loslaten

afbeelding van eeffie

Het blijft pijn doen. Ik vraag me soms af gaat het nog om hem? Of is het iets anders?

Als ik terug kijk op eerdere relaties en naar hem, denk ik wel dat ik het meeste van hem gehouden heb. Raar ergens want hij is moeilijk te bereiken en doet precies wat hij wil. Na een tijdje zakte hij steeds meer weg in niet praten en achter de computer zitten blowen. Er was altijd wat, moe, stress etc. Op zijn tijd wist hij ff iets te doen of zeggen, dat ervoor zorgde dat mijn gevoel voor hem wakker bleef en ik bleef investeren om hem te bereiken, gelukkig te maken en dat we konden genieten van leuke dingen doen.

Het blijft pijn doen, dat ik denk (en van hem of anderen hoor) dat hij met haar gelukkig is en dingen nu wel met enthousiasme doet. Alles waar hij hier ruzie over maakte, doet hij daar met het grootste gemak. Als ik al eens de stad in wilde en hem uiteindelijk mee kreeg, dan liep hij er als een zoutzak bij, want hij vond het niet leuk, als zoveel dingen. Hij was er nooit met enthousiasme. Als ik ze nu ergens zie, straalt hij dat wel uit. Dat doet zoveel pijn want hieruit blijkt, dat hij het gewoon kon en kan. Tegen mij zei hij altijd ik heb dat nooit gedaan of geleerd. Het komt wel denk ik en geef me tijd.

Het lijkt gewoon of hij het allemaal wel kon, maar het hier niet wilde doen. Dat snap ik niet. Was ik alleen een makkelijk onderdak, wellicht iemand die te veel accepteerde?
Als ik hem spreek en erna vraag, weet hij het altijd zo te keren dat ik me weer schuldig voel, dan weet hij het zo te brengen dat de dingen weer op mijn bord liggen. Of hij komt met standaard zinnen als ik weet het niet.

Maar zou het alleen de verliefdheid zijn? Of passen ze gewoon beter? En als dat laatste zo is, waarom wil bij mij de pijn dan niet weg, zit dat in mezelf?

Waarom was het dan niet over gegaan bij ons allebei? En waarom mag hij dan zo makkelijk en zo snel zo gelukig worden, mij met de pijn achterlatend? Het was toch logischer geweest, als hij een tijd alleen was en ook door de dingen heen moest? Maar nee ze wordt hem letterlijk in de schoot geworpen en ik dacht lang nog, ach als de vlinders eraf zijn vervalt hij wel in zijn cynisme en hatelijke gedoe en zit hij bij haar ook maar te zitten.

Of krijgt hij de klap nog? Hij geeft aan geen seconde over onze relatie te hebben kunnen denken, want hij had het zo druk. Zijn er dan twee soorten mensen gevoelige en koude, of is dat schijn? Krijgt hij zijn trekken nog terug? (En zij die moedwillig in een relatie is gaan zitten?)

En zij ziet zij niet, dat hij leeg is. Alleen maar met computer bezig is en als ze met hem over andere dingen praat, dat het hem niet boeit, wat hij ook letterlijk aangeeft. Ik laat haar maar lullen, zegt hij dan.
Ten slotte lijkt het soms nog of hij van me houdt?

Of bijt hij zich in die verliefdheid vast, omdat hij anders weer thuis moet wonen en daar heeft hij een broertje dood aan. Alleen wonen kan hij ook niet, hij kan nog niet eens koken.
Verder liegt hij pathologisch, maar ik snap niet en enkele van zijn vrienden vragen het zich ook af, waarom iedereen zo voor hem rent?

Hier blijf ik op stuk lopen steeds weer. Ik begrijp niet waarom het zo een pijn blijft doen bij mij, want ik kan niet met iemand zonder passie en involvement leven maar er is toch iets dat me tegenhoudt en pijn blijft doen en ik zou zo graag willen weten wat.

Een lange brief, ik weet het, maar ik draai al zo lang in een circel en hoop hier uit te komen, ik werk eraan echt maar de vragen blijven terug komen. En pijn doen.

Eeffie

afbeelding van Pagan

Lief, ik denk dat je een gewi

Lief, ik denk dat je een gewillig slachtoffer was voor zijn "buien"... Jij deed er kennelijk alles aan om de relatie te laten slagen.. Ik denk dat zijn nieuwe vreindin er uiteindelijk ook mee te maken gaat krijgen.. De meeste doen zich in het begin anders voor dan dat ze werkelijk zijn. Ga jezelf niet aanpraten dat het aan jou ligt.. Jij hebt gedaan wat je kon en dat hij zo met je gevoelens speelt zegt meer over zijn karakter, snap je??
Ik hoop dat iemand 's flink op zijn hart trapt, misschien leert ie het dan een keer. Ik haat mannetjes zoals hij, gatverdamme!!
Kusje..

afbeelding van eeffie

hoi pagan

If roses are ment to be red and violets to be blue why isn't my hart ment for you

Je denkt dat zij er ook mee te maken krijgt en dat denk ik ook wel en ik hoop het en dat het haar flink pijn doet. Okee ik weet dat ze het zelf heeft meegemaakt, na veel jaar ging haar ex er met een ander vandoor. Maar moet ze het daarom ook maar bij een ander doen?
Ze kent die pijn immers........En weet ook dat die dingen niet werken, die 2 zijn ook weer uit elkaar. Ze weet dus wellicht dat dit niet houdt en moest ze daarvoor moedwillig.......etc.

