Ongelofelijk pas een maandje verder.
Voor mijn gevoel is het anders.
Het gaat gelukkig iets beter met me, {beter iets dan niets} .
Veel verdriet heb ik nog , maar dat is ook mijn eigen schuld.
Ik heb hem keer op keer terug genomen , keer op keer uitgemaakt.

Ik begrijp veel dingen nog steeds niet , want soms huil ik, als ik ergens aan denk.
Ik weet het wel het komt goed . De pijn trekt wel weg, alleen voor mij te langzaam.
Ik zou blij moeten zijn , een gat in de lucht springen.
Ik ben van hem af .....

Maar ik voel me vaak alleen maar kut .
Ik weet wat me dwars zit. Sowieso erger ik me daar aan.
Maar ik krijg die gedachte niet weg.

Toen ik die brief schreef , hopend op afsluiting voor me eigen .
En aangaf hoeveel pijn die me had gedaan.
En hoe ik over alles dacht ,,, dacht ik oké. Ik kan verder.
Maar nee ik denk zo vaak, en zo veel aan hem. meer dan voorheen.
Het is zo zo en zo vermoeiend voor mijn eigen.

Waarom ik om hem geef en voel ,snap ik niet.
want hij is troep. en dat verdien ik niet.
Ik weet het .ik heb niets aan hem.
eens een hond altijd een hond. aan troep heb je niets,
Hij verandert niet , waarom waarom en waarom kan ik hem niet loslaten.

Eerlijk soms hoop ik , echt iets van hem te horen.
Denk ik bij me eigen ,,, je spoort niet. wees blij dat hij weg is.
wees blij dat je niets meer van hem hoort.
als die om je gaf en je stuurt zo een brief , normaal mens had reactie geven.
gelukkig , echt gelukkig heb zijn nummer gewist,en zijn berichten .
want ik ken me eigen , ja ik weet waar die woont ,
en gelukkig ben ik nog wel zo slim om daar niet heen te gaan.
ze zeggen uit het oog, uit het hart, maar helaas dat is niet zo.

Ik Hoop dat het de aankomende maanden beter gaat .
En ik bid dat hij me met rust laat . dat het gewoon klaar is.
Houden van iemand die fucktup is... is niets .

Domste is ik ben de gene die er nog in hangt.
ik weet het . het is een klein zijde draadje die ik moet losknippen.
maar als ik dat doe is het net een stuk staal.