Er zijn momenteel 0 gebruikers en 35 gasten online.
Liefdesverdriet dat niet over gaat
Beste forumleden,
Ik heb een heel raar verhaal te vertellen maar misschien zal het me goed doen om mijn verhaal hier eens neer te schrijven.
Ik ben een 45-jarige vrouw met een beetje een "marginale" hobby namelijk naar de kermis gaan. De meeste mensen uit mijn omgeving vinden het erg raar dat ik dit doe.
Ik "schuim" de kermissen al jaren af en ben vorig jaar erg verliefd geworden op een "kermisjongen (van 49 jaar )" die ik al jaren ken en met wie ik geregeld een gezellige babbel had op de kermissen . Hij heeft een erg hoog IQ en is indertijd niet in zijn universitaire studies geslaagd door zijn fascinatie voor de kermis.
Hij heeft al verschillende relaties gehad die verkeerd zijn afgelopen maar toen ik vernam dat hij vrijgezel was, heb ik mijn stoute schoenen aangetrokken en hem gecontacteerd (oktober vorig jaar). Hij was heel blij dat ik hem een sms had gestuurd en we zijn ook buiten de kermissen met elkaar beginnen te praten op Facebook. We merkten dat we effectief bijzonder goed met elkaar konden praten en veel affiniteiten hadden.
Na veel gezellige gesprekken op Facebook hebben we een paar keer afgesproken en uiteindelijk is er een relatie van gekomen. Deze winter was echt een heel mooie periode maar intuïtief voelde ik dat er iets was. Toen ik hem daarover aansprak, zei hij me steeds dat ik té gevoelig was. In februari begon hij plots minder contact met me te zoeken, uitvluchten en excuses naar voren te schuiven.
Ik had het in die periode al moeilijk doordat ik erg ver van huis werk en veel tijd en moeite in mijn werk steek. Begin maart ben ik ingestort door de te hoge werkdruk en de pijnlijke onzekerheden in deze relatie.
Hij heeft me eind maart verteld dat hij besloten had om zonder partner door het leven te gaan. Hij heeft me toen ook bruusk geblokkeerd op Facebook, Telegram en zelfs op zijn smartphone.
Ik was zo radeloos door deze plotse breuk dat ik een detective heb gecontacteerd. Ik kon niet verder want overal had hij het contact met mij op een erg brutale manier verbroken. De detective heeft me deze week verteld dat er iemand anders is.
Door deze plotse breuk ben ik depressief geworden en tot nu toe lukt het me nog steeds niet om te leven zoals voorheen. Ik sleep me naar mijn werk - heb eigenlijk recht op ziekteverlof- maar ik neem het niet op omdat ik wil blijven vechten.
Ik kan nog steeds niet begrijpen dat iemand die je eerst de indruk geeft veel om je te geven, je plots zomaar opzij schuift.
Ik ben al naar een psychiater en een psycholoog gestapt om deze moeilijke fase te boven te komen maar momenteel lukt het mij nog niet.
Ik ben eigenlijk een erg rationeel type maar in deze situatie slaag ik er echt niet in om mijn gevoelens onder controle te krijgen.
Momenteel weet ik het allemaal niet meer...
Is hij tijdelijk bij die ander ? Was hij al bij die ander ? Kan hij de indruk wekken serieus e zijn terwijl hij vrouwen voor de gek houdt? Het is me allemaal niet duidelijk.
- Gast's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
- No. 22 San Diego Place rallies very last Boise Country 27-16
- #Woof: Huskies Decide on Up Michigan LB Go
- How considerably does it selling price towards seize a rookie out of the portal?
- Activity THREAD: Miami Hurricanes at Temple Owls
- K-Nation Slate: 7. 3. 12
- Even more and further more, Dabo seems
- Spring Freshman Emphasize: ASU Soccer QB Jaden Rashada
- Nooit gedacht dat dit nu mijn leven zou zijn
- 2023 NFL Mock Draft: What would certainly a brewing Lamar Jackson move indicate for Round 1?
- Afgewezen door vrouw na maandenlang versierd te zijn geweest
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (25)
- Juli 2003 (12)
- Augustus 2003 (24)
@marine
kort samen gevat eigenlijk vanaf het vrij vroege begin had je al een gevoel dat er iets was , waar je toen nog niet je vinger op kon leggen? jullie relatie heeft ongeveer maar een paar maanden geduurd? hij had al verscheidene relaties gehad schrijf je die stuk zijn gelopen. Jij weet het beter dan ik maar vraag het toch maar , is hij een beetje het versierders type?Het leuk vind om tijdelijk iets te hebben met ze , zolang ze niet gaan zeuren , maar daarna ook weer verder gaat ? hij had je gezegd dat hij zonder partner door het leven wil gaan, of speelt er meer bij hem dat hij zich niet durft te binden ? Het is natuurlijk een heel vrij bestaan met en op een kermis en misschien wil hij ook geen verdere verplichtingen hebben. Allemaal opties waarop ik je geen antwoord kan geven helaas . Het veranderd er op dit moment ook niets aan , het enige wat nu telt is jou verdriet en hoe je het een beetje dragelijk voor jezelf kunt maken om hier doorheen te komen.\
Ook daar is geen kant en klaar antwoord op ..bij sommigen helpt het juist om te werken omdat het je gedachten afleid en je onder de mensen blijft, wat denk ik ook beter is dan thuis te gaan zitten piekeren, Maar net als alles waar te voor staat is niet goed . Neem dus wel een beetje gas terug om ook voor jezelf tijd te hebben en vul dat zo in met iets wat je op dat moment gewoon het liefste wilt doen. Huilend in een hoekje van de bank kruipen of je vol gieten in de kroeg , je moet toch je eigen weg hieruit zien te vinden.