Verder zeg je :
Ik hoop dat iemand 's flink op zijn hart trapt, misschien leert ie het dan een keer. Ik haat mannetjes zoals hij, gatverdamme!!

Ik hoop ook wel dat zijn vrienden er misschien eens iets van zeggen. Ik weet dat een collega eens zei: Hee jongen je deed wel heel lullig tegen je meisje. Hij had het niet eens door zegt ie. Die collega zei het nadat het uit was en toen ging hij eens denken of hij dat niet ook wel eens vaker deed en hij dacht van wel. Onbewust leven he...
Inmiddels weet ik waarom ....zij die nieuwe kon ieder moment binenn komen.....

Dus ook ik hoop dat er op hun hart getrapt wordt. Maar het liefste nog zou ik willen kunnen denken, ach het is goed zo laat ze happy zijn en zelf nog veel happier zijn.....

Let the angels be on our side, especially for you

Eeffie

afbeelding van hartzeer

jeetje, meid.. Ik herken zove

jeetje, meid.. Ik herken zoveel in jouw verhaal. Ik was met precies zo'n jongen. Al die vragen, die heb ik ook.. Waarom wel met haar en niet met mij. Het lijkt nu net alsof hij niet van mij was, of niet wilde zijn en wel van haar. Voor hem rent ook iedereen.. Ook ik kreeg altijd een schuldgevoel, trok teveel aan hem (volgens hem) terwijl, als ik over onze ruzies nadacht achteraf ik toch nog vond dat ik gelijk had al leek het daar niet op tijdens onze ruzies.. lekker manipulatief dus. Je gaat aan jezelf twijfelen en daar word je ook niet gelukkig van, echt, ben blij dat je er vanaf bent want met zo'n jongen leven, echt dat wil je niet! Je kan zo'n jongen niet gelukkig maken, want dat kan hij zelf niet eens en jou gelukkig maken al helemaal niet.. Hoe pijn het ook doet. Ik ben erachter gekomen dat het bij mij ook voor een groot deel een soort van verslaving was om hem tevreden te houden en voor me te blijven winnen, maar uiteindelijk ging ik er zelf aan kapot om op alle mogelijke manieren aandacht te vragen en hem voor me te blijven laten interesseren. En hij maar zeiken.. Ik vind het een soort van geestelijke mishandeling.. Iemand kan je helemaal gek krijgen en daarmee lag de fout ook bij mezelf, want ik liet het toe.. Sorry als ik een beetje onsamenhangend schrijf, maar je gevoel verwoorden is lastig..

afbeelding van eeffie

hoi hartzeer

If roses are ment to be red and violets to be blue why isn't my hart not ment for you (deze zin is dus pertinent niet voor mijn ex, hij zou willen)

Je schreef:

Het lijkt nu net alsof hij niet van mij was, of niet wilde zijn en wel van haar.

Ik denk dat je hier iets heel belangrijks zegt, je hebt de ander nooit gehad en nooit de kans gehad te laten zien wie je echt bent, omdat hij er gewoon weg niet naar wilde kijken.

Je realiseert je, dat als je de kans wel had gehad, dat het toch fout had kunnen gaan, maar dan was het door 2 mensen met involvement gedaan. Niet zo dat jij gaf en de ander gebruikte het, want het was wel makkelijk zo...........

De kern voor mij is, als hij de 'couch patato' is die niet met interesse wil leven, die nooit een ander kan verassen of gelukkig maken en wellicht ook zichzelf niet. Die maar 3 passies heeft blowen, zuipen en een monitor, die nooit een ander kan steunen omdat het hem niet boeit. Die nooit met enthousiasme kan reageren en nooit etc......dan is het beter zo. Maar dan zou ik dat zo graag zien. Dat ze op hun bek gaan. Zich dingen realiseren, en dat het dan voor hun een tijdje zwaar is, want dit zijn mensen die het anderen wel heel moeilijk maken en zichzelf wel heel makkelijk.

In de liefde speel je niet met een ander, ga dan lekker voetballen.

