ik heb dit stukje net als reactie geplaatst bij een andere blog, maar wilde het toevoegen bij mijn eigen blog als tip voor iedereen en weer even een hart onder de riem voor mezelf. Had net weer een enorme dip, het alleen thuis komen blijft gewoon vreselijk, maar gelukkig belde een vriendin en kon even lekker bijkletsen, gaat nu weer wat beter.

ga iets doen waar je je liefde en aandacht in kwijt kan... ik ben afgelopen maandag begonnen met vrijwilligerswerk bij het dierenasiel, katten knuffelen, echt letterlijk! Vier uur lang, eerst 'lekker' schrobben en dan spelen en kroelen met 14 katten. Heerlijk, ontspannend, contact met een lekker zacht velletje, die diertjes zijn vaak verwaarloosd en mishandeld, of op straat gezet en rondgezworven en kunnen mijn liefde dus beter gebruiken dan die stomme ex van me! Het was een van de weinige momenten waarop ik niet verdrietig was. Wat is je echte passie??? Waar loop je echt warm voor? Bij mij is dat dus dieren en de natuur. De dips blijven komen ook bij mij nog en bij mij is het al een jaar geleden waarvan 5 maanden weinig en 1 maand helemaal geen contact meer. Ik kwam net ook weer huilend thuis in een stil huis het leukste moment van de dag , maar het werkt wel.