Hey mensen,

Nu achteraf komt toch dit gedicht weer in me op. Hans teeuwen is compleet gestoord,
maar hij heeft meestal toch wel een kern van waarheid:)
=======================================================
De liefde

Verleidt me,
verstik me,
pak me vrijheid af,
bemin me,
beperk me,
ga je gang ik ben laf,

Je wilt samen smelten (een onnozel idee)
Maar ik ben romantisch,
ik ga er in mee.

kneed me en knecht me,
wees lief en gemeen,
gun me de plek van een blok aan je been.

als jij mijn vrouw bent,
ben ik je man,
dan vechten we samen voor dat wat niet kan.

we doen nog meer water bij onze wijn,
totdat er alleen nog maar water zal zijn.
helder maar smaakloos,
geen kleur meer geen gloed,
zo leven we samen de dood tegemoet.

Weg met de eenzaamheid!
leve de sleur!
Jaloezie,
irritatie,
gesprekken,
gezeur.
de liefde geeft hoop,
de liefde heeft zin,
de liefde is een valstrik, maar ik trap er zo graag in.

Steeds dezelfde fouten,
steeds dezelfde pijn,
bijna net zo gruwelijk als helemaal alleen te zijn.
misschien is het deze keer anders,
misschien is het deze keer waar,
is alle wijsheid van de wereld maar een foutje ik wil het graag geloven,
want ik hou zoveel van haar.

Het spel is weer begonnen,
ik zit er middenin,
verslaafd als een verslaafde,
verzetten heeft geen zin,
ik kan alleen verliezen,
me hart en me verstand,
de liefde laat pas los,
als ze is opgebrand,
dan ben je bij jezelf alleen en onbemind,
maar volwassen en verstandig totdat het weer begint.