Hoi iedereen!!

Het moet even van mijn hart, en ik gooi het er liever hier op want anders ben ik in staat mijn gsm te nemen en hem een sms'je te sturen.. Lijkt me ook leuk om te ontvangen na 1,5 jaar *sarcasme*.. Verdorie..

De laatste week heb ik ineens de "nood", naja, niet de nood, het is niet belangrijk, maar wel de drang om hem iets te sturen. Waarom in godsnaam? Ik heb over hem niet gedroomd, hij heeft me totaal genegeerd op een fuif wat overduidelijk was dat hij gewoon niets meer met me te maken wil hebben..

ACH VERDORIE TOCH!!

En ik weet dat ik op het rechte pad ben, ik weet het gewoon.. Dit is gewoon weer een stomme opwelling van emoties waar ik niet aan wil toegeven, want dat loopt toch maar slecht af..

Is het omdat ik ineens nieuwe plannen heb voor de toekomst? Dat ik een soort van drang heb om hem dit alles te vertellen? Ik kon vroeger m'n ei kwijt bij hem, en nu stapelt het zich wat op. Neen, niet de problemen, maar gewoon de dingen die ik doe in het leven en wil vertellen, snapje.. De persoon die achter me staat en geinteresseerd is in wat ik doe en naar me luistert, ipv de rest die eens Uhu zegt en verder gaat met hun gesprek..

Bweik, ik HAAAAAAT dit gevoel..

Het maakt me slechtgehumeurd en lastig op mezelf en op hem en op alles en op ......

Over and out..