Voor mij is het afwachten hoe ze er verder mee om zal gaan, keert voor haar de liefde en het gevoel voor mij terug of blijkt toch dat er te veel gebeurd is en dat het helaas niet meer terug komt. Ze zei vlak voor de scheiding dat ze al anderhalf jaar geleden was begonnen om zich van mij los te maken, het proces was toen begonnen zoals ze zelf zegt. De laatste jaren van ons huwelijk heeft ze nog ontzettend gevochten voor het huwelijk zelfs gesmeekt of ik een keer de knop wilde omgooien. Ik was toen erg koppig en bleef alsmaar bij me mening, achteraf ben ik vreselijk dom geweest. De scheiding verliep dramatisch, veel geschreeuw, ruzie en we hebben elkaar behoorlijk zwart gemaakt bij vrienden en kennissen. Tot overmaat van ramp kreeg ik twee maanden voor de scheiding ook nog een affaire met een vrouw, een bekende van ons wat het nog moeilijker maakte. Nu twee maanden na de scheiding heb ik veel kontakt met me ex en komt ze een paar keer in de week bij me, gaan regelmatig leuke dingen doen en hebben al twee keer sex gehad. Ben bij haar na de scheiding niet meer thuis geweest. Vraag af en toe aan haar of ze weer wil samenwonen met mij, maar geeft als antwoord dat ze de boel aan het verwerken is en dat het wel een jaar kan duren. Ze zegt dat ze geen of weinig gevoel heeft naar mij maar ook naar andere mensen, ik heb het idee dat ze nog wel om me geeft maar dat ze mentaal een vreselijke dreun heeft gehad. Ze geeft wel aan dat haar grootste zorg is of ze mijn nog wel kan vertrouwen. Heb wel de laatste weken hiervoor moeten knokken, veel spijt betuigt, veel praten en ontzettend veel laten merken dat ik heel veel van haar houdt. Tot nu toe gaat het goed en hopen maar dat het vertrouwen terug komt en het gevoel van haar sterker gaat worden. Ik probeer nu maar van de momenten te genieten, maar alles blijft nog wel onduidelijk, de tijd zal het leren.

Groetjes en er is nog hoop voor sommigen Har.