En hier schrijven wat je dwars zit helpt vaak ook al , soms meer dan dat je zou denken.
@Marine
De reaktie van Hortensia is beter dan de mijne.
Liefdesverdriet dat niet overgaat
Dag Hortensia,
Bedankt voor je reactie.
Hij ziet er niet echt een verleiderstype uit maar hij heeft wel bepaalde charmes. Het zou me niet verwonderen dat meerdere vrouwen voor hem vallen.
Het rare is dat de detective ook niet veel meer te weten is gekomen gezien hij zich overal op de sociale media heeft uitgeschreven : zijn Facebookprofiel is volledig weg, op Telegram is hij verdwenen, nergens valt er nog iets over hem te vinden, heel raar toch.
Tijdens onze relatie heb ik hem eens op een leugen betrapt maar hij heeft dat toen weerlegd . Ik ben hem toen weer gaan geloven.
Ik vond het altijd raar dat hij niet wist wanneer we opnieuw zouden afspreken maar aanvaardde dit steeds door zijn kermisbestaan.
Ik blijf het zo raar vinden dat iemand die ernstig overkomt blijkbaar toch met je gevoelens kan spelen.
Op 25 maart is hij uit mijn leven verdwenen en ik ben er nu nog steeds niet goed van.
@Marine
Je zegt dat hij een hoog IQ heeft, maar zegt daarbij niets over je eigen IQ. Ik neem aan dat jullie intellect overeenstemt.
Mijn ervaringen met hoogbegaafden zijn een abstracte manier van communiceren en een elkaar voortdurend aftasten. Als dit niet bevredigend verloopt kunnen er wrijvingen ontstaan.
Ik heb een idee dat zoiets gebeurd kan zijn. Verstand kan een lastig ding zijn soms. Gevoeligheid idem dito natuurlijk. Dingen die vaak samengaan.
Ik had zelf altijd het idee dat hoogbegaafden feilloos weten waar het fout gaat, als het fout gaat, en zichzelf ook voortdurend verwijten maken. Het blijft lastig. Sterkte!
Liefdesverdriet dat niet overgaat
Dag PoemLover,
Bedankt voor je reactie.
Ik heb een normaal IQ, heb universitaire studies gedaan maar dat zegt niets over IQ naar mijn mening.
Het rare is dat hij op 25 maart het contact volledig heeft verbroken en daarbij ook volledig is verdwenen op de sociale media.
Ik blijf het een mysterie vinden.
Ik blijf het ook een mysterie vinden dat iemand met zo'n hoog IQ op de kermis werkt, meestal treft men daar laaggeschooolde of ongeschoolde mensen. Het kan natuurlijk de passie voor de attractie zijn die hem daar heeft gehouden maar dan nog....
Misschien schrikt een vaste relatie hem af, ik weet het niet. Toch raar dat hij dan toch aan een relatie is begonnen. Soms denk ik dat hij mij opzettelijk heeft gekwetst omdat hij toch een vrij onzeker bestaan heeft en daar uiteindelijk niet 100 % gelukkig mee is .
@Marine
Ik stuur je ff een PM.
@marine
Hallo Marine,
Het is inderdaad allemaal een mysterie , zat toch even over je verhaal na te denken . Ten eerste vind ik die prive detective een beetje laks , zoals ik het uit jou verhaal lees dan , iedereen kan via internet informatie halen en als hij dan zegt via social media er niks is te vinden , dat hadden torn , supersanne , poemlover of ik ook kunnen bedenken ..Een beetje detective doet toch wel iets meer dan via internet kijken neem ik aan .
Iemand met een hoog iq die op een kermis werkt , wat deed hij daarvoor ? heeft hij ook een vast adres , een huis ergens?
een baan gehad , getrouwd geweest , kinderen ?
Ook heb ik wel eens opgemerkt dat juist mensen met een heel hoog iq ongelooflijk goed zijn in kennis en feiten maar op sociaal vlak er weinig van terecht brachten . Daarom vond ik het antwoord van Poemlover wel heel mooi .
Maar in feite weet je gewoon niks, niks van zijn geschiedenis , niet waarom hij misschien alle banden heeft verbroken en niet wat er werkelijk bij hem speelt ...het blijft gissen, voor jou vreselijk om zo achter te moeten blijven ..
Liefdesverdriet dat niet overgaat
Dag Hortensia,
Ik had inderdaad meer verwacht van die privé detective. Echt veel is ze niet te weten gekomen en ik weet ook niet of ze erg veel moeite heeft gedaan.