Je schreef verder: als ik over onze ruzies nadacht achteraf ik toch nog vond dat ik gelijk had al leek het daar niet op tijdens onze ruzies.. lekker manipulatief dus. Je gaat aan jezelf twijfelen en daar word je ook niet gelukkig van, echt, ben blij dat je er vanaf bent want met zo'n jongen leven, echt dat wil je niet!

Tijdens onze ruzies deed ik inderdaad in zijn ogen alles fout en nadat het uit was, gaf hij ineens toe dat hij het negatief maakte en plaatjes plakte en niet luisterde al die tijd. Letterlijk: Ik luisterde niet en investeerde niet wilde daar geen energie in steken en dacht lul maar raak meid.

Om vervolgens weer dezelfde dingen te doen en te zeggen nu het uit is, en hoor ik nu over een tijd weer dat het niet bij mij lag? Dus wat je zegt: "Je kan zo'n jongen niet gelukkig maken, want dat kan hij zelf niet eens en jou gelukkig maken al helemaal niet.. " Klopt ook en daarom klopt ook hetvolgende wat je schreef:" Ik vind het een soort van geestelijke mishandeling.. Iemand kan je helemaal gek krijgen en daarmee lag de fout ook bij mezelf, want ik liet het toe."

En dit laatste is nu de grote vraag, waarom laat jij, ik en velen dit toe, wat doet die ander met je. Is het de problematiek van het slachtoffer wat van de dader gaat houden. (In ontvoeringszaken een voorkomend verschijnsel, is het de mishandelde vrouw/man die van haar slaande echtgenoot(e) houdt, wat is het?)
Wat kun je eraan doen om het niet toe te laten, en ook niet het gevoel te hebben dat je jezelf wel heel hard forceert tot iets wat je niet bent.
Wat is dat toch dat de ene groep dit doet en de andere groep kil en beredenerend is. Hou ik en jij dan niet genoeg van onszelf of wat is het....Is er een psych in de zaal Glimlach)

Eeffie

afbeelding van hartzeer

ha! Over de kwestie, waarom

ha!
Over de kwestie, waarom we het toelaten.. Ik denk zelf dat ik een gevoel van eigenwaarde mis en hierdoor dus mezelf volledig op de achtergrond plaats achter hem, en juist omdat ik van hem zoveel hou, wil dat hij mij ziet, maar helaas zag hij me alleen als hij gezopen had (Hij zuipt dus ook).

Idd heeft hij nooit willen zien wie ik nou echt was, iets wat je eigenlijk al lang in de gaten zou moeten hebben, maar op de een of andere manier weet je dat er iets niet klopt, dat jij maar investeert en de ander maar neemt (of dat nog niet eens) maar in iig niet geeft.. en toch ga je door! Uitzichtloze situatie..

Ik ben zo blij dat ik het eindelijk door heb.. Nu moet ik nog aan mezelf werken om te voorkomen dat dit niet nog een keer gebeurt, en mezelf zo sterk maken dat ik de volgende keer de deur in zijn gezicht dichtsla.. Gelukkig woont ie niet in Nederland, dus zal ik em voorlopig niet tegenkomen..

Nogmaals; ik weet zeker dat het te maken heeft met eigenwaarde, blijkbaar vinden we onszelf niet meer waard dan iemand die je ongelukkig maakt i.p.v. gelukkig.. Een vraag:
Was het bij jou ook zo dat iedere keer nadat je hem gezien had en je alleen was, je een gevoel van onmacht had, omdat het weer niet gelukt was en je het liefst zoveel mogelijk bij hem wilde zijn om hem te laten zien wie je was en te laten zien dat je het wel kon? (weer dat gevoel dat de fout bij jou lag. Toen ik tegen hem zei dat ik hem niet meer wilde zien, zei hij dat ik een frust was die alleen maar op de bank wou zitten en lingo 5 letterwoorden wilde kijken..
Dat is niet zo.. en al was het zo.... dan dat nog liever dan mezelf iedere avond de tering in zuipen en snuiven. Hij heeft gewoon zelf een kutleven, dus..

Ik weet zeker dat ze zichzelf een keer tegenkomen, vroeg of laat. Ik weet ook dat hij meerdere meiden (voor mij) op deze manier gillend gek heeft gekregen en die hebben met hem samengewoond en hebben uiteindelijk ook hun spullen gepakt.

Hoe lang heeft jouw relatie geduurd en heb je met hem samengewoond?
Zo te horen is hij een erg passief mens..

Ik vind je sterk!!

afbeelding van eeffie

if roses are ment to be red a

if roses are ment to be red and violets to be blue why isn't my hart ment for you

Over de kwestie, waarom we het toelaten..
Ja deels heeft hij niet gezien wie ik voor hem had kunnen zijn, maar die dingen zoekt hij wellicht niet in een mens in deze fase van zijn leven. Tuurlijk heeft dat pijn gedaan, dat dat niet gewaardeerd wordt. Ik weet dat ik een paar mooie eigenschappen heb en hij zal die ergens wel kennen, maar hij heeft er nooit iets constructiefs mee gedaan, eerder iets destructiefs en kon blijkbaar niet waarderen wat hij had.

