Lieve God ,
Ze is er overheen
Ze heeft een ander
Ze is gelukkig
Wanneer ze dat niet was

was ik er altijd voor haar.
Al heeft ze me zoveel pijn gedaan als geen ander op deze hele aardbol.
Ik heb mijn best gedaan , voor haar.
Ik heb alles gegeven wat ik had , ze nam het en ze vertrok.
Ze heeft nog iets wat van mij is , en ik hoef het niet terug.
“Als jij maar gelukkig bent” , zei ik altijd tegen haar.
“Dan ben ik dat ook”
Maar waarom klopt het niet ?
Waarom is het niet zo ?
Ik vind het alleen zo gemeen.
Ik wou altijd al het beste voor haar.
En ik ben blij voor haar , eerlijk.
Dat ze niet hetzelfde doormaakt als ik.
Want dit doet zo’n pijn..
Echt , dit doet me zo’n pijn.
Ik wil dat het stopt.
Want ik voel dat ik het niet meer aankan.
Waaraan heb ik dit verdient ?
Is wat ik me elke dag afvraag.
Ik hielp haar uit het zwarte gat terwijl ik er zelf in gevallen ben
Ik heb haar uit de put gered , en ze duwt me er weer in zonder dat ze het doorheeft.
Ik doe mijn best om eruit te komen , echt waar.
Elke dag klim ik wat hoger, stap voor stap.
Maar het lijkt zo oneindig.
Wanneer komt het eind ?
Wanneer ga ik het licht zien die ik mis in mijn leven.
Die me zin gaf om te leven.
Ik mis het , zo erg.
Maar ik voel dat ik moe word.
Moe van het vechten.
Mijn krachten verdwijnen langzaam.
Waar ik om vraag is meer.
Wanneer zal ik gelukkig zijn
Laat me alsjeblieft gelukkig zijn.
Net als haar.
Ik smeek U.