Ze heeft wel kunnen bevestigen dat hij nooit getrouwd is geweest, geen kinderen heeft en ook geen juridisch verleden.
Blijkbaar heeft ze wel een aantal keren voor zijn appartement post gevat en is ze tot de vaststelling gekomen dat hij daar niet continu was. Hij heeft me altijd verteld dat hij bij zijn moeder woonde omdat ze zogezegd niet goed meer te been was.
De détective vertelde me dat ze dan uiteindelijk een gesprek met de buren heeft aangeknoopt en die zouden beweerd hebben dat hij een vriendin heeft en zo goed als bij haar woont. Ik weet niet of ik dit verhaal moet geloven gezien ik de indruk heb dat die détective er niet al te veel voor heeft gedaan. Ze heeft dit ook niet nagetrokken.
Het kan best zijn dat hij op sociaal vlak een ramp is. Ooit heeft hij een winkel gehad en die is failliet gegaan. Volgens de détective heeft hij helemaal niets meer en is hij verplicht om alles wat hij aankoopt op naam van zijn moeder te zetten. Deze zaken heeft hij voor mij ook altijd verborgen gehouden.
Ik begin nu te vrezen dat alles wat hij me ooit verteld heeft, één grote leugen is. Ik begin ook te denken dat hij mij expres heeft doen lijden omdat zijn leven een puinhoop is en het bij mij allemaal vrij normaal verloopt.
Het blijft een onbegrijpelijke situatie.
@Marine
Misschien haal ik hoogbegaafdheid teveel in de war met psychosegevoeligheid hoor. (dat heb ik)
@Marine
Lieve Marine, het is verschrikkelijk om met vragen te blijven zitten; het is verschrikkelijk om je zo down te voelen; het is verschrikkelijk als je het gevoel hebt in de steek gelaten te zijn. En toch is het nu belangrijk om te proberen even die vragen los te laten, even enkel aan jezelf te denken. Jezelf op de eerste plaats te zetten, te overleven van dag tot dag, totdat het weer vanzelf gaat. Hij lijkt me eerder het type dat niet goed weet wat hij wil. De vraag is niet waarom doet hij al die dingen, maar vraag jezelf eens af of jij hier wat mee kan met zo iemand? Of jij dat echt wel wil? Los van jouw verliefdheid... Veel sterkte! liefs
Liefdesverdriet dat niet overgaat
Dag Rozenblaaadje,
Bedankt voor je reactie.
Ik probeer mezelf al sedert 25 maart te genezen maar het lukt me nog steeds niet. Ik ben al naar een psychiater en een psycholoog gestapt maar ook zij kunnen me niet helpen. Medicijnen zijn volgens mij zeker geen oplossing.
Het is voor mij momenteel echt overleven. Ik kan me moeilijk op mijn werk concentreren, heb vaak hoofd pijn en kom 's avonds uitgeput thuis.
Hij lijkt inderdaad een avonturier te zijn. Als je jezelf op alle sociale media verwijdert, is daar volgens mij een reden voor. Zelf ben ik ook niet op de sociale media aanwezig maar dat is ook nooit zo geweest omwille van mijn job.
Hij was wel zichtbaar op de sociale media en sedert 25 maart is hij overal verdwenen, dat klopt dus niet.
Hoewel ik rationeel inzie dat het weinig zin heeft om met zo'n man in zee proberen te gaan, blijft het verdriet . Ik probeer me te focussen op de positieve dingen in mijn leven maar ik ben er sedert 25 maart zo onderuit gegaan dat dit me nog steeds niet lukt.
Ik zou hem uit mijn geheugen willen wissen maar hoe hard ik dat ook wil, dit lukt me nu (nog) niet.
Hoi Marine
Ik vrees dat je tegen een beetje te vrije vogel aangelopen bent. Eentje die zich echt niet laat vangen. De enorme aantrekkingskracht van hem, dat is ook jouw valkuil geworden. Hij wil zich niet laten vangen, hij wil zich niet binden. Zelfs door jou niet.......
Wees blij met wat je hebt gekregen. Koester de herinneringen, maar ik vrees dat het je niet gaat lukken. Hij wil niet, hij zit niet zo in elkaar. Vrees ik. En als hij toch wil, ineens? Nou, dan hoor je het wel. Hij weet je te vinden, immers...
Ik ben een 45-jarige vrouw met een beetje een "marginale" hobby namelijk naar de kermis gaan. De meeste mensen uit mijn omgeving vinden het erg raar dat ik dit doe.
Ik "schuim" de kermissen al jaren af......
Mooi............ Niks geks aan............
Waterman
Liefdesverdriet dat niet overgaat
Dag Waterman,
Bedankt voor je berichtje. Het helpt me om tot inzicht te komen in deze pijnlijke situatie.
Ik kan nog steeds niet begrijpen dat ik op mijn leeftijd nog zo naïef ben geweest om in deze val te trappen. Ik had het eerder moeten inzien. Nu heb ik mijn vleugels heel erg ferm verbrand en het blijft maar nazinderen.