Denk wel eens die krijgt pas spijt, als er in mijn leven een ander is en denkt waarschijnlijk dat hij dan terug kan. Maar ik ben zo niet, als ik voor een ander ga, dan is dat definitief.

Wel snap ik niet, dat hij nu kan wat hij nooit kon en mij dus in de relatie al onnodig pijn heeft gedaan. Of is het gewoon de verliefdheid, hoe was dat bij ons dan? Nou we zaten in een onvrije situatie dus dat was al moeilijk.

Laatst zei een vriendin en zij dan? Dat ze het nodig heeft een relatie stuk te maken zegt zoveel over haar eigenwaarde en beeld...zit wel wat in denk ik dan.

Ik ben zo blij dat ik het eindelijk door heb.. Nu moet ik nog aan mezelf werken om te voorkomen dat dit niet nog een keer gebeurt, .....Ja dat schrijf je goed. En ook dat we moeten zoeken naar iemand die ons gelukkig maakt ipv andersom....

Je vraagt me hoe ik me voelde als hij weg was, we woonden samen. Maar hij was wel eens weg naar vrienden en ja als er dan spanningen waren, voelde ik me onmachtig. Ik vroeg me zo vaak af begrijpt hij me echt niet of speelt hij het, dat hij me niet begrijpt? Liegt hij me weer voor? Een superspeler, ook omdat hij niet dom is al lijkt het misschien zo, gezien zijn niet zo okee-je gedrag. Maar echt hij heeft een 6th sense om mensen te bespelen. Dan dacht ik dat ik moeilijk deed, maar volgens mij valt het allemaal wel mee met me.

Ik weet zeker dat ze zichzelf een keer tegenkomen, vroeg of laat. I

Ik hoop het echt......

Ik was zijn eerste echte liefde en de anderen? Of hij had er 8 tegelijk en noemt het kalverliefde of ze stuurden hem weg. Hij gaf nooit echt een rede en ik vermoed uit de context, omdat hij gewoonweg niet open is en communiceert. Ik denk dat ik met hem nog redelijk ver ben gekomen in die communicatie. Ik realiseer me dat ik best veel toch weet, begrijp etc....

Hoe lang heeft jouw relatie geduurd en heb je met hem samengewoond?
Zo te horen is hij een erg passief mens..

Ja, best wel passief en een workaholic, alcoholic and blowholic en afkomstig uit een gezin waar emoties niet echt konden en status alles was. Hij zocht denk ik mijn warmte en openheid, maar kon het misschien ook niet aan of was te stoned om er iets mee te kunnen.

Fijn dat je me sterk vindt, en dat terwijl ik gister toch een behoorlijke terugval huildag had :_))

Eeffie

afbeelding van hartzeer

Vandaag was dus mijn kutdag..

Vandaag was dus mijn kutdag..

Ik heb veel aan hem gedacht vandaag.. Ik zit ook nog met zoveel vragen in mijn kop! Waarom in Godsnaam wel met haar en niet met mij??! Waarom belt ie niet, mailt ie niet, whatever.. Dat zou ik het liefste willen zodat ik nog n keer kan zeggen dat ie op moet zouten!
Wel vind ik het fijn dat ik het met jou ff allemaal kan relativeren, ik heb namelijk niemand in mijn omgeving die in een dergelijke situate zit of heeft gezeten, dus veel verder dan 'zet em uit je kop en hij is je niet waard' komen mijn vrienden niet..

Maar goed.. Die 6th sense die had hij ook.. Hij weet haarfijn hoe mensen reageren op bepaalde benaderingen van hem. Daarom leek het zo vaak of ie zoveel verschillende gezichten had. Hij speelde in op mensen en wist precies wat ie moest zeggen om te komen waar hij wou..
Hij is ook iemand, als je hem hebt ontmoet vergeet je hem niet meer, dat zeggen meer mensen, hij heeft iets dat je dwingt langer naar hem te kijken, hij entertaint..! Dat is het ook, hij weet hoe hij dat moet doen, soms wou ik dat ik dat ook kon.

Je hebt dus met hem samengewoond.. en hij is eruitgenaaid met een ander? Je vriendin heeft gelijk, het zegt zeker ook iets over haar.

ff over dat status en emoties bij hem thuis wel en niet belangrijk waren.. Status is voor hem alles, hij rijdt een audi A3, heeft standaard 2 telefoons (waarom?) op zak en alleen (veel) contant geld. Daarom woont ie ook in een land waar dat allemaal iets makkelijker gaat nl; Zwitserland. Zijn moeder spoort voor geen meter, vader is overleden. Zijn zus is alcohol en drugsverslaafd.. Volgens mij is daar ook vroeger iets gebeurd in dat gezin waardoor ze allemaal een klap van de molenwiek hebben gehad.. Alleen wat?

