Deze tekst vond ik op internet.. Het geeft wel een andere kijk op sommige dingen. Misschien dat iemand hier iets mee kan.

Wat als je hem of haar niet uit je gedachten krijgt? Dit is heel herkenbaar en het lastigste onderdeel van het loskomen. We denken voortdurend aan onze ex en alle pogingen om hem of haar uit onze gedachten te wissen, zijn tot mislukken gedoemd.
Hier is het volgende experiment interessant. Stel dat ik je zou vragen om niet aan drie witte ijsbeertjes te denken. Dan heb jij drie witte ijsbeertjes op je netvlies staan. Klopt hèh?
Dit komt omdat het ons niet lukt niet aan iets of iemand te denken. We kunnen onszelf simpelweg niet verbieden aan iets of iemand te denken.
Ik had ooit gelezen over het experiment met de drie witte ijsbeertjes en bedacht toen dat het omgekeerde wél zou werken: als het je namelijk niet lukt om niet aan iemand te denken, dan zal het voortdúrend aan iemand denken ervoor zorgen dat die gedachten aan hem of haar uiteindelijk oplossen. En dat is wat er ook gebeurt.

Als het je na maanden nog steeds niet lukt om je ex uit je hoofd te zetten, doe dan het volgende.
Zorg ervoor dat je zoveel mogelijk, dus overal en altijd, aan je ex denkt.
En als je bijna dwangmatig je e-mail zit te checken in de hoop dat er een mailtje van hem of haar bij zit, doe dit dan nog vaker en vooral zo veel mogelijk.
Jezelf krampachtig dwingen om niet te checken, werkt niet. Het wordt dan juist heel dwangmatig en alles draait om het niet checken van je e-mail. Je houdt dan in feite je eigen dwangmatige gedrag zelfs in stand.
Je zult ook merken dat je voor al je andere contacten niet meer je e-mail of je sms-jes durft te checken.
Draai het dus om: ga zo veel en zo vaak mogelijk checken. Dan zal het dwangmatige eraan langzaam uitdoven.
Het besluit om het jezelf juist toe te staan om zoveel mogelijk wél aan je ex te denken en om zoveel mogelijk wél mail en sms-jes te checken, geeft een gevoel van bevrijding van de dwang.

Je zult merken dat na een paar maanden het dwangmatige ervan af is. Dit zou niet het geval zijn geweest als je nog steeds bezig was geweest om verplicht niet aan hem of haar te denken.
Loslaten is hier dan het stoppen met vechten tegen dingen waar niet tegen te vechten valt. Tevens laat je datgene toe waar niet tegen te vechten valt. Dit is de enige manier om je dwangmatige gedrag te laten oplossen.

Is internetdaten in dit stadium handig? Een vlucht in internetdaten is niet meteen aan te raden. De kans is namelijk groot dat je compensatiebehoefte zoekt voor jouw grote emotionele pijn van dat moment.
Want: hoe evenwichtiger jij bent, des te evenwichtiger ook degeen zal zijn tot wie jij je aangetrokken voelt.
Toch, als je de behoefte hebt, zou ik het gewoon doen. Het kan je verlichting van je emotionele pijn geven.
Het kan zijn dat het emotionele verlichting van korte duurt brengt, maar dan ben jij inmiddels al wel een paar maanden verder. En dat is waar het je, zeker in het begin, om te doen is.
Gun het jezelf als je er behoefte aan hebt.
Loslaten is dan het jezelf gunnen.