Eerst en vooral, 15 jaar is een lange tijd en hierover kan ik niet meespreken. Maar ik denk dat het rouwproces in zekere zin hetzelfde in elkaar zit, de intensiteit zal bij jou in tegenstelling tot kortere relaties, gewoon veel hoger liggen.

Het is normaal dat je nog niet wilt loslaten en je zoekt naar een sprankeltje hoop of een houvast. Dit mag ook, iedereen doet dit, maar je mag je er niet op blindstaren. Je moet je focus leggen op jezelf nu, want dat is het enige dat telt op dit moment, dat JIJ er terug bovenop komt, pas daarna kan je terug aan andere dingen denken.

Het is ook goed dat je veel bijleert over jezelf, op dit moment voel je je wss een wrak maar er komt ooit een dag waarop je beseft dat dit ook positief heeft bijgedragen aan jou persoonlijke groei. Dit is echt absurd om nu te denken maar er komt zeker zo'n dag!

Je valt nog vaak terug en je zal nog veel vaker terugvallen, maar dit proces gaat met vallen en opstaan, keer op keer. En naarmate je je beter gaat voelen, en dan eens terugvalt, val je precies nog veel dieper, maar dat is slechts een illusie, je komt dan ook alsmaar sneller uit die put, de ene dag al wat sneller dan de andere.

Probeer toch om niet té hard te zijn voor jezelf, je bent wie je bent en probeer uit de dingen die je leert doorheen dit proces, enkele dingen mee te nemen in je leven, soort levenslessen eruit trekken, je kan er alleen maar beter van worden.
Wel zou ik, als ik van jou was, een bezigheid te vinden waar je je aandacht volledig in kwijt kan, zo gaan je dagen beter vooruit en krijg je minder tijd om je suf te piekeren. Het is goed om erover na te denken en je er in te verdiepen, maar niet 24/24, 7/7, hoewel het wel de hele tijd in je hoofd zit, probeer er niet constant actief met bezig te zijn.

Het is natuurlijk makkelijker om als buitenstaander zo'n dingen vrij droog voor je uit te typen maar ik denk dat iedereen hier wel goed beseft wat dit gevoel kan doen met een persoon. Het is al goed dat je hier komt om even je gevoelens van je af te schrijven. Dit kan goed doen, en moet je blijven doen zolang je het nodig vindt.

Hier zijn mensen genoeg die je regelmatig eens een hart onder de riem zullen steken!

Veel sterkte!