Online gebruikers
- JosephUnlal
Liefde is laten gaan wtf is dat ?
Een jaar geleden naja iets meer, besloot het meisje waar voor het eerste echte liefde voor ervaarde, met mij te breken omdat ze niet meer genoeg voor mij voelde om de relatie in stand te houden. Ze was mijn allereerste grote liefde…
Zoals velen van jullie ongetwijfeld op dit moment ervaren stort je wereld in, je schatje je alles is er niet meer, en wil niet meer bij je zijn of de liefde geven waar je zo aangewend bent elke dag te mogen ontvangen. Ik zelf stortte in een zwart gat en viel diep heel diep. Ik verloor bijna me baan kwam de deur niet meer uit, alle kleur was uit mijn leven van de 1 op de andere dag niks hielp, de enige oplossing die ik opdit moment zag en alleen wou zien was haar terug te winnen, zodat ik me weer gelukkig zou voelen.
Ik ging kijken op internet naar mannieren om iemand terug te winnen, ik las er boeken over, en probeerde van alles om haar weer terug te winnen, zodat ik deze ondragelijke pijn niet meer hoefde te ervaren. Tijdens mijn zoek toch naar mijn antwoorden kwam ik ook een stukje tekst tegen, de bron hiervan kan ik niet meer achterhalen. Maar het ging als volgt
Loslaten is voor ons ego heel eng, omdat we bang zijn te verliezen wat ons dierbaar is. We denken dat loslaten betekent dat die ander niet belangrijk voor ons is en dat we onvoldoende laten merken van die ander houden omdat we die ander los kunnen laten. Maar het omgekeerde is juist het geval, de ander durven loslaten is een teken van ware liefde, die zoals onze ziel graag wil, gebaseerd is op onvoorwaardelijkheid.
Ik dacht wat is dit voor newage bullshit, maar toch sluipt deze tekst na al die tijd nog steeds in me hoofd, ik sprak er met vrienden over collega`s familie, en hun bevestigden allemaal dat hier waarheid inzit. Vol ongeloof natuurlijk omdat ik het graag anders wou zien was ik het hier totaal mee oneens, want wat er is kan toch immers niet zomaar verdwijnen zekers niet als je zielsverwaten bent toch ??
Nu een sprong in de tijd we zijn inmiddels een jaar verder, ik liep buiten door de stad, en mijn gedachten dwaalde af naar haar, ik mis haar nog steeds, ondanks dat ik nu weer in een leuke en gelukkige relatie zit mis ik haar wel, haar leuke gesprekken de grappen en lol die we hadden en de interesses die we deelde, en toen pas snapte ik het wat loslaten was.
Loslaten is iemand zijn eigen weg laten gaan, haar eigen weg laten varen waar die persoon heen wil gaan is aan hem/haar niet aan mij. Toen zij besloot met mij niet meer verder te gaan wou ze simpel weg een andere kant op omdat zij iets anders wou.
Ik heb niet het recht om te bepaalde wat zij moet doen, hoe jammer en verdrietig dat ook was voor mij. Ze heeft net zoveel recht op om gelukkig te worden als ik
Is het jullie ook al opgevallen dat ik weer gelukkig wou worden in het begin van mijn stukje tekst, het draaide allemaal mij niet meer om haar ik wou gelukkig worden, maar als ik dat zou worden zou ik haar daarmee ongelukkig maken, lekker krom maar helaas waarheid. Na haar voor het laatst gezien te hebben in november afgelopen jaar, besloot ik niks meer van mij te laten horen. Ze kreeg van mij haar vrijheid weer terug, en besloot geen invloed meer uit te oefenen hoe de rest van haar leven zou verlopen, als onze paden elkaar zouden kruizen dan is het zo, en anders wens ik haar al het geluk en liefde toe die ik mezelf ook gun. Ik herwon daarmee ook me eigen vrijheid dat ik weer opzoek kon naar mijn geluk en liefde.
Ik hervond het onverwachts op een donkere en sombere zondag tijdens het chatten kwam ik een lief leuk meisje tegen waar mee ik inmiddels al 6 maanden een gelukkige relatie heb. Dat ik me ex mis is niks mis mee. Ik zie het als een teken dat ik een gelukkige tijd heb gehad met mooie herringen, niemand wil toch slechte ervaringen en dingen herinneren
Waarom heb ik dit stukje geschreven ?
In de hoop dat mensen met veel verdriet en gebroken harten, hieruit nieuwe energie en hoop kunnen putten dat het leven ook verder gaat zonder die persoon en dat geluk vanzelf wel weer op je pad komt. Wanneer je besluit je leven weer bij mekaar te rapen, en het genezing proces weer de ruimte geeft.
Ik ben geen profeet of newage goeroe, ik deel slechts mijn ervaring.
Met vriendelijke groet
Nico
Beste Nico, Ik wil je
Beste Nico,
Ik wil je bedanken voor je hartverwarmende woorden! Het heeft mij zeer goed gedaan! Idd loslaten is heel moeilijk, maar soms wel het beste en het meest mooie wat je voor diegene en voor jezelf kunt doen.