Ik weet ook niet meer wat ik van deze man al dan niet moet geloven. Zoals ik in mijn blog heb verteld, heb ik een detective ingeschakeld in de hoop antwoorden te vinden op mijn vele vragen. Blijkbaar heeft hij mij veel leugens verteld wat het voor mij nog moeilijker maakt.
Hopelijk zal de tijd deze diepe wonden helen. Het doet goed om er hier over te kunnen praten want in mijn omgeving vindt men dat ik al lang niet meer aan deze man zou moeten denken.
@Marine
Jaaaa waterman kan wel inzichten geven.
Dat weet je ook wel dat je niet meer aan deze man moet willen denken. Maar het gevoel blijft altijd ergens ver achter het verstand, bij liefdesverdrietigen. Het gevoel gaat minder worden en dan neemt het verstand het steeds meer over. Met de terugslagen, die er ook bij horen.
Je gaat erdoorheen.
Sterkte met jouw weg die je beloopt....
Liefdesverdriet dat niet over gaat
Bedankt voor je reactie Hetlevenismooi,
Ik wou echt dat ik deze man al uit mijn geheugen had gewist. Ik begrijp niet dat ik als rationeel persoon er niet in slaag hem te vergeten.
Zowel hier op het forum als in mijn vriendenkring zegt iedereen me dat er met zo iemand geen toekomst valt op te bouwen en toch blijf ik stiekem hopen dat hij op een dag weer contact met me zal opnemen. Ik weet maar al te goed dat ik mezelf hiermee zand in de ogen strooi en toch kan ik hem momenteel helaas niet loslaten.
@Marine
Juist als rationeel persoon kom je in emotionele problemen. Voor iemand met een hoog IQ is het relatief makkelijk te manipuleren, of hij of zij dat nou wil of niet, en je kunt als rationeel persoon daar juist slachtoffer van worden. Je pikt dan namelijk alle zaadjes feilloos op, en zo ontstaat er een web van aangeleverde informatie in je hoofd met alle inconsistenties die erbij horen. Deze informatie stuurt je emoties. Als de dader vertrokken is, heb je alleen de informatie nog, en de emoties beginnen aan je jasje te trekken.
Zo zie ik het, want zo is het bij mij gebeurd. Ik ben erachter gekomen na acht(!) jaar wat mijn emoties tegen elkaar heeft opgezet. Maar dat wil niet zeggen dat het eenvoudig is. Langdurige zelfanalyse was er bij mij voor nodig. En daar wordt iedereen uiteindelijk beter van, hoewel je omgeving eerst gek van je wordt.
Liefdesverdriet dat niet over gaat
Dag PoemLover,
Ik begrijp nog altijd niet dat ik nu als rationeel persoon zo door emoties ben overmand. Ik heb deze man duidelijk enorm geïdealiseerd en hij zal dat maar al te goed hebben geweten.
Ik begin te denken dat hij van bij het begin al wist wat hij met me zou aanvangen als een soort wraak op de maatschappij. Anderen doen lijden omdat je zelf in zware miserie zit en omdat je leven geen centimeter vooruit gaat, zie je vaak bij jongeren die geen enkel perspectief hebben.
Hij is nu wel heel wat ouder (50) maar veel perspectieven heeft hij niet meer in z'n leven . Misschien is dat de reden geweest om mij te doen lijden.
Het moet ook niet evident zijn om zo door het leven te moeten gaan als je zo'n hoog IQ hebt. Hij had echt carrière kunnen maken maar haalt nog steeds de jetons op op de kermis. Hij zei me altijd dat hij dat fijn bleef vinden. De onzekerheid die het kermisbestaan met zich meebrengt lijkt me niet evident.
Ergens denk ik wel dat hij lever een stabieler leven had gehad maar dat niet durft of wil toegeven, vandaar dan dat hij misschien minder aardige bedoelingen had. Het is moeilijk om at allemaal te achterhalen.
Het is wel een feit dat hij me heel wat leugens heeft verteld, daar ben ik via een privé detective achter gekomen. Zo'n spinnenweb van leugens is alles behalve normaal en het bruusk verdwijnen op social media is ook heel bizar. Ik weet niet meer wat ik ervan moet denken.
@Marine
Aan je reakties te zien lijkt het alsof je inmiddels wel een aantal kernpunten eruit heb gepikt voor jezelf, en daaraan vasthoudt. Houvast is prettig natuurlijk, maar buiten dat ken jij hem beter dan wie dan ook hier en jezelf ook.
Dus misschien heb je gewoon gelijk met deze punten. Het enige dat ik ertegenover zet zijn mijn inzichten, en je bent vrij om het daar al dan niet mee eens te zijn.
Als hij echt een hoog IQ heeft; mijn indruk van zulke mensen (als ik het zo mag zeggen) is dat ze de vrijheid nemen hun eigen excentriciteit in de praktijk te brengen, in dit geval een leven op de kermis, omdat ze het gewoon kunnen; "They can pull it off", so to say. Het is een vorm van zelfdestructie: Waarom zou ik van mijn talenten gebruik maken als ik me zo k*t voel? Manipulatie ligt op de loer, het spelen met mensen. Ik hoop niet dat hij dat bij jou gedaan heeft, want dat verdien je niet.
