Online gebruikers
- JosephUnlal
Het is zeer lange tijd geleden dat ik nog eens een echte blog schreef. Over het algemeen gaat het goed, ldvd is voorbij (na jaren), ik heb een vorm van rust gevonden. Toch heb ik de laatste dagen last van een dipje, waardoor ik toch maar weer even achter het toetsenbord plaats neem en een blogje schrijf.
Het ldvd is zeer zeker voorbij, maar mijn ex heeft nog steeds een plek in mijn hart. Als ze morgen voor deur zou staan, zou ik haar met open armen ontvangen. Sterker nog, ik hoop wel nog ooit eens iets van haar te horen. Ik zou ook nog steeds graag die vriendschap terug willen, die we eer alles begon hadden. Nou ja, ik mis haar nog steeds als persoon heel erg in mijn leven, ook al heb ik die rust gevonden. Hoe gek het ook klinkt, het is vaak ook simpelweg zo dat ik graag zou willen weten hoe het met haar gaat...of ze gelukkig is. Het is toch iets wat ik voor haar erg wens en zou me groot plezier doen. Het was echter haar keuze geen contact meer te hebben en dat moet ik uiteraard respecteren. Al is soms het idee er nog wel haar adres te zoeken en een brief of iets dergelijks te sturen. Dit is echter iets wat ik vooralsnog niet gedaan heb, omdat het mij toch te opdringerig lijkt. Bovendien beloofde ik haar in ons laatste contact haar rust en tijd te geven. Ze weet dat ik er voor haar ben als ze me nodig heeft, hoewel ik haar ook wel genoeg ken om te weten dat ze daar geen gebruik van zal maken...zelfs al zou ze me nodig hebben.
De vraag die ik steeds meer hoor "word het niet stilaan eens tijd voor een nieuwe liefde?" is iets wat ik inmiddels niet meer kan horen. Knettergek word ik ervan, hoewel ik weet dat mensen het goed bedoelen.
Er is iets in me wat me ervan weerhoud, de alarmbellen gaan af alleen al bij de gedachte eraan. Natuurlijk is het niet leuk om als vrijgezel te leven en natuurlijk mis ik iets, maar een nieuwe liefde? Ik weet het niet.
Misschien is het omdat mijn ex nog een te dominante plek in mijn hart heeft. Het ligt zeker weten ook aan mezelf. Ik was altijd al een onzeker iemand, nog meer na mijn eerste relatie die een ware ramp was. Daarna was ik ook jaartjes vrijgezel en was meer onzeker en verdrietig dan ooit.
Mijn ex leek een geschenk uit de hemel en o wat was ik gelukkig, door haar kon ik ook van mezelf houden. Ik had het gevoel dat ik eindelijk wist wat liefde betekend. Het feit dat dit ook niet lukte was een zware klap. Hoewel ik inmiddels alles verwerkt heb heeft het natuurlijk wel sporen achter gelaten.
Wanneer dit al niet werkte en zij niet voor mij koos, waarom zou een ander dat wel? En zou ik nogmaals een zware klap aankunnen? Wat heb ik dan in Godsnaam te bieden wat iemand anders niet beter zou kunnen? Het is misschien ook de angst wederom tegen een andere man te verliezen, met name weet ik dat de foute mannen vele malen meer aantrekkingskracht uitoefenen. De foute man zal uiteindelijk ook niet winnen, maar in principe bereiken ze meer dan dan de niet foute. De vraag naar mannen als ik is toch al beperkt en dekseltjes die op mijn potje passen zijn ook niet bepaald talrijk. Het is dus voor mij toch al niet vanzelfsprekend zomaar iemand nieuws te vinden, als ik al zou willen zou het een enorm zware en lange zoektocht worden.
