Liefde zomaar verdwenen?

afbeelding van hopelozejongen

In het begin ging alles supergoed. We deden leuke dingen en onze liefde leek echt oneindig. We voelden echt superveel voor elkaar en het leek niet stuk te kunnen. Het ging allemaal erg snel. Van het een kwam het ander en alles ging eigenlijk een beetje te vlug. Na een periode van verliefdheid kregen we een moeilijke periode. Ik zat niet lekker in mijn vel en mijn vriendin had problemen thuis omdat haar ouders al een tijdje uit elkaar waren. Haar vader kwam regelmatig langs en had wel een nieuwe vriendin. Ik had problemen op school en zat totaal niet lekker in mijn vel. Heb toen iets heel stoms gedaan heb gedreigd met zelfmoord. Iets waar zij ook mee heeft geworsteld hoorde ik achteraf. We kregen veel ruzies maar ze weerhoude mij ervan het te doen. Achteraf had ik het denk ik nooit gedaan maar goed op zo'n moment bedenk je rare dingen. De periode van ruzie was regelmatig en duurde ongeveer 2 a 3 maanden. Tijdens deze laatste maand heeft ze een jongen gezoend. Ik zat daar ook heel erg mee. Heb het haar vergeven maar vergeten doe je het niet. Ik hield superveel van haar en wilde haar nog een kans geven. Het ging nu de laatste maand weer beter maar 2 weken geleden vertelde ze me dat ze er toch heel erg mee zat. Ze wist niet of ze nog wel van me hield. Na veel praten hebben we besloten ervoor te gaan. Vorige week zaterdag kwam ze echter er weer mee dat ze er een eind aan wilde maken omdat ze alles niet meer zag zitten. Een week daarvoor had ze me nog een e-mail gestuurd waaruit bleek dat ze nog veel om me gaf en haarzelf nog een kans wilde geven om voor me te strijden. Dat weekend hebben we nog overleefd. We hebben een superleuk weekend gehad en maandag zelfs een dagje limburg. We praatten over van alles en nog wat het leek echt zo goed samen.

Die woensdag wist ze weer niet wat ze moest ze wilde het nu echt uitmaken ze had er tijdens een nachtdienst (ze werkt als verzorgende in een verzorgingshuis) over nagedacht en toch tot de conclusie gekomen dat ze er niet meer voor kon vechten. Ze zei dat ze niet van me hield meer. Wel wilde ze vrienden blijven omdat we alles konden delen samen. 1,5 week hiervoor heeft ze zelfs nog een weekendje zeeland georganiseerd voor mijn verjaardag. Het moest een romantisch weekendje worden. Maar uiteindelijk wil ze niet dat ik met haar meega. Nu is ze 2 weken op vakantie heb haar van te voren nog gevraagd er tijdens haar vakantie over na te denken. Donderdag heeft ze met haar moeder gepraat en het uiteindelijk uitgemaakt. Dit via de mail. Haar moeder snapte niet dat wij wat samen hadden nog. Ze vond me arrogant en ik deed niets thuis. Heb diverse mensen in mijn omgeving gesproken en die zeiden dat dat echt niet zo was. De argumenten die ze aangaf klopte ook totaal niet.

Weet niet wat ik nu moet. Ze is nu 2 weken weg en weet niet wat ik daarna moet. Moet ik nog voor haar gaan en zo ja hoe pak ik dat aan? Ik hou van haar en heb het idee dat zij ook nog veel om me geeft. Ben tenslotte de vriend waar ze het meest om heeft gegeven naar haar eigen zeggen. Wie kan me helpen?

afbeelding van tweety23

Laat haar voorlopig met

Laat haar voorlopig met rust. Geef haar de tijd en ruimte die ze nodig heeft. Heel erg moeilijk ik weet het, het lukt mij ook niet zo best. Geef haar iig deze 2 weken om alles goed te overdenken. Wat ik zo uit je verhaal begrijp is dat ze zelf ook niet zo goed weet wat ze wil. Ga er iig vanuit dat het niet meer goed komt en dat je alleen verder moet. Bedenk ook dat ALS ze nu voor je deur zou staan het niet goed zou blijven gaan. Je moet eerst het verdriet wat je nu hebt en voelt verwerken, pas dan kan je iets nieuws opbouwen. Met haar of later met een ander. Heel veel sterkte, het is zwaar deze weg en vol diepe dalen en hoge pieken die elkaar in een razend tempo afwisselen maar uiteindelijk kom je er uit.

afbeelding van hopelozejongen

bedankt voor je advies

bedankt voor je advies. Wilde haar ook wel met rust laten. Heb haar nog 1 sms gestuurd en als ze daar niet op reageert reageer ik niet weer. Wanneer ze terug komt zal ik rustig wachten totdat ze contact met mij opneemt. Ik probeer ergens anders aan te denken maar elk moment denk ik weer aan haar de tijd zal het moeten leren hoe het gaat

afbeelding van tweety23

Idd de tijd zal het leren.

Idd de tijd zal het leren. Ik zet dit ook allemaal heel mooi neer en het is precies wat ik zelf ook zou moeten doen maar heel eerlijk gezegd lukt mij het dus voor geen meter. Op het moment gaat het goed en heb ik ook absoluut geen neigingen om te bellen/smsen/mailen. Zoals jij ook al zegt dan komt zij maar of in mijn geval hij. Loslaten is gewoon 1 van de moeilijkste dingen en dat hoeft ook echt niet van de een op andere dag. Dat gaat geleidelijk, elke dag kleine stapjes maken tot het punt dat je haar los hebt gelaten. Heel veel sterkte maar weer. En als je een keer een zwak moment hebt straf jezelf er dan niet voor, dat hebben we allemaal wel eens.

Liefs

afbeelding van Gieltje

ik snap je!!!

IK maak hetzelfde door dan jij op de moment, weet met mezelf geen blijf, het begint wondermooi en prachtig en tgaat ff moeilijk en je gaat en gaat en gaat hebt de avond ervoor nog een zalige vrijpartij en de volgende morgen krijg je te horen dat je vriend het niet meer weet...nu weent hij veel omdat hij het mist...maar hij weet niet wat em voelt voor mij,...het enige wa ik kan doen voorlopig is afwachten en afwachten en afwachten....en dat doet pijn...

veel sterkte en hopelijk vind je gauw terug jezelf!!!