Ik heb toch even mijn dochter jouw verhaal laten lezen, zij is zo'n beetje van jouw leeftijd.
Zij is vrij hard met haar commentaar, zij zou jou adviseren om haar niet meer te zien want wat zij jou aandoet is ook erg hard!
Dan wil ze niet, dan weer wel, dan weet jij ook niet meer waar je aan toe bent.
Sterkte ermee!
Letje

Zoo jou verhaal komt me bekend voor! Bij mij ging het precies hetzelfde. Ik ben zelf ook 17 en had een vriendin van 16. (was toen ook nog 16 maar ben inmiddels 17 geworden).
Bij mij ging het precies zo, mijn ex zei dat ze ons meer zag als vrienden dan echt als een relatie.
Bij ons ging het telkens, aan, uit, aan, uit.
Ze kwam ook naar mij toe en zei dat het misschien beter was dat het uit ging, we hebben heel lang gepraat en avonden gehuilt van wat we nou moesten doen. De conclusie werd dus uiteindelijk dat het beter was dat het uit ging. Ik sliep bij haar en we hadden 's avonds besloten dat het uit was.
Vervolgens werden we wakker die volgende morgen en wou ze mij een kus geven alleen omdat ze het had uit gemaakt wist ik niet wat voor houding ik me moest geven en toen zei ze: ik wil je nu gewoon een kus geven en vanalles maar dat kan niet nu het uit is, dat wil ik niet. Toen de hele ochtend er omheen gepraat en uiteindelijk zei ze dat ze toch aan wou laten en wou proberen.
Het was dus weer aan, de week daarop belde ze me en zei ze dat ze weer twijfelde. Ze wou het weer uitmaken. Ze is die avond naar me toe gekomen en toen weer besloten dat het uit ging. Ze ging weg bij men huis, belde ze me nog geen minuut later op dat ze toch weer aan wou. Ik stemde weer in want ik wou haar niet kwijt. Daarna kwamen haar twijfels weer en is het uiteindelijk definitief uit gegaan.

Maargoed dat is mijn verhaal, het gaat nu om jou verhaal.
Ik snap heel goed in wat voor situatie je zit en dat je helemaal in de war bent en niet meer weet wat je moet doen. Maar kijk, je kunt wel steeds aan en uit en door willen blijven vechten ervoor maar dat breekt je op. Daar ga je misschien nog wel meer kapot aan dan dat het uit zou gaan, dat klinkt hard maar het is wel zo, je zit steeds in twijfel je word er heel onzeker door.

Mijn tip voor jou is, hoe moeilijk het ook is om haar even met rust te laten en laten afwachten dat ze weer naar jou toe komt. Dan kunnen jullie er beiden over nadenken en als je haar met rust laat en ze houd echt van je dan merkt ze op een gegeven moment wel dat ze jou ontzettend mist en dan komt ze vanzelf terug. Ik denk dat ze voor haar zelf even alles op een rijtje moet zetten en niet alleen zij ook jij. Het is heel moeilijk dat weet ik, maar wel beter dan steeds achter haar aan lopen en pushen.

En als jullie echt bij elkaar horen dan komen jullie vanzelf wel weer bij elkaar.

Ik heb mijn ex teveel gepusht heb ik het gevoel en als ik het terug kon draaien dan had ik haar veel meer met rust gelaten. Maargoed dat kan ik nu niet meer terug draaien.

Ik hoop dat je hier wat aan hebt en ik wens je heel erg veel sterkte in deze periode want ik weet hoe hard het is, maar ik denk dat iedereen dat hier wel weet.

Liefs Daphne