Ik hoop dus niet dat iemand dit leest die hiermee een link naar hem kan leggen (para!)..

afbeelding van eeffie

Vandaag was dus mijn kutdag..

Vandaag was dus mijn kutdag..

Deze week blijkbaar mijn conjo week, maar ik hoop dat de tranen mijn pijn meenemen....

Met vragen in je hoofd zitten, zoals waarom in Godsnaam wel met haar en niet met mij??!
Weet je als het tussen ons niet gewerkt had en hij was daar eerlijk over geweest, was het jammer maar helaas. Het is de hele manier. Hier deed hij niets of dingen met tegenzin. Als hij zo echt is, dan is het zo beter, maar blijkbaar kan hij nu ineens alles. Dus dat waar ik voor vocht was er, blijkbaar wilde hij dat niet, maar om daar twee jaar over te liegen, nee. En als rede gaf hij ik heb gefuck op mijn werk. Prima en ook begrijpelijk dat dingen dan niet lekker lopen en je gevoelens misschien naar de achtergrond gaan. Maar hij kon zich bij me uiten als hij wilde, maar deed dat niet. Als ik zei laten we het ff vergeten en wat leuks doen....nee ik zit liever te gamen.
Het werd almaar erger, zelfs vrienden zeiden hij kleineert en beledigt je en hij had het zelf niet door, tot ik zei weet je we moeten nu echt eens aan de relatie gaan werken. Wil je dat?

Ja, dat wilde hij wel, maar ik moest wachten tot hij zijn vaste contract had en dat duurde duurde en duurde en toen het zeker was, was hij al met haar aan het flirten. Soms denk ik je hebt me gewoon gebruikt en soms denk ik domme pech.
Maar hij had daar niet aan hoeven toegeven, maar deed dat wel had rust nodig en vond die daar (lees je suf blowen). En nu nu gaat dat heel goed. Ik had dat nooit verwacht, ik dacht als hij daar ook zo is als hier dan gooit ze hem er na een paar weken uit.

Natuurlijk geen vezel in hem die nog denkt aan hier, nu heeft hij het toch leuk, dan hoef je toch niet na te denken (cynisch). Maar wat mij zo dwars zit, is dat het nooit een echte kans heeft gehad en toen dat wel kon, namelijk toen de flirt boven tafel kwam en hij zich dingen realiseerde nam hij de moeite niet. Want verliefdheid is toch leuker dan te moeten investeren in iets dat ff moeilijk loopt. En daarom doet het pijn hierdoor vergelijkt hij de laatste dingen tussen ons met de situatie daar en dat zal altijd leuker zijn. Daardoor wordt het verkeerde beeld dat hij op me plakte alleen versterkt.

Ik heb nu geleerd zo nooit meer, nee alles tot de max, niets wachten niets uitstellen etc En vooral communicatie.

'zet em uit je kop en hij is je niet waard' veel verder komen mijn vrienden niet..schrijf je. Ja ik weet dat mensen dat zeggen maar soms kan je het nog niet...misschien is hij je niet waard, maar bij jou moeten de dingen een plek krijgen en dan pas kun je dat denken.

Ik weet dat als ik de breuklijnen zal zien tussen hen, dat ik me dan goed zal voelen. Misschien bevestigt dat, dat hetgeen ik kwijt ben het inderdaad niet waard is, nu lijkt het nog zo anders.

Het lijkt te mooi voor hem om waar te zijn en hij is toch degene die naar alle waarschijnlijkheid de situatie gebruikt heeft en zo iemand mag happy zijn en zij ook. Zo wil ik niet dat de wereld is. Iedereen mag fouten maken, maar leer ervan en dan mag je weer happy zijn ....eerder niet dat is te makkelijk....

Maar goed.. Die 6th sense die had hij ook.. schrijf je en soms denk ik dan weer, dan heeft hij alles geweten en geweten wat hij me aandeed en geweten dat hij haar kon winnen. Berekened terwijl hij op haar wachtte mij hier gewoon gebruikt, maar doet hij dat dan niet weer eens .......?

Nee staus is voor hem niet belangrijk, wel voor het gezin waar hij uit komt. Hem maakt het echt niet uit...In de familie spelen verslavingen inderdaad een rol, dat klopt en hij heeft dat volgens mij in zijn genen zitten. Maar ik weet wel, dat hij niet voor niks op een griet is gevallen, die wel met emoties om kan gaan en hij heeft het mogen proeven en kan het nu misschien niet waarderen maar er komt een tijd ......dat hij het zal missen.

Volgens mij is daar ook vroeger iets gebeurd in dat gezin waardoor ze allemaal een klap van de molenwiek hebben gehad.. Alleen wat?
Daar heeft hij zich nooit over geuit?????

