetjes Lila