Een andere manier om naar zulk gedrag te kijken is dat mensen met een hoog IQ meer 'playful' zijn; veel sociale contacten onderhouden en uitdagingen zoeken.
Ken je de film "Good Will Hunting"?
Liefdesverdriet dat niet overgaat
Dag PoemLover,
Ik begin steeds meer en meer te vrezen dat hij me ferm heeft gemanipuleerd en dat hij dit nu met andere vrouwen doet. Hij gaf me de indruk dat ik belangrijk voor hem was maar op een bepaald moment zal hij gevoeld hebben dat ik meer stabiliteit wou en dat zal hem ook hebben afgeschrikt, denk ik.
Financieel gezien kan hij zich in principe geen zo'n job op de kermis veroorloven gezien hij door een zwaar faillissement alles is kwijtgeraakt en bij de gratie van zijn moeder leeft. Blijkbaar kan de onzekerheid van dat bestaan hem niet veel schelen. Zoals je zegt, zou dit wel eens een vorm van zelfdestructie kunnen zijn.
De leugens die door de détective werden achterhaald, lijken me ook maar bizar. Waarom in godsnaam gaan rondbazuinen dat je bij je moeder inwoont om haar zogezegd te verzorgen terwijl je in werkelijkheid genoodzaakt bent om daar te gaan wonen gezien je geen cent meer hebt? Dat klinkt allemaal zo ziekelijk.
Volgens de privé detective zou hij nu een andere vriendin hebben maar zij weet dit ook maar via een gesprek dat ze heeft aangeknoopt met de buren.
Ik vind het zo raar vinden dat ik me ongelukkig blijf voelen door een man die me heel erg hard gekwetst en vernederd heeft. Ik vind het ook raar dat ik me aan hem blijf interesseren ondanks heel die miserabele situatie.
Rationeel gezien weet ik maar al te goed dat het puur tijdsverlies is om me met hem te blijven bezighouden en toch gebeurt het. Ik wou dat ik een toverformule had om hem definitief uit mijn leven te bannen want heel deze situatie blokkeert mijn leven.
Niet te geloven dat ik donderdag op een kermis was waar hij aan het werk was. Ik was er met een groepje vrienden en heb me op een veilige afstand van hem gehouden. ik voelde eerlijk gezegd een soort walging. Ik hoopte dat dit mijn verdriet zou doen slijten en ertoe zou bijdragen dat ik hem zou vergeten maar ik ben nu helaas nog steeds met hem bezig. Iedereen zegt me dat ik ermee moet ophouden maar het lukt me niet. Ik lijk wel gek te worden. Zoiets heb ik nog nooit meegemaakt en dat allemaal voor iemand waar rationeel gezien echt niets mee valt aan te vangen.
IK heb de film Good Will Hunting lang geleden gezien. ik zou die film beter eens opnieuw bekijken.
@Marine
De film Good Will Hunting heeft mij wellicht inzicht gegeven in zelfdestructief gedrag bij hoogbegaafden. Dit hoeft natuurlijk niet voor onze man in kwestie te gelden.
Hoe ben je tot het vermoeden gekomen dat hij manipuleert en ook met andere vrouwen?
Liefdesverdriet dat niet overgaat
Wel, ik ben dat beginnen te vermoeden omdat hij me nooit zei wanneer we de volgende keer zouden afspreken. Ik aanvaardde dat blindelings door zijn kermisbestaan en waarschijnlijk ook door mijn verliefdheid op hem.
Hij was ook vaak met zijn smartphone bezig en toen hij nog op Messenger zat, zag ik vaak dat hij tot 4 u online was . Hij weet dit aan slapeloosheid ten gevolge van allerlei problemen. Nachtenlang online zijn, lijkt me toch wel heel bizar. Je kan wel zaken gaan lezen op Internet als je de slaap niet kan vatten maar urenlang op Messenger aanwezig zijn, is vast niet om de actualiteit te volgen.
Ik vond het ook raar toen we in februari eens een avond samen waren, hij me vertelde dat hij erg moe was en naar huis wilde rijden. Ik heb toen in mijn achteruitkijkspiegel gezien dat hij helemaal niet huiswaarts reed.....
Misschien sprak hij op zo'n onregelmatige tijdstippen af wegens afspraken met andere vrouwen.
Volgens de privé detective komt het vaak voor dat mannen die zo onzichtbaar zijn op de sociale media, een dubbelleven hebben. Ik begin te geloven dat zij echt wel gelijk heeft.
@Marine
Ik begrijp van je dat je wilt weten of hij ook met andere vrouwen omging. Voel je je bedrogen?
Heb ik het bij het goede eind als ik zeg dat je niet weet of je boos moet/mag worden? Wil je het een plek geven?
Helaas kan ik alleen gesloten vragen verzinnen. Sorry.
Liefdesverdriet dat niet overgaat
Ik begin mij inderdaad bedrogen te voelen. Ik denk dat hij een volledig verborgen agenda had. Ik kan me hier natuurlijk ook vanalles beginnen in te beelden en dat het misschien niet waar is maar toch vrees ik dat de harde realiteit is dat hij me bedrogen heeft.