Sterkte misschien dat deze gedachten je wat sterken en als wij aan elkaar denken en elkaar kracht sturen zouden we dan niet in een versnelling geraken en verderkomen, moeten we dat niet hier in de groep doen??

Sterkte Eeffie

afbeelding van hartzeer

Sterkte misschien dat deze

Sterkte misschien dat deze gedachten je wat sterken en als wij aan elkaar denken en elkaar kracht sturen zouden we dan niet in een versnelling geraken en verderkomen, moeten we dat niet hier in de groep doen??

Sorry, wat bedoel je hier precies ,mee?

Mijn ex heeft eigenlijk nooit iets verteld over zijn gezinssituatie vroeger, wel een keer toen we een fles wodka in ons systeem hadden, maar iets heel vaags. Hij is het waarschijnlijk vergeten, maar ik vergeet niks!

Heb jij nu nog contact met je ex?

Je schreef:
Maar goed.. Die 6th sense die had hij ook.. schrijf je en soms denk ik dan weer, dan heeft hij alles geweten en geweten wat hij me aandeed en geweten dat hij haar kon winnen. Berekened terwijl hij op haar wachtte mij hier gewoon gebruikt, maar doet hij dat dan niet weer eens .......?

Hiermee sla je echt de spijker op de kop.. Hij moet het wel geweten hebben, maar de gewetenloosheid die daarmee gepaard gaat vind ik echt verschrikkelijk en onderhand een gevaar voor de mens(vrouw)heid!! Ook het feit dat iemand daar zolang mee kan doorgaan.. Ook de gedachte dat hij toch echt wel wat om me gegeven moet hebben, anders blijf je niet zolang bij iemand. Ik kan niet geloven dat je met iemand tijd (wat voor tijd dan ook) door wilt brengen, waar je een hekel aan hebt.

Ik kan uit je verhaal opmaken dat je hem dus eigenlijk verschillende indirecte kansen hebt gegeven om eventueel fatsoenlijk een einde aan de relatie te maken, die heeft hij niet gegrepen. Waarom niet, vraag ik me dan af. Was hij gelukkig bij je? Blijkbaar wel, anders zou een normaal mens toch allang opgestapt zijn? Nou ja, wij hebben dat ook niet gedaan, maar wij zaten met een heel ander soort gevoel van ongelukkigheid.. Wat was hun 'geluksgraad' dan?

Pfoei.. ff een sigaretje erbij....

Ik kan me gewoon echt niet voorstellen dat ik bij iemand wil zijn, waar ik niet gek op ben en die ik op zo'n manier helemaal gek maak!
Dat kan niet, dan hou je niet van iemand, zeker niet als ze bij ons ook te werk zijn gegaan met de zogeheten '6th sense', dan heb je gewoon geen hart in je lijf.. Dus weet ik eigenlijk nog steeds niet wat er nou is gebeurd tussen ons, wat is er fout gegaan, hoe waren zijn gedachten/gevoelens over mij, had hij ze uberhaupt wel?
Als het idd zo is gegaan dat ie me domweg 'genaaid' heeft, dan ben ik in staat hem en haar iets aan te doen.
Maar aan de andere kant wil en kan ik niet zien dat hij zo harteloos is (geweest).

Goed, ik ga slapen.....

afbeelding van eeffie

hoi hartzeer

Wat ik bedoelde met dat eerste wat je aanhaalt, is een beetje een spirituele gedachte eigenlijk. We zitten hier allemaal met pijn en verdriet en als we elkaar als groep proberen kracht, geluk, inzicht toe sturen, wellicht op een vast moment, zouden we dat voelen? Zou het helpen? Zou het ons sterken in het verwerken? En weer voor onszelf te kiezen? In het kunnen loslaten? Etc. Het was maar gewoon een idee. Maar in feite doen we dat al hier, elkaar steunen en de ruimte geven om dingen te vragen en vertellen.

En met de andere gedachten die misschien kunnen sterken, bedoel ik dat ik geleerd heb iemand niet meer zoveel kansen te geven. Ik bedoel tot de max of niet. Anders loop ik weer het risico alleen te begrijpen en vergeven en hem te ontzien, terwijl ik moet wachten op iets dat misschien nooit komt. Ik wil zien dat de ander zijn best doet, problemen mag, maar er dan maar niets meer voor doen nee.
En als het to de max is en het gaat fout, heb je in ieder geval leuke dingen gehad en niet alleen shit.