Nu zit ik wel te klagen hierover, maar ook in het alleen zijn heb ik mijn rust gevonden. Het is dus een heel dubbel iets. Tevreden zijn met de situatie zoals ze is, maar ook een ongelukkigheid die soms weer even naar boven komt. Inzake liefde heb ik geen idee hoe het verder zou moeten. Het idee van een nieuwe liefde vervult me nu al met verdriet en angst, maar het idee van mijn leven lang alleen blijven maakt me ook dieptriest.
Een beetje onduidelijke blog van mij, maar simpelweg door de dip moest ik even een beetje van mij afschrijven. Voor iedereen heel veel sterkte!
@Emotional
Ja rottig hè die dubbele gevoelens, maar ik denk dat het vanzelf gaat hoor, ik ken dat, soms ben ik happy alleen en vind het lekker rustig, en dan slaan mijn gevoelens ineen keer om en voel ik me klote, excusé le mot. En nee ik vind je blog helemaal niet onduidelijk want jij omschrijft hier, waar veel mensen mee zitten!
Liefs Letje
Letje
Bedankt voor je reactie. Ja maar ik denk dat het bij mij toch wat anders is dan de meeste mensen. Anderen zullen dat wel herkennen maar wel op een andere manier. Ik heb het wat oppervlakkig gehouden omdat ik niet graag details op internet zet, dat bedoelde ik met onduidelijk, omdat ik al wist dat het niet goed begrepen zou worden wat ik eigenlijk echt bedoel. Zou ik ook wel een 5 keer langere blog moet schrijven,hihi.
Liefs
emotional
@ emotional
Begrijp wat je schrijft en voelt emotional.
Ik ben nu bijna 3 maanden verder, maar er gaat geen dag voorbij dat het geen pijn doet...
Makkelijk gezegd dat het tijd is voor een nieuwe liefde, dat bepaal je nog altijd zelf. En zolang je nog met E. in je hoofd en hart zit is daar geen plaats voor.
Geef toe aan je gevoelens, schrijf het van je af, maar probeer ook de leuke dingen te blijven doen, anders ga je echt kapot.
Sterkte en heel veel liefs en een dikke knuffel
@emotional.
Je moet gewoon de dingen blijven doen die je leuk vindt, en op die manier iemand tegenkomen die het leuk vindt wat je doet en hoe je het doet.
Jelle
Jelle
Bedankt voor je reactie. Ja op zich klopt het wat je zegt en in feite is ook het altijd door toeval ontstaan. Maar ik zou nu niet weten of ik wel iemand zou toelaten die mij leuk vind. Er is ook weinig leuk te vinden, dus ik zou het toch al wantrouwen
Als iemand enorm veel moeite zou doen, zou ik het heel misschien eventueel overwegen.
Maar toch zou ik me afvragen of de eventuele liefde oprecht zou zijn en ook zou standhouden. Misschien vertrouw ik niemand meer, misschien wil ik mezelf teveel beschermen, misschien houd ik nog teveel van mijn ex...misschien ook wel een combinatie daarvan. Wat veel misschiens. Om dan nog een misschien op te noemen...misschien geloof ik niet meer in liefde. Nooit gedacht dat iemand als ik dat ooit zou zeggen, maar misschien geloof ik daadwerkelijk niet meer in de liefde, althans voor mij niet. Pffffff....dipje dus.
Warme groet van
emotional
Niet vaag, juist
Niet vaag, juist herkenbaar.
En een dikke knuffel voor jou. Zo eentje waar je kippenvel van krijgt, je ogen bij sluit en geniet.
Esli
Wat enorm lief!!! Heel erg bedankt voor de dikke knuffel..en ik heb genoten Voor jou ook een superdikke knuffel!!!
Dank je wel, lekker :-)!! Ik
Dank je wel, lekker !!
Ik hoop dat het gevoel je even bijblijft en niet wordt weggespoeld door het dagelijks leven.
Zulk soort knuffels wil je toch méér? Ik wel in ieder geval, en daarvoor stap ik óver die angst heen.
Leven!
