Lieve Missy,

God zeg, ik krijg er een krop van in de keel om dit te lezen, omdat ik je verhalen over de breuk en de evolutie erna helemaal heb opgevolgd, zoals velen hier.

Het eerste gevoel dat ik toch wel kreeg bij het lezen van je blog, was een soort genoegen, blijdschap, hihi, maybe beetje gemeen. In de aard van: "kijk, daar heb je het, boontje komt om z'n loontje". Hij heeft dus w?ɬ®l spijt, en dat verdient zo'n lieve meid als jij toch wel h?ɬ®!
Wat ik wel kan begrijpen als je dan plots zijn woorden leest, is dat er een enorme stroom tranen op gang komt, alles wordt weer opgerakeld en EINDELIJK geeft hij toe dat je toch wel heel wat betekend hebt voor hem, dat kan ook niet anders!

Ook al was je de draad van je leven zo goed aan't oppakken, dit is geen terugval hoor, maar wel heel normaal dat je van slag bent hierdoor. Ik zou het ook zijn...geef maar gewoon toe aan die tranen en gemengde gevoelens. Ze moeten er toch uit.

Ook goed wat je hebt teruggeschreven trouwens.
Je zegt nu wel dat je zijn spijt liever niet geweten had, maar als je echt eerlijk bent, doet het misschien toch wel een beetje goed dat hij er ook niet zomaar -alsof het niets was- overheen kan stappen?
Zijn gevoelens stemden duidelijk niet helemaal overeen met z'n daden, maar het is zijn eigen zielige probleem om zich zo door z'n ouders te laten doen.

E?ɬ®n raad: zoals je zei, koester die mooie momenten, maar probeer echt niet in de val te trappen door je erin te laten meeslepen. Het is nu gebeurd en wsshl had je nooit echt gelukkig geweest met die schaduw van z'n ouders er steeds bij...dus ik vind het eigenlijk een mooi einde allemaal hoor.

Ik zou nu wel vragen aan hem om idd GEEN contact meer te zoeken omdat dat pijn doet en telkens de wonden openrakelt. Zo heb ik dat mijn ex ook verteld, maar soms lijkt hij het niet te snappen. Ook al contacteert hij me voor het stomste hebbedingetje dat hij nodig heeft, ik ga er momenteel telkens kapot aan, omdat ik weet dat hij daarna weer naar z'n nieuwe vlam rijdt. Ik heb hem net letterlijk een ligzetel in de auto zien laden, die ik voor de deur gedropt had, omdat hij lekker met z'n nieuwe scharrel in de tuin van de zon wil gaan genieten.
'k Moest wel lachen, hoe hij dat gevaarte in z'n auto probeerde te wringen, maar toen hij uiteindelijk wegreed richting andere vrouw, keerde m'n maag.
Brrrr...

Geen contact is denk ik nu, het allerbeste, ik persoonlijk begin nu te huilen als hij me belt, kan het niet laten, hopelijk gaat hij zo beseffen dat hij me beter niet meer belt, want daar kan hij toch niet tegen!

Zo meid, probeer dit een plekje te geven en ga daarna gewoon verder met die goede weg die je aan't bewandelen was!
Ga je dit weekend weer in de disco werken?

Veel liefs,

italygirl x

Als eerste wil ik toch zeggen dat ik het goed vind van je ex dat hij dit heeft laten weten. Ik snap dat je daardoor van slag bent, kom ik zo op terug. Maar voor de lange termijn is dit wel goed. Mss was het beter geweest als hij dit later had gedaan, of meteen na de breuk. Maar om ooit met een goed gevoel op jullie relatie terug te kijken is dit goed voor je. Dit omdat er tussen jullie zoveel gebeurd is, en hij je heel heel naar behandeld heeft. Daarmee heeft hij je een knauw in je zelfvertrouwen gegeven. Wat ik vol bewondering bij jou gelezen heb, is dat jij je zelfvertrouwen terug gevonden hebt. Mss zelfs meer dan toen je m?ɬ©t hem was. Je bent een sterke en zelfstandige vrouw aan het worden.

En idd, net op het moment dat jij aan het groeien bent, komt hij. Wellicht confronteert je dat ook met je afhankelijkheid van hem wat je altijd toch wat gehad hebt. En net nu je onafhankelijk van hem wordt komt hij....
Daarnaast had je nu ook een situatie waarin je je kon handelen. Je hebt verdriet en woede gehad om de nare dingen die hij en zijn ouders gedaan hebben. Maar dat heb je min of meer een plek gegeven, en ook dat is in een soort van doosje gestopt. Je kon op een bepaalde manier aan hem denken. Het was duidelijk dat hij een ***zak was. (hiermee bedoel ik niet tijdens de relatie, maar wel erna)
Nu gooit hij dat beeld overhoop, dat is verwarrend.

Ik vind het heel goed zoals je terug gemaild hebt. Ik denk dat voor jou nu afstand weer beter is. Want je moet weer opnieuw dingen gaan plaatsen.
Maar ik heb er alle vertrouwen in dat je dat lukt.
Want echt, jij bent 1 van de genen bij wie ik zo'n vooruitgang proef. Jij mag ontzettend trots op jezelf zijn.
Dikke knuffel, Panic