Ja, ik zie hem nog en je vraagt je af of iemand zo lang bij een ander kan zijn en of hij er dan niet van houdt. Ik denk niet dat hij niet van me hield, zeker niet, maar hij nam de moeite niet om er iets mee te doen. Dat heeft hij nooit geleerd.
Ik denk ook nog wel eens, dat hij nog van me houdt, maar nu zijn verliefdheid daar aan het uitkuren is en het pas na een hele tijd ontdekt, als hij het negatieve plaatje dat hij op me heeft geplakt eraf haalt.
Maar hij is iemand die zich dan maar in die situatie vastbijt, mocht de liefde daar over gaan en mocht hij merken dat hij meer om me zou geven dan hij dacht, zal hij niet echt iets doen, of de situatie moet zo gunstig zijn dat het hem in de schoot wordt geworpen.

Hij zal denken, ik zit hier nu het is wel goed, een huis, een kok en ik kan doen wat ik wil. Dan gaat hij langzaam aan cynisch en geirriteerd doen. Hij denkt namelijk niet na, dat schijnt hij ook al niet geleerd te hebben. Hij heeft ook ooit gezegd ik wil geen verantwoording nemen, ik wil niet delen, maar dan moet hij alleen gaan zitten he? Maar dat kan hij ook niet.

Dus ja hij heeft zeker van me gehouden of was verliefd, want hij spreekt altijd van verliefdheid. En toen hij merkte het gevoel wat minder werd, nam hij ook de gemakkelijke weg. Hee er is een ander (en zij stimuleerde dat, ze zocht iemand om eigenlijk wat mee te rommelen, maar werd verliefd).

Dus dat hij de makkelijke weg koos en de dingen geen kans heeft gegeven en nu alles kan, waar het bij ons wrikte, dat doet zoveel pijn. Misschien omdat ik ervoor knokte en hij het op gaf, en dan nog eens door erover te blijven liegen tot op de dag van vandaag. En aan te geven dat hij nu happy is en zij ook, dank je wel...

Is hij eerlijk? Is hij hier omdat hij van me houdt of is het makkelijk? En blijft hij maar totdat de ware voorbij komt, hoe weet ik of dingen oprecht zijn? Die vragen zal ik zeker in een volgende relatie met me meedragen, hij heeft teveel stuk gemaakt.

Tuurlijk ik heb meer verdriet gekend, maar dit gaat zo intens diep en ik merk ook heel boos op haar te zijn en haar gun ik dit dan ook niet. Niet als je iemands zwakte gebruikt om er zelf beter van te worden en ja ze is wel verliefd geworden, maar dan hoef jenog niet iets kwetsbaars kapot te maken, ik hoop dat ze net als hij dezelfde pijn mogen krijgen.

Zijn vrienden zeggen hij is heel goed in verliefd zijn, maar als het op houden van aankomt, haakt hij af. Dat kan hij niet en dan gaat hij dus lullig doen en neemt de situatie zoals hij komt. Het boeit hem dan niet meer en hij blijft dan ergens gewoon uit gemak hangen totdat...er een betere situatie is, maar hij vertelt dat niet en doet daar niets mee, gooit het op problemen en dat geloofde ik ....

Was hij gelukkig bij je?
In het begin heel erg, later minder en hij dacht dat het aan mij lag en dat de liefde aan het afsterven was, maar ziet niet dat je moet investeren in relaties en vriendschappen. Weet je een vb als we spanning hadden en ik vroeg hou je nog van me, zei hij soms? Ik snapte dat niet. Hij is zo bang voor confrontaties en denkt dat een ruzie het einde is ipv dat het soms gewoon ff nodig is, dat ziet hij niet.

Wij aan de andere kant zagen dingen niet of zaten er zo in, dat we ze niet konden zien, we waren aan het investeren waarschijnlijk tegen beter weten in, we leefden voor hun geluk en niet meer voor het onze, want het zal toch echt van 2 kanten moeten komen.

Wat was hun 'geluksgraad' dan?

Nou, dez: makkelijk, ze loopt voor me en ik kan altijd terugvallen etc

Dus weet ik eigenlijk nog steeds niet, hoe waren zijn gedachten en gevoelens over mij, had hij ze uberhaupt wel?

Ja ik ook niet echt, maar ja hij vertelt ook steeds wat anders als hij al iets zegt. Ergens is hij nog een kind....dat zie ik wel....

Als het idd zo is gegaan dat ie me domweg 'genaaid' heeft, dan ben ik in staat hem en haar iets aan te doen.

Ook dit snap ik heel goed.

Maar aan de andere kant wil en kan ik niet zien dat hij zo harteloos is (geweest).

Dit ook...

Eeffie

afbeelding van hartzeer

Je hebt gelijk wat die spirit

Je hebt gelijk wat die spirituele gedachte betreft.. Deze site doet me erg goed.. Het is fijn om het te kunnen relativeren hier, omdat ik mezelf soms toch nog op oude gedachten betrap, het ga idealiseren. Snap je wat ik bedoel? Je hebt zolang een een bepaald patroon gezeten, ook van een zekere zelfpijniging, waarin ik veel van hem hield en hem daardoor bleef idealiseren (liefde maakt blind). Die gedachte zit er nog steeds in bij mij, wellicht uit gewenning, of denk ik echt zo?