Esli
Zweverig? Misschien maar wel waar. Je zegt wel iets heel belangrijks. Ik weet er eigenlijk niet veel op te zeggen...ben er even stil van. Misschien wil ik wel, of ik weet wel zeker dat ik geliefd wil worden..maar is het echt een kwestie van niet meer durven of kunnen. Het is ook wel zo dat sommige mensen mij als vriend waarderen en misschien ook wel liefhebben. Maar ik weet niet meer of de echte liefde...of dat voor mij haalbaar is. Ligt nu ook misschien aan het dipje, misschien denk ik er volgende week weer heel anders over.
In ieder geval enorm bedankt voor je lieve reactie's!!!
Warme groetjes van
emotional
en toch....
Ik weet het niet, zo dubbel zijn mijn gevoelens, toch zou ik misschien ooit...deze woorden tegen die ene speciale iemand willen kunnen zeggen...
Zeer mooie woorden vind ik.
Ja, maar dat is toch ook
Ja, maar dat is toch ook prachtig, als dit opgaat?
Natuurlijk is het zo dat je niet voor je zelfliefde afhankelijk moet zijn van een ander (wat voor mij (maar misschien hoor ik het niet goed) doorklinkt in dit lied), maar het feit, de wetenschap dat iemand jou speciaal vindt, maakt dat je net even dat ene wolkje kunt beklimmen, net even die ene ster kunt bereiken.
Mijn doel is om dit liedje te zingen voor het leven. Blablabla, ik weet het. Maar om gewoon te kunnen zeggen: de mogelijkheden van het leven doen me goed! Ja, dat lijkt me wel wat (let op: work in progress).
Ik kan het nu niet, maar wie weet wat de future holds?
Esli
Ik vond de belangrijkste tekst uit dat lied, just by being yourself and perhaps that's what's love is all about. Dat vind ik enorm belangrijk en waardeerde ik in mijn ex zo. Beiden gewoon jezelf zijn en kunnen zijn en elkaar precies daarom waarderen om wie je bent. Het is natuurlijk wel zo dat dit voor 2 kanten zo moet zijn, want anders is er inderdaad 1 afhankelijke partner en de ander meer een gever, wat natuurlijk niet goed is. Maar denk als dit lied echt van 2 kanten zo voelt het een fantastische beleving, wat ik al eens meemaakte.
Ja en precies wat je schrijft!! Je kunt dan net dat ene wolkje beklimmen, de onbereikbare dingen bereiken...zo voelt de liefde wel.
Ja en wat je zegt over het leven...het klopt natuurlijk. Hier weer even een song waaraan ik moet denken door wat je schrijft over leven...
Dit zouden we eigenlijk moeten kunnen..durven.
Warme groetjes
emotional
En ik bedoelde het niet
En ik bedoelde het niet zoals mensen het vaak lijken te bedoelen. Het is niet per sé tijd voor een nieuwe liefde. Het is tijd voor jou om je geliefd te voelen, dat bedoel ik.
(in een zweverige bui, sorry)
@ emotional
Hey!
Wordt het stilaan geen tijd voor een nieuwe liefde?...
Weet je, we snappen elkaar geloof ik best en zo ook onze respectievelijke situatie en bijkomende gevoelens. De laatste tijd is mijn ex C wat op de achtergrond geraakt, mede door mijn contact met H dat ook de pijn wat wist te verzachten. Tegelijk rijst bij mij vaker de gedachte dat C nooit meer terug zal komen. En dan? Als een kluizenaar door het leven gaan? Het antwoord kwam in de vorm van H, totaal onverwachts, hoewel we beiden toe moesten geven dat het hier (afgelopen zondag) al die tijd wel op af had gestevend. Zij raakt me en boeiend genoeg kwam dat pas tot volle wasdom toen we elkaar fysiek aanraakten. We hadden bij wijze van spreken het spelletje, het mailcontact en af en toe wat drinken samen nog lang kunnen volhouden. De fysieke spanning was er dan geweest en het was goed voor onze ego's en bevestiging dat we beiden nog in de markt liggen. maar zondag gebeurde er iets vrij onverwachts, terwijl het compleet natuurlijk aanvoelde. Immers heeft zij een relatie, die weliswaar erg kwakkelt, maar normaal zouden mijn normen en waarde een stokje hebben gestoken voor wat er gebeurde.
