Hallo lieve mensen,

Een update. Ik heb ee aantal bijzondere dagen gehad met een nieuwe man. Ik kan het bijna niet geloven, maar voorzichtiger wordt er gesproken over een verliefdheid. We zien/spreken elkaar vaak. Gisteren weer samen geluncht en in de avond een wijntje op het terras.... maar ergens merk ik dat ik nog wel kwetsbaar ben. Kwetsbaar voor een afwijzing... alhoewel hij heel lief is en ik goed met hem kan praten is er iets nog in mij wat nog beschadigd is. Maar ik wil niet, ik laat niet toe dat mijn ex nog zon controle heeft over mijn leven en hij u gwn kan genieten van zijn nieuwe vriendin. Het is zo oneerlijk, als omdat ik oprecht van hem heb gehouden..en hij gwn zomaar doorvladdert alsof er niet was...

Ik ben heel graag bij deze man, ik voel me goed in zijn aanwezigheid en vindt het oprecht fijn om met hem te daten.... maar ik ben nog niet helemaal door mijn verdriet heen, want merkte dat ik momenten mijn ex nog mis. Wat een helse halfjaar.... kan nog steeds niet geloven waarom ik zo weggeleden ben in mijn verdriet. Nog steeds heb ik momenten dat ik denk dat het allemaal een nachtmerrie is.... maar helaas de realiteit is dat de relatie waar ik heel veel voor heb gegeven van mijzelf ten einde is... al een tijdje... wat een besef. Loslaten, acceptatie is de laatste fase... maar volgens mij het vergt dit het meeste kracht. Want hoe laat je het laatste deel los...... er is geen verdriet meer of zware terugvallen... maar zo af en toe nog wel een weemoedig gevoel. Wat ik merk aan mijzelf is dat ik prima in staat ben om gevoel te verwerken... die kan ik aan.. maar de geestelijk controle: het denken... dat gaat me minder goed af jammer genoeg. Hij gaat niet uit mijn kop. Hij speelt nog een rol in mijn hoofd en dat is fustrerend. Zolang ik afleiding heb dan is het ok, maar zodra ik mijn ik-momenten heb dan 'popt' hij weer op. Ik ben er nog niet achter hoe dat te doen? iemand tips? ervaringen?

maar het helpt wel dat ik nu iemand tref die mij goede energie geeft. Ik weet niet of het een relatie wordt, maar het 'klopt'.. en dat terwijl ik nog eens een week geleden dacht dat nooit meer te kunnen vinden.... dus ze zijn er wel hoor... alleen het gebeurd alleen als je er voor openstaat en dat sta ik nu wel. het is heerlijk om weer even vrouw te voelen en weer bemint te kunnnen worden.....ben alleen een beetje geblokkeerd..babystapjes.. maar ik wordt wakker met hem in mij hoofd..en dat is wel fijn ipv mijn ex. het helpt ook dat hij vrij ondernemend is en mij op sleep touw neemt.. kortom voor nu een goede afleiding.. wie weet wordt het liefde....

veel sterkte allemaal... ik leef met jullie mee en bedankt voor de reacties!!!!