Er zijn momenteel 0 gebruikers en 4 gasten online.
Lost
Na een relatie van 8 jaar heeft mijn vriend me laten zitten. Hij was zo laf om mij de stap te laten zetten.
3 maand heeft hij het uitgehangen zodat het me uiteindelijk te veel werd en ik hem de deur heb gewezen.
Het was echt niet mijn keuze.
Hij is meteen een "nieuw" leven gestart.
Hoewel "nieuw"???
Was voor hem niet echt nodig, niemand van ZIJN familie, vrienden of collega's wist van onze relatie. Ze kenden me zelfs niet.
Kdacht altijd dat hij bang was om zijn coming out te doen en heb hem de tijd gegeven.
Nooit heeft hij me gevraagd om mee te gaan naar feesten, fuiven of zelfs huwelijken.
Nooit heb ik een deftig antwoord op mijn vragen gekregen.
Nu blijkt dat hij al een aantal maanden een relatie heeft met een meisje.
Nu kan het allemaal wel.
Geen geheimen voor de buitenwereld meer.
Betekende die 8 jaar dan niets voor hem.
Dagen lang zoek ik een manier om hem terug te pakken.
De vermoeidheid en stress beginnen hun tol te eisen.
Ben wel naar een psychologe aan het gaan, maar daar krijg ik enkel de bevestiging dat het heel zwaar moet zijn geweest en nog steeds is en dat ik mezelf niet moet verwijten.
Maar daar ben ik niet mee geholpen.
Wie geeft me raad, wie heeft hetzelfde meegemaakt en is uit een diep dal geraakt?
Ten einde raad,
Devastated
- devastated's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (25)
- Juli 2003 (12)
- Augustus 2003 (24)
@ Devastated
Dit moet inderdaad heel veel pijn doen, alsof die 8 jaar niks betekend hebben, maar ik weet zeker dat hij nog aan je denkt! Dat je vol wraakgevoelens zit, dat herken ik, in mijn hoofd heb ik al heel wat gedaan maar ik laat het daar ook bij, alleen al eraan denken deed mij al goed.
Je kunt hem het beste terugpakken door dadelijk lekker door te gaan met je leven en genieten van dingen waar je hiervoor ook van kon genieten. Dit heeft tijd nodig en inderdaad soms met hulp van een prof.
Eerst moet je alles verwerken en dat kost tijd en dat is heel normaal, ik kan je zeggen dat het ergste verdriet over gaat, soms doe je 2 stappen vooruit en donder je er weer 2 terug, het is soms heel frustrerend en heb je het gevoel dat je in je verdriet blijft hangen, toch is dit niet zo, ongemerkt ga je steeds iets vooruit!
Ik hoop dat je goede vrienden hebt waarmee je kan praten want dat haalt soms ook het gif uit je lijf, tenminste dat helpt bij mij.
Geef jezelf de tijd om dit te verwerken!
Hou je taai!!!!
Groetjes Letje
Bedankt voor je berichtje.
Bedankt voor je berichtje. Het is soms moeilijk om door te gaan. Je begint aan jezelf te twijfelen he. 8 jaar niet meegeteld zijn, doet wel iets met een mens.
Ik heb wel de indruk dat mijn therapie niet veel uithaalt.
De twijfel over jezelf verdwijnt wel, maar de pijn en haat die blijft en lijkt enkel maar te groeien.
Het gaat nu, na 1 jaar en 4 maand, slechter met me dan ooit.
Verwerken? Dat hij slecht is? Dat hij me voor de gek gehouden heeft? Dat ik hem vertrouwd heb?
Ik hou me sterk, maar ieder heeft zijn grens en die van mij is bijna bereikt.
Groetjes
X
@ devastated
Ldvd doet enorm veel pijn, ik ben het helemaal eens met de reaktie van Letje en kan je uit eigen ervaring vertellen dat wraakgevoelens heel normaal zijn, maar het echt niets helpt, op den duur.
Het helpt namelijk niets aan de realiteit, al is die helemaal niet fijn zo aan de kant gezet te worden, na een relatie van 8 jaar.
Wat ik erg vreemd vind is dat hij in alle 8 jaren, je niet één keer meegenomen heeft naar zijn familie!
Ik snap dat er vragen in je hoofd blijven spelen, je niet kunt begrijpen waarom, je boos bent en gekwetst maar dit hoort bij het verwerkingsproces van ldvd en zal echt moeten slijten.
Dit kan je alleen bereiken door echt alleen maar bezig te gaan, met een eigen leven.
En hoe moeilijk ook, de realiteit te accepteren zoals het is.
Ik weet dat dit zeer moeilijk is, en het lijkt alsof we allemaal makkelijk praten maar een andere weg is er niet.
Het kan helpen te praten, iets wat je nu al opgestart hebt, bij een psychologe en hier op de site, door je verhaal met ons te delen.
Ik wens je ontzettend veel sterkte toe, groet Layla