Beste lotgenoten,

Mijn naam is Annabela; ik ben 44 jaar en gans mijn kindertijd tot met krokus dit jaar, ben ik extreem slachtoffer geweest van mijn ma, die me in alle contecten heeft misbruikt, me ook heeft laten misbruiken door pedofielen, die ma zelf was jarenlang pedofiel op jongere jongens, maar al wat man zijn was, was ze extreem dag in dag uit dag en nacht nymfhonaam; die ma daar ben ik net als een zus die in extreme vorm dan niet een slet zaols mijn ma, maar haar man, oplicht via verkapte vorm van prostitutie, haar man n,et als mijn papa dit wetende, net als ik huilende van hoe ze ons als hypergevoelige familie leden nog meer dreigde en kickte als we iet of wazt emotie uitte, over feit , hoe ik zelf door mijn ma haar incest kind was, en ze dit met mijn papa dwong, mijn pap die huilde omtrent haar afwezigheid dag en nacht dat ze in dancings zat , of alweer ook thuis intiem zat te flodderen.... die ma ik haar lievelings kind zo ze me noemde, omdat de ander revolteerde tegenover haar en nadien in prostitutie belandde, mijn tweeling zus, en de ander smerig weg gezegd eenzame mannen oplichten om geld en goederen te verwerven, kortom, pas twee jaar terug ben ik ontsnapt aan het inzicht dat ik dood ging onder de zware zwijgplicht van mijn ma en zus op mij over hun misbruiken die ze op me toepastte, de zus niet incestueel , doch ook net als ma blijven kicken op en het nemen van fotot's al die jaren dat ik gedwongen niet mocht eten van die ma! al sinds mijn 14 jaar , noch verwarming enz. Als een ongedierte bleef ik , tegen beter weten in, mezelf via haar contructie's indirect doden! Mijn ziel al jaren beroorfd, ook door ma en zus e.a financieel gepluimd, kortom eenrot stront verleden, waar slechts één dokter me vijf jaar lang de realitiet voor ogen hield, dat ik op moest houden met mijn infantiel anorectisch gedrag.... een strenge leermeester, maar die therapeut.... opdende me indirect de ogen, week na week dat ik moest gaan mocht blijven gaan, wnat de ontwaking van misbruiken ook door hulpverleners!!!!! en in ziekenhuis!!! was te afschuwelijk om te overleven, de verdoving van de valse komedie de anorexia ontwaking, waardoor mijn ogen via en dankzij mijn therapeut enkel via deze uiterst bijzonder bekwame dokter in zijn ganse geheel.... bracht me ieder maal tot verstand, ook al repte ik geen woord over gedwongen zwijgplicht waaronder ook m'n, ex therapeut die ik moest beloven 'nooit of te nooit naar een ander therapeut te gaan'... ik snapte al snel waarom, ik was zijn lievelings kind, hij noemde me net als mijn ouders hun lievelings dochter, geflodder tot en met.... destijds ik wist niet beter, tenzij sex msibruiken daar kon ik nooit aan wennen, ik werd permanent misbruikt, ik zat in een onophoudelijk gehersenspoeld misbruik systheem, een sekte? vol doctrinne!!!.... nu komt mijn hartenpijn...... mijn meest en voor eerste cordiale , competente therapeut vertrekt op reis, ten tijde ik permanent door een onderbuur en een pestbuur al die mijn moeder en de opnderbuur de info van mijn greuwel ma, misbruikte om me als wetende dat ik dood ging aan misbruiken vooraf!!! doet hij al het mogelijke om me lijdelijk te verkrachten, wat hem niet is gelukt ,maar ik bleef daar in dat appartement in gevaar en kon bij niets of niemand terecht, wnat al mijn gezonde sociale netwerken was ik reeds jaren kwijt en dit eens ik in de misbruik stad Branbant kwam wonen, waar al en iedereen me vereenzelfdigde met die ma, andere dan weer die weet hadden van mijn mannen angst en feit dat ik tegenpool was en bleef van mijn ma, probeerde aldus precies door die angsten van me, me als alleenstaande dame steeds te misbruiken. IK kreeg letterlijk aldus , gezien mijn therapeut 3 weken met