Ik weet inmiddels dat haar gevoel ook echt was/is, al blijft de situatie natuurlijk klote.
Dus... ik snap wel wat de mensen bedoelen als ze jou en mij zeggen dat je 'moet openstaan voor een nieuwe liefde'. Het kan zomaar zo zijn dat jij dat wel kan, maar de juiste persoon daarvoor nog niet bent tegengekomen. Jij zit natuurlijk anders in elkaar dan ik, maar bent zeker een gevoelsmens. Dus ik denk dat als er écht een klik is, dat ook jij het niet tegen kunt houden:-) En ja, het kan los staan van jouw gevoelens voor je ex, in elk geval werkt dat bij mij wel zo.
Aan de andere kant hoeft niet elke leuke vrouw een potentiele partner te worden. Je zou ook zomaar een tijdje het leuk kunnen hebben met iemand om vervolgens weer je eigen weg te gaan. Zoveel mensen doen dat en waarom ook niet. Tijdelijk op deze manier door het leven gaan zou je ook veel moois kunnen bieden, leuke momenten, warmte en in het slechtste geval is het goed voor je zelfbeeld en vertrouwen. Waardoor je later weer sterker in je schoenen staat. Vind het jammer om te zien dat je zelfbeeld niet is wat het zou kunnen zijn. Ik ben de laatste tijd ook super-onzeker, maar ook weer niet. Zeker genoeg om H in mijn armen te nemen een (blijkbaar) aan te kijken zoals nog nooit een man haar had aangekeken. haar woorden en ja, ze bedoelde dat positief:-)
En zelfs nu ik me in een competitie met een ander zou kunnen wanen (een ander die zoveel jaren in het voordeel is dat er geen beginnen aan lijkt), probeer ik het niet zo te zien of te voelen, want dan kun je wel inpakken. Elk mens heeft zijn eigen kwaliteiten, Emotional. Kwaliteiten die je jou maken en niemand anders lijkt daar op.
Sorry voor de lange reactie:-) Dacht, doe het eens niet via de pm.
Take care!
@ emotional
Je verteld een aantal feiten in je blog, die ook op mij van toepassing kunnen zijn.
Ook ik zou niet graag de rest van mijn leven alleen willen doorbrengen, en toch maakt het idee van een nieuw persoon in mijn leven, me ook een beetje zenuwachtig.
Ook ik heb mijn momenten waarvan ik denk, wat zou er zo bijzonder aan mij moeten zijn, dat ik meer te bieden heb, dan een ander?
En waarom zou ik eraan beginnen, als ik toch weer teleurgesteld kan raken?
Totdat er iemand voorbij kwam lopen, iemand die ik al jaren "oppervlakkig" kende en we al jaren zo af en toe met elkaar oplopen wanneer we onze honden uitlaten.
Opeens was hij daar en merkte ik tot mijn stomme verbazing dat ik hem miste wanneer ik hem een paar dagen niet gezien had.
Het kwam zomaar plotseling uit het niets dat ik merkte dat ik na een jarenlange relatie waarvan ik lang gedacht heb, dat hij de man van mijn dromen was, toch gevoelens voor mijn buurtgenoot kreeg.
Ik bedoel, iedereen kan roepen dat het eens tijd wordt om open te staan voor iets nieuws maar dat komt wanneer het komt.
Niemand kan dat afdwingen.
Ik ben momenteel wel teleurgesteld over het feit dat ik op mijn eerlijke mail niets meer teruggehoord heb, en toch heb ik er geen spijt van tijd en energie te hebben gestoken, in deze persoon.
Ik weet in ieder geval nu over mijzelf, dat ik het nog in me heb, te kunnen geven om een ander.
