Ik ben veroordeeld tot levenslang leed, een straf die ik kreeg omdat ik teveel liefde gaf, teveel van jou hou..
Teveel liefde..too much love will kill you in the end..queen zong het al.
Teveel liefde kan toch nooit slecht zijn? Het vraagt hooguit om een handleiding, een gebruiksaanwijzing om het op de juiste manier te
gebruiken... Maar die zat er niet bij.. Een leven zonder me soulmate, omdat ik teveel gaf. Haar verstikte, uit naam der liefde. Onbewust, subtiel, maar genoeg om haar die keuze te laten maken..
Was er maar een weg terug, want jesus wat hadden we het goed samen. Samen waren we 1. Hoe kon dit zo snel en plotseling bij haar omslaan? Zoveel goede punten, zoveel matchen, altijd fun en nooit ruzie, zoveel soulmates, en nog steeds, alleen is haar liefde weg.. En bij mij groeit zelfs na lange tijd alleen maar meer het gevoel van liefde en leed.
Kortom mrmusicman, hierbij wordt u veroordeeld tot levenslang...moet u maar niet zoveel van iemand houden en proberen van iedere dag een sprookje te maken. Eigen schuld.of dikke pech...dit leed sucks en vreet me op.. Jou vergeten, over jou heen gaan, dat is pas een sprookje....endless tears...iedere dag weer
Waarom heeft er nog niemand
Waarom heeft er nog niemand gereageerd?
goeie vraag
Waarschijnlijk vinden mensen mij niet interessant genoeg, hoewel mijn verhaal zon beetje alles slaat. nog nooit meegemaakt dit, en nog nooit zo een goede sterke liefde gehad eerder ook..
maar ik vind het niet erg, want ik typ dit soort dingen voor mezelf. En ik wil mijn gedachtes gewoon ergens kwijt...Tis eigenlijk alles nog maar wat ik heb.
Na een leven lang talloze relaties te hebben gehad, dan ineens die ware tegenkomen die gewoon perfect is, met alles en in alles, een liefde die zo sterk was dat het tegen het absurde aanliep (wederzijds) en dat ze dan zomaar ineens op de een of andere dag alles achter haar laat, weggaat, mij laat zitten met zelfs een geplande trouwdatum, zonder aanwijzing of voorbode, tsja, dan zakt je wereld wel heel goed in elkaar ineens........
De ijzersterke man die ik was, met zijn enorme zelfverzekerdheid en uitstraling is gewoon verdwenen met haar.
Lees me eerste blog maar eens voor het complete verhaal...
Zeker wel interessant
Hoezo ben jij niet interessant ? Alleen al op basis van de openheid die je over jezelf vrijgeeft.
Het gegeven van een man die vele relaties erkent te hebben gehad in het leven, dus ogenschijnlijk niet veel moeite lijkt te hebben met het thema "loslaten". Maar misschien wel met "verbinden". Vervolgens net die ene vrouw in zijn leven tegenkomt waar aan hij zich emotioneel (ver)bindt, alles overstijgende liefde ervaart, toekomstplannen meemaakt, en die vervolgens uit zijn leven stapt. [/i] Dromen vallen weg, controle valt weg, alles valt weg en een grote leegte achterlatend. Helemaal terug op zichzelf terug wordt geworpen. De ware (The One) uit zijn leven ziet verdwijnen, en met een geamputeerd gevoel achterblijft.
Zeker interessant welk proces hij aan zal gaan; die van een happy wanderer, of het soul-searching proces met zichzelf zal aangaan. Oftewel, zichzelf zo snel mogelijk een kopie van zijn jonge ex zal gaan aanschaffen in de hoop het gevoel van gemis van die ene te kunnen over kopiëren, en dat gaat doen wat hij altijd al heeft gedaan. Of het diepe proces van zelfonderzoek met zichzelf aangaat, en de innerlijke vuilnis gaat opruimen.
In het laatste geval, met de combi muzikant, prachtig blogs, gedichten of liedjes in het vooruitzicht voor deze site. Zie het proces van Moerbei, die als fantastische schrijfster, de prachtigste blogs over haar "journey" hier deelt.
Ik voel met u mee
Het is niet makkelijk he vriend. Ik zit met het zelfde probleem als u. En als ik dat soort van gedicht van je lees vliegen de tears overal.
Het is heel moeilijk als je heel veel van iemand hou en dat het andersom niet meer zo is. Ik heb daar ook nog steeds geen woorden voor.
Laten we elkaar steunen in deze moeilijke tijden op deze klote planet.