verlof was aldus dit jaar een twee daagse akelige door reële angsten, gevaarlijke dader onderbuur gepest van buur, viel ik letterlijk flauw , mijn lijf niets of wat kunnende bewegen!!!! nog niet mijn pink, en toch klaarwakker, schoten alle triggers van ma misbruiken gruwel details, in kleuren , geuren enz in me op! De doodsangst dat m'n therapeut me letterlijk zou dumpen, gezien ik voro zijn vertrek , reeds getekend door onderbuur, een notie afgaf, dump me maar dokter', feit boeven op dat ik door deze verlatingsangst en in zulke mate , grote proportie's wat mijn therapeut betrof ,de enige vielige man dokter die ik kende!!! de vrees dat zijn vliegtuig neer zou storten, kortom door de opgeoepen, door onderbuur triggers, zat ik een zware ptts stoornis waarin ik niet minder of meer een bangelijk kindje werd. Nu komt het verhaal rond m'n hart pijn!!! Ik ben tegendeel niet verliefd op m'n threapeut, maar in geschriften uit ik mijn somberheid, de angst om te leven, de angst om te sterven.... hij acht me suïcdaal, zegt hij let. nou , dat was ik nooit meer, dankzij omdat ik wist m'n therapeut als enige kan alle alle misbruiken goddelijk zoalsz ik hem altijd innerlijk bewonderde, hij maakte dat ik geen anstpillen, noch slaap pil nodig had, doch , ik werd doro die gruwel omstandigheden zeer afhankelijk van m'n therapeut... feit dat hij me niet suïcdaal achtte dat misverstand was recht gezet, maar toch was er iets gebroken... hij las wat zware inpact die verkeerde diagnose suïcidaal met met deed en hij bleef wat ik benoemde mijn somberheid ontwijken, zijn verbale respons viel weg.... wat maakte dat ik meer en meer zijn machteloosheid van hoe ik totaal mijn ziel door verleden, reeds helemaal ten onder was gebracht... mijun therapeut bleef en tot heden radeloos..... zo fel dat hij nu ik echt jammerlijk suïcidaal sinds zijn verbale respons die uitblijft van zijn kant uit, gezien hij niet gediend is met m'n geestelijke afhankelijkheid, die eindelijk door mijn verhuis elders te wonen, ik nimmer afrhankelijk ben, doch voor eerst in m'n leven leef, zonder dat ik iets moet niet mag, totaal vrij mezlf volwassen gehandeld gevoeld en eindelijk ook normaal ,geen schimmelvoer wat ik slecht mocht eten van ma ... doch ,....ondanks dit fiet dat ik volwassen ben... voel ik hoe ijzig m'n therapeut blijft ,puur vanuit zijn angst meen ik dat ik bij minst geringste afhankelijk zou blijven van zijn steeds hoe kort hij ook steeds was al die vijf jaar , positieve feed back. Doch nu ik als nooit tevoren de kater van m'n verleden door omstandigheden, leeg appart. waarin ik 14 dagen zat met oordoofheid die dan net opkwam, door zware bacterie, ik ver weg verhuist was van m'n tehrapeut ... vliegt een zware derpressie in m'n kop, wat ik dankzij voorheen deze en als enige therapeut nooit meer hade gevoeld..... ik leg aldus contact, gezien ik nooit in handen wil vallen van een ander en met risico gevaar, weer misbruikt te worden, nooit wil iki een ander zielenknijper... trowuens m'n therapeut is tegenpool, die knijpt geen zielen, maar die maakte dat ik mijun eigen ziel leerde ontdekken, zelf leren voelen en handelen, destructie've verleden ook uit m'n hoofd loslaten, gezien onderbuur en pestbuur ging dit nog niet, ook door een ex mantelzorger lukte me dit niet... dit alles die mensen uit m'n leven... ik open aangevende 'dokter, help ik heb nog nooit in m'n leven zo gruwelijk gevecht gehad tegen zelfdoding, ik ben zo bang mezzelf iets aan te doen, ik heb nooit akelige vervreemding in dat leeg appart. zo 14 dagen niets met niem contact en die oren doofheid... gaat dit over, niets niets niets, hij zegt niets meer...... i kreageer iedem zoals de reden waarom ik reeds door zijn afwezige verbale feedback