Hallo iedereen,

Bij deze weer even een update van mijn blog. De vorige keer schreef ik dat ik weer een kleine doorbrak had die helaas weer omsloeg in het gebruikelijke pad van liefdesverdriet.

Vanavond ben ik op uitnodiging van een vriend naar een workshop geweest over het geluk in je leven vinden.

Deze workshop heeft mij tot dusverre positief verrast.

Tijdens deze workshop kwam ik in gesprek met een wat oudere man genaamd Wim. Hij gaf aan dat hij bij deze cursus was omdat hij nog steeds de doelen die hij heeft in het leven niet heeft bereikt. Vervolgens vertelde ik hem wat er bij mij was gebeurd en dat je soms een schok nodig hebt om te beseffen wat je in je leven hebt bereikt en welke doelen je voor jezelf hebt. Dat wanneer je te lang in iets blijft hangen dit geen resultaat in je leven zal bieden. Hij reflecteerde dit heel mooi op zichzelf en vond het mooi om te horen dat ik zo bezig was mijn doelen te bereiken. Dat ik deze schok nodig had om verder te komen in mijn leven. Hij gaf zelf aan dat hij misschien ook te lang is blijven houden en vastigheid heeft verkozen boven zijn dromen na te jagen. Hij kreeg hierdoor een stukje besef dat hij nog niet eerder had gehad.

Vervolgens kwam er een andere groep op het thema vergeven. De strekking was dat je moet kunnen vergeven om je hart weer open te stellen voor warmte en liefde. Nu is het niet zozeer dat ik mijn ex moet vergeven maar wat ik hier weluit leerde is dat ik mijzelf moet vergeven voordat ik weer opensta voor liefde.

Voor mijn ex is het niet zo zeer een stukje vergeven maar een stukje gunnen. Ik moet haar ook het geluk gunnen om verder te groeien en door te gaan in haar leven. Mijzelf krampachtig vasthouden aan haar is egoïstisch en gaat alleen uit van mijn eigen belang. Om haar los te kunnen laten moet ik haar ook dat geluk kunnen gunnen. Het is eigenlijk net als je een baksteen krampachtig in je hand vasthoud hierdoor krijg je pijn in je armspieren, maar door deze baksteen los op je hand te laten liggen gaat deze pijn weg.

Ik moet gewoon de positieve draai aan deze pijnlijke gebeurtenis zien vast te houden en van hieruit verder werken aan een mooie toekomst. Een leven waarin ik eerst zelf gelukkig ben zonder iemand te hebben die mij dit geluk moet geven.

Tot de volgende blog maar weer.

Groeten,

Henk