Ik kijk zo af en toe eens achterom om te kijken waar ik nu sta.
Ik heb veel mails gestuurd naar mijn ex en hij negeerde de mails.

Ik heb 2 weken geleden aangegeven dat ik zijn niet reageren op mijn mails van het afgelopen jaar respectloos vond.
Zijn reactie was vol boosheid, en hij zei dat hij mij respectloos vond en dat het altijd om mij draaide en dat ik geen rekening hield met zijn gevoelens
Hij noemde het manupileren, en ik dacht eerst dat ik dat ook deed.

Maar als ik mijn verzonden mails herlees en nog eens lees.
Mijn mails hadden geen manupilatief karakter.
Ik schrijf liefdevol, en ja ik schreef ook dat ik heel veel van hem hield.
En dat ik onze destructieve patronen door de afstand doorzag en geloofde dat we daar samen uit hadden kunnen komen.
Omdat er onder die patronen angst voor afwijzing zat.
En ook dat ik er zal zijn voor hem als hij mij nodig heeft.
En dat laatste meen ik nog steeds.

En nu vraag ik me af hoe zou ik reageren als ik zulke mails zou ontvangen, als ik aan zijn kant zou staan.
Ik zou reageren en aangeven dat ik het heel rot vind dat hij pijn om mij heeft maar dat ik echt niet meer wil.

En door dat in te zien werd ik boos, boos omdat ik met respect behandeld wens te worden.
Wraak kwam ook even voorbij.

Mijn mails waren liefdevol en vol respect naar hem.
Door negeren hield hij eigenlijk macht over mij en ik bleef proberen.

Nu is er iets in mij veranderd.
Ik wil zelf niet meer, ik kies voor mijn vriend.
Zo gewend aan schelden, zo gewend aan boosheid dat als mijn vriend iets vraagt ik heel snel zorg dat ik doe wat hij vraagt.
Mijn vriend geeft het terug, dat hij niet wil dat ik zo schrikkerig reageer.
Dat ik ook nee mag zeggen, ik heb de liefde ontdekt.
Iemand die van me houdt, en we halen het goede in elkaar naar boven.
Iemand die laat zien hoe blij hij is als ik er ben.

In het begin kon ik dat verschil niet aan, ik ging vergelijken en het deed me iedere keer enorm veel pijn te ontdekken dat ik heel veel gaf in mijn huwelijk en eigenlijk niets terug kreeg.
Ik gaf mezelf voor alles de schuld, ik vroeg aandacht ik was niet goed genoeg.

Juist door de liefde kwam bij mij de pijn naar boven.
Maar nu is het anders.
Nu kan ik veel beter aan, soms moet ik even afstand nemen, zoveel liefde kan ik soms niet aan.
Maar ik ga er niet meer voor weglopen.

Ik ben een liefdevolle relatie waard.
Genieten van en met elkaar

Mariah