en feit dat hij niet opgezet was, eens m'n onthulling dat de wereld eens hij op reis logisch zo gevaarlijk voor me was,... hij reageerde daar zo zakelijk op dat ik nooit in mijn leven de reele in appart. van misbruikers.... m'n hart letterlijk pijn begon te doen ook mijn slaabkwabben en met niets of wat hem dit aangevende, wat kan ik er tegen doen aan de therapeut suurt hij me zakelijk de laan op naar dat gevaarlijk appart. wetende dat die feiten zich echt voordeden pogingen in garage, gestalk van die venten enz.... ik legde eens ik nieuw woonst gevonden had uit wat zijn zakelijke opstelling gevoelsmatig met me deed, dat het zo gruwelijk erg was let. sterven aan hartpijn dat ik in de vijver mezelf al met mijn voeten wilde doden.... hij luistert.. zegt niets... volgende sessie..... ik vraag antwoorden omdat ik nooit eerder depersonaliseer doro de opeenstapling van gruwelijke tegenslagen... hij zegt niets nog steeds niets. als ik aangeef, dokter ik ben zo bang van mezelf , iets aan te doen, komt dit nog goed met me? is dit gevolg van leeg appart..... nu geizien hij niet eens een geruststellend gevoel geeft.... nog geen knik... doch deze opperbeste therapeut.. zo bang meen ik blijft dat ik van minst geringste verbale feed bachk afhankelijk van hem zou worden aub zeg, dat geeft me zo onmenswaardig gevoel... dat het hem niets deert dat ik aangevende en dit echt nog omzichtig overbracht ,doch duidelijk genoeg, help ik wil niet dood!! hij zegt niets.... ik regageer hier al twee weke nna zijn consult suïcidaler op zo gruwelijk als nooit eerder in m'n leven want vroeger waren en was ik nog steeds hetzij matig omringd en niet door de jusite contructieve personen... familie ik vecht door zijn opstelleling me niets meer geruststellend toezeggende op dat wat ik in vijf jaar nooit meer heb gevoeld suicidaal gevacht , ik logisch in paniek rustig vraag wat kan ik er tegen doen, is dit gevolg van gaat dit over.... feit dat hij niets meer zegt, maakt dat ik elke seconde terug hart pijn!!! meer dan oooit gruwelijk vecht tegen zelfdoding... niet verliefd op m'n dokter en toch ga ik dood an hoe hij als enige me steeds de al was het sleacht een woord of bevestiging , nu ga ik dood aan feit dat hij totaal niet meer te herkennen is.... waarom ben ik geen mens wardig antwoordt waard? ik drong me nooit op, enkel m'n onthulling hoe goddelijk hij voor me was!!! I k ben bang dat ik sterf van let. harten verdiet en m'n ziel die ik eindelijk gevonden had, kwijnt terug weg, nu nimmer door daders ,maar doro m'n harten verdriet wazt mijn totaal machteloze, dokter betreft. Ik kom gek. Ik wil niet dood!! maar ik ga dood aan het verlies van hoe mijn pscyhiater er altijd helend voro em was en nu niets mer voor me kan, of wil doen?

Lieve mensen, i kben nooit verliefd geweest, ik heb slechts een verhaal uit jullie site gelezen, ik wist niet dat het bestond dat je inderdaad let. hartpijn van verloren liefde kunt krijgen.... ik leef aldus met jullie mee!!! als je wel contacten hebt, vertel dan de juiste mensen de ganse context van je verhaal opdat ze je een helend empathisch antwoordt kunnen geven, want geloof me, de dood is zo akelig, nu ik er terug tegen vecht!!! geloof me er is niets na de doodt de dood schrikt me af! getuigt toch dat me ee nuitweg in het leven moeten vinden, ik zocht die altijd in de natuur!! maar op mijn latere leeftijd, mis ik de stem van een mens, mis ik mensen rondom mij en die vind ik met mijn ivalide statuut nit zo direct.

dank dat ik jullie site heb mogen vinden. sorry dat ik jullie overstelp..!!!

Ik wens jullie sterkte ! morgen ga ik verhalen van jullie lezen! om mede te leven!!! zodat ons hart dat pijn doet let en of fig, dat we elkander kunnen omhelzen!
knuffel