Nu na bijna 4 maanden vind ik dit nog steeds moeilijk te beseffen en elke vezel in mijn hart zegt dat ik hem weer bij me wil hebben.. Maar ik heb hem nu juist los gelaten, zodat hij zijn eigen weg kan gaan en voor zichzelf kan kiezen wat hij nu echt wilt in het leven. Of ik het nu ben of niet.
Bedankt voor deze boodschap!
Gr Miss Clarkson
hoi miss clarkson
zit met hetzelfde probleem als jij erg eh.
heb haar nu pas losgelaten na 3maand moeite doen kun jij mijn blog is zien
en me zeggen wat jij vind en mee een beetje raad geven wat ik kan doen
ik ben cris en daar is mijn blog alvast bedankt miss c
en nico was echt heel mooi wat je juist verteld hebt deed me goed om dit te lezen echt.
zou jij mijn blog ook is kunnen bekijken en me wat raad en advies geven?
mvg cris
Ja is goed, ik zal er zo
Ja is goed, ik zal er zo even naar kijken.
Mr Bean @Nic0 helemaal waar, geen bullshit
Beste Nic0,
Je hebt helemaal gelijk, is volledig waar, die universele, onvoorwaardelijke liefde, die je pas voelt als je er open voor staat, ook daarmee iedereen in staat kan stellen om liefdesverdriet te kunnen verwerken. Wij mensen staan vaak door allerlei afleidingen niet meer in contact met die universele liefde, zielsliefde. Dat onbaatzuchtige, pure liefde, onze bron, de bron van al wat leeft, onze thuis, thuis van onze verdwaalde zielen. En zodra we daar we open voor staan, dan staan we open voor allerlei soorten liefde, vriendschap, familie, en zelfs meer. Dan voelen we ons ook gelukkiger, leven ook veel intenser, genieten ook veel meer van het leven, de vriendschappen, familie, de medemens. Heb ik veel van geleerd, helaas is daarvoor het vreemdgaan van mijn vrouw ervoor nodig geweest, ze heeft nu een ander en een scheiding lijkt onontkoombaar. Maar heb daardoor veel mooie dingen voor teruggekregen, diepere, intensere vriendschappen, intenser leven, veel intenser genieten van elke dag, ondanks het verdriet.
En dat we onze eigen genezingsproces de ruimte moeten geven, en het geluk vanzelf weer op onze pad zal komen, is ook heel erg waar, dat we niet moeten wanhopen, dingen kosten tijd, en dingen komen vanzelf goed
Daar ben ik helemaal mee eens, soms kunnen we door emoties ongeduldig worden, wanhopig, kunnen we dingen te geforceerd doen, dat zelfs averrechts kan werken.
Thanks voor je blog, het heeft me erg geholpen.
Gr.
Mr Bean
@NicO
Mooi verwoord,
maar er zit een addertje onder het gras!
Wát nu,als je langere tijd gehuwd bent geweest en je kinderen uit die relatie hebt!?!Hoe verloopt dán het proces van loslaten?!
Je bent dan beiden verantwoordelijk voor het welzijn van je kinderen en daarmee onlosmakelijk "veroordeeld"en verantwoordelijk voor de opvoeding van hen!En begeleiding en zorg voor je kinderen duurt een leven lang.
Loslaten in dit geval,is dan nog een véél moeilijker proces dan wie dan ook schetst.
Daar heb je helemaal gelijk
Daar heb je helemaal gelijk in ptm.
Als er kinderen in het spel komen lijkt mij 1 van de lastigeste vormen van een verbroken relatie.
Je kan niet simpel weg opstaan je koffers pakken en roepen ik ga er vandoor de groeten zoek het maar uit.
Je hebt nu verantwoording niet tegen over je ex partner maar tegen over je kinderen.
Dit maakt het losmaak procces opweg naar genezing erg lastig omdat je steeds geconfronteerd wordt met je verleden, het klinkt misschien vreemd wat ik zeg maar laat het maar flink pijn doen als je ze weer ziet en je ex partner ook. Dat je van binnen moord en brand schreeuwt en je tragen moet verdringen om niks aan de kids te laten merken, en dat je weer verlangt naar vroeger toen alles beter was.
Opgegeven zal je hier aan gewend raken, ik zelf zat elke dag 24/7 te malen in me hoofd over me ex elke herreningen weer opnieuw te beleven en dat echt 2 maanden lang, echt om kompleet gestoord van te worden, het stopte ook maar niet. Todat ik het echt zat begon te worden, dat is het punt waarneer je er mee leert omgaan.
Tja misschien klinkt het grof maar tis kut dat er kinderen in het spel zijn, maar simpel weg gezegt dat is nu maar eenmaal zo, maar wat weerhoud je van om weer gelukkig te worden met iemand anders niemand niks je ex niet je kinderen niet. Het is alleen jezelf die je tegen houd weer gelukkig te worden in welke vorm dan ook. gun het je zelf anders doe ik het wel voor je
Cheers!!!