Dat stukje is gelukkig niet helemaal kapot gemaakt, en daar ben ik wel dankbaar voor.
De chemie was er, maar daar is het dan bij gebleven, dit keer.
Ik denk dat het wat ons ldvd-ers betreft, in ieder geval zo werkt, dat wanneer we het zijden draadje (onze exen) helemaal hebben losgeknipt, we dan opeens alleen maar met onszelf bezig gaan.
We laten iets wat belangrijk voor ons was achter ons, en staan opeens helemaal los van de ander.
Het contact verwaterd of is er helemaal niet meer, je komt los, het voelt oké maar ook weer beangstigend.
Net alsof je uit het diepe dal gestapt bent, en je een oase van rust terecht komt, rust die aan de ene kant prima voelt, maar aan de andere kant ook soms onrustig kan aanvoelen.
Want je hebt gevoelsmatig iemand losgelaten, je bewandeld het pad des levens weer echt alleen, het heeft een plek gekregen.
Alleen is het rugzakje wat meer gevuld met wat je meegemaakt hebt maar zeker ook met nieuwe wijsheden.
Ook jij zult eens merken voor iemand de moeite waard te zijn, en ik en zoveel anderen met ons.
Tot die tijd zul je het moeten doen met de rust die je nu voelt, het kan ook heerlijk zijn, kan ik je vertellen.
Heel veel liefs van Layla
ptm @Emotional
Beste Emotional,
Tuurlijk,we mailen elkaar al jaren en hebben samen heel veel besproken en zeker meegemaakt,maar er is EEN ding,dat ik je uiteindelijk wil meegeven:doorbreek die(vicieuze) cirkel!De acceptatie van je leven en je toekomst,mag je niet uitsluitend laten afhangengen van je liefde voor je ex!Zeker,ze heeft een plaatsje in je hart verworven,maar dat betekent niet het einde van liefhebben en open staan voor een ander!Open staan voor iemand betekent niet,dat je je moet afsluiten voor je ex!De liefde voor je ex blijft in je hart een plekje innemen,maar betekent niet,dat je er niet met warme gevoelens op terug mag kijken!Het is een onderdeel van je verleden en dat mag je nooit verloochenen.Toch is het zo,dat,een nieuwe geliefde weerstand op wekt;heel begrijpelijk,want je was gewend aan een relatie met al zijn ups en downs,die zo mooi leek te zijn,maar uiteindelijk niet de uitkomst had,die je voor ogen had,maar wel de ervaring heeft opgeleverd om open te staan voor nieuw leven en geluk in de toekomst,al is het dan maar morgen of later!Juist het heden is zo belangrijk!Wens jou heel veel mooie momenten!
ptm
@ emotional en @ jaspera
Hoi wat ptm hier schrijft is meer dan juist.
Als je blijft denken en voelen dat je ex het beste was en er nooit iemand anders minstens zo goed kan zijn als je ex dan maak je het niet alleen voor jezelf moeilijk maar krijgt zelfs die mogelijke nieuwe partner geen kans om ook echt heel mooi/goed te zijn voor jou want je belaadt ze inwendig al met een negatieve mist.
Stel je eens voor dat die nieuwe partner moet leven met het idee dat ze nooit zo goed kan zijn als jouw ex, Niet echt motiverend en geeft al sowieso minder kans dat iets mooi kan openbloeien.
En moet het echt evenaren zijn of zelfs beter? Neen want elke relatie brengt iets anders met zich mee en misschien geeft die nieuwe partner je wel iets waar je nog nooit aan gedacht had dat dit ook bestond.
Dus......je mag je ex voor altijd koesteren en een plek geven in je hart maar als je je niet 100% openstelt voor een nieuwe relatie en die nieuwe partner een kans geeft (zonder vooroordelen!) dan zal het natuurlijk ook nooit zo mooi lukken en creeer je voor jezelf een minderwaardige toekomst.
denk maar even na..........
diep