Waarom ging het in februari zogezegd nog goed en waarom dan die plotse breuk met het volledig wissen en blokkeren van alles ? Dat kan ik niet plaatsen. Hij kan natuurlijk ook zo laf zijn dat hij de moed niet heeft om me vlakaf te zeggen dat hij iemand anders heeft leren kennen. Wat zou hij al die nachten op Internet hebben gedaan ?
Ik zou maar al te graag van die hele historie af zijn maar het blijft me intrigeren. Gelukkig dat mijn omgeving me ervan weerhoudt om hem zelf te gaan bespieden want ik zou een antwoord willen op mijn ontelbare vragen. Ik zou echt willen weten of hij nu daadwerkelijk iemand anders heeft. Mocht dat het geval zijn, dan weet ik met zekerheid dat hij absoluut niet serieus is.
Iedereen heeft me al ontelbare keren gezet dat dat echt geen man voor mij is. Toch blijf ik ergens hopen - hoewel dat vast ook nooit zo zal zijn - dat hij alsnog contact met me opneemt.
Marine :-)
Nu zit je je alleen maar ziek te maken over wat er precies gebeurd kan zijn. Waarom dit, waarom dat...
Daar hebben wij exen weleens meer een handje van.
Had hij die vrouw al of is er geen vrouw of was dat later?
De buren zeggen van wel? Is het nou wel of niet zo?
Het feit is er. Het is uit.
Je zit constant nu in je hoofd alle scenario's af te draaien. Tip is om dat af te breken als je er te erg in zit. Het zijn jouw eigen gemaakte gedachten. Ex zit in jouw hoofd en hij is daar niet eens echt.
Helpt dit voor jouw verwerking...? Blijf er niet te lang in! Dan blijf je te ver van jezelf vandaan. Je moet juist weer dicht naar jezelf toe en je weer staande gaan houden.
Maak jezelf nooit wijs dat je zelf niet kunt afsluiten, dat kun je wel.
Ik snap dat de gedachten zo werken hoor maar waarom ga je niet het liefdesverdriet verwerken en vanuit deze shock weer omhoog klimmen?
Voor jezelf!
Ten alle tijden doe je jezelf pijn. Als je in zo een emotie zit voel je de pijn al opborrelen. Je krijgt het warm en dan dat intense verdriet en dan weer boosheid. Hoe lang duurt het tot de volgende weer komt?
Je ex kan niet bij jou op een knop gaan drukken en jou nu extra pijn gaan doen. Je doet het jezelf aan. Jij zag hem, werd verliefd en kreeg later pijn door zijn acties naar jou toe. Het brein is nu op een ander spoor gezet vanuit verliefdheid naar liefdesverdriet en dat heeft verwerking nodig, door jou. Alles moet weer in balans komen in de bovenkamer. Alles moet jezelf doen. En daarom zou ik proberen uit het liefdesverdriet te komen door aan het loslaten te gaan werken. Lees erover, hoe laat ik los. Geestelijk loslaten kun je alleen als de verwerking voldaan is. Ga jezelf helen, kijk naar jezelf. Wat zie je dan? Een bezeerde vrouw, die los wil komen. Los van die man. Dat doe je door dicht bij jezelf te blijven. Kijk naar jou! Het gaat om jou, niet om hem meer.
Als je hier uit bent dan denk je zo dat heb ik mooi zelf gedaan, hem niet voor nodig.
En hoop zul je nog wel een tijdje houden, dat beschermt je om het te verwerken. Als je in deze toestand geen hoop meer hebt kunt je het niet gedoseerd verwerken. Wat al zo moeilijk is. Afleiding zoeken, je verdriet verwerken, zodat het weg kan vagen. Als de relatie intens voelde, heeft het ook een intense verwerking nodig.
Kom op, wees lief voor jezelf omdat je het zeker waard bent om ook gelukkig te zijn!
Liefdesverdriet dat niet over gaat
Beste Hetlevenismooi,
Bedankt voor je goede raad. Het is inderdaad zo dat ik nu moet proberen om dichter bij mezelf te komen en hem echt los te laten.
Ik hoop dat me dat binnenkort zal lukken. Nu ben ik nog veel te veel op hem geconcentreerd. De breuk dateert nog maar van 25 maart en het was echt heel intens vandaar dat de verwerking nu waarschijnlijk zo moeizaam verloopt.
Ik weet niet of die vrouw er is of er was of als hij met meerdere vrouwen tegelijk bezig was /is. Hij stelt zich zo mysterieus op dat niemand het weet. Het heeft nu wellicht ook geen zin meer om dat nog allemaal proberen te achterhalen want terugkomen doet hij toch niet.
Zoals Waterman hier deze morgen ook al schreef, heeft het vast erg weinig zin om iets met iemand die zelf niet weet wat hij wil op te bouwen.
Rationeel besef ik dat wel allemaal maar de emoties blijven. Wat ik ook doe om die te onderdrukken of te kalmeren, het lukt me niet.