Ik denk het niet. Ik heb een goed gevoel, het is moeilijk, maar ik denk steeds minder aan hem, nog steeds veel, maar wel minder. Vannacht heb ik van hem gedroomd.. Heb jij dat ook? Ik woon bijna naast een snackbar en ik had gedroomd dat ie ineens in die snackbar naast me op een kruk zat en dat het de gewoonste zaak van de wereld was, echt zo van; Heeeeey, hoe is het? Daarna droomde ik dat hij op een bank lag met een ontbloot bovenlijf en hij had allemaal krassen op zijn rug (van ruige sex ofzo) en ik fluisterde tegen mijn beste vriendin die er ook bij zat dat ie allemaal krassen op zijn rug had.... Vaag!!!!

Voor mijn idee heeft verliefdheid heel erg veel te maken met 'houden van' Als je op iemand verliefd bent, dan is je gevoel zo sterk dat je bij diegene wil zijn, dat is dan toch al automatisch houden van.. Wel kan verliefdheid overgaan. Ik geloof niet dat ie niet van je gehouden heeft. Hij wou idd gewoon niet investeren.. Is dat ego?ɬèsme of luiheid..? Ik zie het niet, hoor.. Het is allemaal zo confusing!! Maar ja daar hebben we niks aan.. Ik snap echt dat je het niet meer weet. Ik weet het ook niet, zoveel vragen waar ik geen, of vaag, antwoord op heb gehad. Ik denk dat het ons rest om het een plek te geven en stoppen met antwoorden te zoeken op vragen waar we waarschijnlijk nooit antwoord op zullen krijgen.. (KUT!)

Het gaat best goed met me, wat dat plek geven betreft.. Ik merk dat ik op hem afknap en dat is goed!! Er zijn heel veel dingen die ik ontzettend aantrekkelijk aan hem vind, maar eigenlijk zijn er ook zoveel (veel belangrijkere) kanten van hem die ik niet zoek in een man waar ik gelukkig mee wil worden. Tijd heelt wonden en dat ondervind ik. Het is me al eens eerder gelukt om van hem af te komen, alleen stond ie een jaar later weer op de stoep, en ik doe dus open met mijn stomme hoofd. Dat dus niet meer!

xxx

afbeelding van tweety23

Het is gewoon allemaal klote!

Hoi Eeffie,

Ik las net je verhaal en ook ik herken er heel erg veel in. Mijn ex interesseerde zich bijna alleen maar voor de computer. Al sinds verschillende JAREN hadden wij hier regelmatig woorden over. Als het dan uitgesproken was ging het even goed en daarna weer hetzelfde. Mijn ex leek ook nooit echt te genieten als we ergens naar toegingen en liep er ook vaak als een zoutzak bij, behalve als we naar een computerbeurs gingen dan liep hij vrolijk rond. Ook als we eens gingen stappen naar een discotheek of iets, had hij het volgens mij nooit naar zijn zin. Nu kan hij het wel naar zijn zin hebben en het gezellig maken. Vlak voordat we uitelkaar gingen zijn we ook een dagje wezen winkelen, mijn hoofd stond er niet echt naar want hij had 3 dagen ervoor verteld dat zijn gevoel niet meer helemaal zo was als het hoort te zijn. Vind hij het gek dat ik niet met een big smile in de stad kan gaan lopen. Ik denk ook dat ik vanaf het begin misschien te veel toe heb gelaten maar dat is altijd achteraf. Ook mijn ex komt uit een gezin waar ze niet echt emoties tonen dus ik kan me ook wel enigzins voorstellen dat je dat moet leren maar je moet er wel voor openstaan vind ik. Ik denk ook wel dat de nieuwe vriendin van je ex zijn ware aard nog wel ontdekt en misschien wel sneller als je denkt. Sterkte in ieder geval.

afbeelding van eeffie

Take the pain away with my tears...

Ik herken wat je schrijft over het gedrag van je ex, wat dat is geen idee. Mensen die niet tot de max leven wellicht? Dat moet je gaan doen meid en ik ook..........alles uit het leven halen.

Ja teveel toelaten moeten we ook niet meer doen he?
En inderdaad de woorden, ja maar ik heb nooit geleerd op vacantie te gaan, te genieten en of te praten is bull, als je openstaat kan je alles. Het is een keuze en niet een ik kan niet, ik weet niet.... Dat wil ik ook nooit meer horen in een relatie want je kan wel. Maar je moet willen en misschien gaat het moeilijk, dat is niet erg als de intentie er maar is .... Je kan bijna alles leren...

Ik denk ook wel dat de nieuwe vriendin van je ex zijn ware aard nog wel ontdekt en misschien wel sneller als je denkt.

Hoop het echt

Sterkte in ieder geval.

Jij ook
Eeffie