Hallo, Ik zit met het volgende: na 9 jaar samen te zijn geweest hebben mijn ex en ik vorig jaar nov. besloten om elkaar even wat ruimte te geven. Het liep al een tijdje niet lekker in onze relatie en eigenlijk was ik er blind voor hoe het ging. Al mijn tijd ging op in mijn werk en oa hierdoor is onze relatie verslechterd. Ik hield en houd erg veel van hem en was er kapot van. In mijn achterhoofd zag ik ons nog wel samen, maar alleen tijdelijk uitelkaar. Het half=-jaar erna ben ik druk op zoek geweest naar een huisje en heb die uiteindelijk gekregen. Eenmaal daar zittende kwam ik erachter dat mijn ex een ander had. Mijn wereld stortte in...ik werd er letterlijk ziek van en dat beinvloedde mijn werk weer. Dit kwam ook tot een katastrofe en uiteindelijk ging dat contact via advocaten. Nu ben ik in deze tijd ook iem. tegengekomen waar het erg goed mee klikte. Een avondje ben ik met hem wezen stappen. Dit hoorde mijn ex later weer en flipte helemaal de pan uit...Een week later kwam hij bij mij op de stoep om mij weer terug te vragen. Ik was erg blij en we besloten het weer een kans te geven. Dit ging niet goed. Er was nog teveel spanning tussen ons en hij kon zo een week niets van zich laten horen en hij sloot mij overal buiten. Dit maakt mij kapot. Dus heb ik het toen uitgemaakt. Ondertussen had de andere jongen met wie ik uit was geweest via MSN contact met mij gezocht. Een hele leuke jongen vond en vind ik hem..Mijn ex wilde natuurlijk niet dat ik contact met hem zocht, omdat het in zijn ogen een klootzak is. Dat is het niet! Ik kan heel goed met hem praten en het klikt heel goed. Heb altijd gedacht dat het van die cliches zijn,..maar ik onderga het dus nu zelf en ik merk dat ik verliefd ben ....nu gaat het ondertussen ook weer wat beter tussen mij en mijn ex en ik weet dus totaal niet meer wat ik wel en niet wil doen. Tegen de andere jongen heb ik ook gezegd dat hij geen hoop moet hebben, maar inwendig zou ik het liefst nu in zijn armen springen...wat moet ik nu????????????????????? als ik daarop inga..zal mijn ex mij nooit meer willen, maar moet ik deze gevoelens nu totaal negeren? ik vind het zo raar dat ik nu verliefd op hem ben, maar aan de andere kant snap ik ook dat ik datgene nu zo mis in mijn eigen relatie en ben ik bang dat het niets anders is dan een vlucht en dat ik op een roze wolk zit.