De psychiater stelt me antidepressiva voor maar dat zie ik eerlijk gezegd niet zitten. Met medicatie zal deze situatie toch niet worden opgelost, ik moet het helemaal zelf doen.
Ik vrees dat ik wel naar een serieuze depressie ben aan het afglijden. Ik moet me elke dag naar mijn werk slepen. Tijdens vrije dagen heb ik alleen maar zin om te slapen. Voor mijn vriendenkring begint dit onderwerp lastig te worden. Ze hebben me al duizenden keren gezegd dat dit geen man voor mij is en dat ik hem best zo snel mogelijk vergeet. Hoe harder ik dat probeer, hoe harder heel deze situatie weer op me afkomt. Misschien zal het me wel lukken door hier alles van me af te schrijven, ik hoop het.
@Marine
Als je AD neemt, neem dan geen Prozac oid! Goede AD kunnen je helpen.
Liefdesverdriet dat niet overgaat
Ik sta heel sceptisch tegenover AD. Ik heb er zo'n vijftien jaar geleden eens genomen en toen werkte mijn brein haast niet meer. Gezien ik nu toch nog probeer te werken - ik kreeg eigenlijk ziekteverlof voorgeschreven tot 30 juni- is het niet het moment om in slow motion te gaan.
Ik neem wel medicatie tegen angstaanvallen en slaapmedicatie. Ik lijd al jaren aan insomnia maar sedert 25 maart is het er niet beter op geworden.
Voor geen 1 man (of vrouw).
Probeer niet in een depressie te glijden, voor geen 1 man toch?
Beloven hoor!!!
Laten je vrienden het nog maar 1000 keer zeggen, beter zo dan dat ze zouden zeggen dat hij goed voor jou was.
Raap jezelf steeds weer op. Ik weet nog hoe dat voelde, poeh...het gaat echt weg. Het is echt als een afkick, van een ex dan.
Ik heb vanuit die diepte alleen maar omhoog willen klimmen.
Van je afschrijven, waar je al mee bezig bent is ook goed voor je. Alles op papier zetten en als het te privé is, het thuis op papier zetten.
Je zit er nog zo pas in, zware afkick van je ex hè. Ik had dat ook zo erg. Nu niet meer.
Ook erop uit gegaan. Ik kon niet rustig zitten. Die stress trekt wel weg maar weet je ook wel. Bedenk hoe je er volgend jaar voorstaat! Veel beter dan, mooi vooruitzicht.
Ik heb toen heel veel en snel gelopen om de endorfine maar naar boven te halen. Vaak 2 en een half uur per dag.
Probeer ook steeds te relativeren, al is dat moeilijk.
Als hij nog samen zou willen zijn, zat hij wel naast je op de bank.
Dat zei ik vaak ook tegen mezelf.
Ik vraag me nog steeds af, hoe kwam je nou bij een detective terecht?
Van t.v?
Sterkte!
Liefdesverdriet dat niet over gaat
Dag Hetlevenismooi,
Bedankt voor je heel erg bruikbare tips. Ik heb al aan lopen gedacht maar gedurende de week is dat momenteel niet mogelijk door mijn werksituatie. Ik kan er altijd tijdens het weekend aan beginnen want te veel binnen zitten piekeren heeft ook geen zin.
Je hebt groot gelijk als je zegt dat ik niet depressief moet worden omwille van hem, hij zal dat vast ook niet doen.
Ik heb momenteel nog geen vat op mijn eigen emoties doordat de breuk nog zo recent is en we toch een bijzonder intense periode hebben gehad.
Ik ben naar een privé detective gestapt omdat ik antwoorden wilde. Ik ben onder andere door het bruuske einde van de relatie en doordat ik merkte dat hij nachtenlang op Messenger zat, beginnen twijfelen over de ernst van deze man. Ik wist op den duur niet meer of ik de man met wie ik een relatie heb gehad eigenlijk wel kende want blijkbaar waren het allemaal luchtkastelen. Ik woon ook niet bij hem in de buurt, dus zelf geregeld door zijn straat gaan rijden was zeker geen optie.
Uiteindelijk heeft die detective me niet erg veel antwoorden gegeven . Het feit dat hij nu zogezegd een vriendin zou hebben, weet zij van de buren. Het kan natuurlijk zijn dat er wel iemand is, wat zou hij anders continu op Messenger hebben gedaan?
Ik denk dat ik effectief alles op alles zal moeten zetten om mezelf van die man te genezen.
Hoewel ik hem donderdag vanop afstand heb gezien - hij werkt dus op de kermis en mijn "marginale" hobby is kermissen afschuimen en fotograferen - en daar zelfs een gevoel van walging bij heb gehad, zijn mijn emoties nu nog steeds niet gekalmeerd.
Mijn vrienden hebben me donderdag voor de zoveelste keer gezegd dat dit nu toch echt geen man voor mij is maar dat dringt nu helaas nog niet tot me door.
Ik heb mezelf nu voorgenomen om in 2016 alle kermissen waar hij komt te mijden. Er zijn genoeg binnenlandse en buitenlandse kermissen waar ik heen kan gaan om reportages te maken.
Ik hoop dat dat me ook al vooruit zal helpen.
Ik vind het een prima idee om te proberen in te denken waar ik volgend jaar zal staan. Ik hoop dat ik hem tegen dan ben vergeten en dat ik terug rust vind in mijn leven en vooral in mijn hoofd.
Lieve Marine,
Wat leuk dat jij reportages maakt! Wauw!
Ja, vermijden waar hij zou kunnen werken. Goed plan!
Natuurlijk heb je nog niet echt vat op je emoties maar je kunt het soms wat verzachten. Door leuke dingen te gaan doen. Je mooi kleden, lekker optutten en de hort op. Leef een leuk leven.
Kun je niet een stuk naar je werk lopen en terug?
Ik heb een lieve doggy, genoeg te lopen ook voor mij.
In het begin met die achtbaan moest ik vooral bewegen.
Ik was geen type om onder de dekens weg te kruipen.
Werd ik zwaar somber van.
Je kunt ook anders bewegen, dansen op muziek b.v.
Ik was toen bijna 10 kilo afgevallen. "Elke nadeel heb zijn voordeel" Op zijn Cruijffiaans.
Geef hem geen macht over jou. Door met zijn leven bezig te zijn, blijf heel dicht bij jezelf. Loskomen vergt inspanning.
Ik heb het idee dat ik voorheen veel sneller over liefdesverdriet heen kwam dan de laatste keer omdat ik toen veel meer op vakantie ging naar het buitenland. Toen kwam er niet zoveel van omdat ik 2 keer van baan was veranderd. De beginperiode vond ik daarom? erg moeilijk de laatste keer. Ik had een sollicitatie met zwaar liefdesverdriet. Haha als ik nu terug denk dan hield ik me staande door de adrenaline. Van binnen en om me heen straalde alleen liefdesverdriet door. En toch had ik nog gelachen met die vrouw. Volgens mij merkte ze niks. Als ik in die buurt loop bemerk ik de sluier die daar hangt van liefdesverdriet, die afgegaan is. Kijk ook vanaf een afstandje naar jezelf, dan zie je de realiteit van onszelf.
Moederdag vandaag!
Hoop dat jij ook wat kunt genieten naast dat rottige liefdesverdriet.
Hoi Marine,
probeer het achter je te laten. Er zit geen toekomst in. Er zat eigenlijk geen toekomst in. Het is allemaal moeilijk te begrijpen nu, maar dat komt nog wel. Het is moeilijk het een plekje te geven, maar ook dat komt wel. Geef het tijd, gun jezelf rust, en ga door met jouw leven........
Sterkte!
Waterman
Liefdesverdriet dat niet overgaat
Dag Waterman,
Ik denk echt dat jij de nagel op de kop slaat door te zeggen dar er eigenlijk geen toekomst in zat.
Ik hoop dat ik het allemaal snel achter me zal kunnen laten. Ik vind het erg dat ik als rationeel persoon nu zo overmand ben door gevoelens en dat dan verdorie allemaal door een kermisjongen van 50 !!!!!. Mocht ik er een boek over schrijven dan zou men zeggen dat ik een enorme verbeeldingskracht heb, maar dit is geen fictie , helaas niet.
Hoi LiefdesverdrietDatLangzaamMinderWordt
Ik vind het erg dat ik als rationeel persoon nu zo overmand ben door gevoelens en dat dan verdorie allemaal door een kermisjongen van 50 !!!!!.
Joh, maar dat is toch altijd zo..... Je wordt verliefd op iemand, en anderen zien daar helemaal niks in. Maar jij wel. Jij bent verliefd. Dat is wat liefde doet. Het maakt dat je je openstelt voor anderen..... Je laat anderen toe in je leven. "Ooh wat onverstandig"
Maar, het overkomt je wel..... En het gekke is 
dit is niet eens de laatste keer dat het je gaat overkomen. Er komen nog meer gekke ventjes. Er komen nog meer gekke dametjes. En dan ben je ineens weer verliefd.
Laat het gaan. Het is allemaal makkelijker dan je denkt. Zo zitten mensen nu eenmaal in elkaar. Soms lukt het, soms lukt het voor effetjes, en soms lukt het niet. Nothing to worry about.
Geef hem een mooi plekje. Je hebt er veel van geleerd. Over het leven. Over jezelf. Maar dat is nu maar schrale troost.
Sterkte!!!!! Nogmaals!!!!
Waterman
@Marine
Ja, AD zijn geen wondermiddel, maar ze kunnen je helpen wat beter te voelen. Mijn medicatie maakt me vergeetachtig, vaag en moe. Maar ik kan niet zonder. Soms heb je het even nodig.
Ik zeg niet dat jij ze nodig hebt, maar je symptomen zijn wel serieus in de richting van depressie...
Liefdesverdriet dat niet overgaat
Ik vrees ook dat het die richting uitgaat maar toch wil ik voorlopig van de AD afblijven. Ik heb geen zin om me nog vermoeider en nog meer slaperig te voelen. Tussen mijn vier muren blijven zitten, helpt me ook maar weinig vooruit denk ik. Voorlopig lukt het nog om te werken en ik hoop dat het zal blijven lukken.