Online gebruikers
- JosephUnlal
- Aaachoomync
Hi allemaal,
Wat is het alweer lang geleden dat ik hier heb geschreven.
Het begon allemaal met mijn extreem gebroken hart en vooral ziel na mijn beëindigde eerste echte relatie. Dit is inmiddels 8 jaar geleden.
Later nog een aantal blogs over een “relatie” met iemand die meerdere vriendinnen had, daar uiteindelijk gelukkig snel overheen gekomen.
Nu ben ik alweer ruim anderhalf jaar oprecht happy met mijn nieuwe vriend. Het klikt enorm goed, we vormen een goed team, ik zie echt de toekomst samen met hem (kinderen).
Een tijdje voordat ik met hem begon kwam de droom van mijzelf van 8 jaar geleden uit; met regelmaat zag ik mijn eerste liefde weer. We hebben gepraat, geknuffeld, en telkens als ik zei: laten we het weer proberen! Of iig wat daten en zien wat ervan komt! Dan zei hij: nee, ik vind je nog zo aaantrekkelijk en leuk, maar ik zie het niet meer zitten.
Dus heb ik het hoofdstuk, dacht ik?, definitief afgesloten, punt achtergezet en even alleen geweest en langzaam weer gaan daten met anderen zonder verwachting. En daar was mijn huidige vriend .
Echter, toch wil ik nog iets kwijt. Die eerste relatie bleef me soms porren, bleef soms contact zoeken. Ook toen hijzelf ook weer een serieuze relatie kreeg. Als hij twijfelde over haar, kwam hij weer met contact. Ook uitte hij soms “spijt”, maar dat brak ik snel af. Ook toen het tijdelijk uit was met zijn vriendin, kwam hij weer. Uiteindelijk maakte ik duidelijk dat ik verder was gegaan en hij altijd duidelijk is geweest en daar nu ook maar achter moest blijven staan. Ik was immers ook weer gelukkig.
Nu vertelde hij dat hij verloofd is met haar, samenwoont en ook een open relatie hebben. Ik weet niet wat ik ervan moet denken en geloven. Ergens denkik dat het me toch wat doet, moet ik me daarvoor schamen? En dan bedoel ik niet dat ik verdrietig ben of wat dan ook, maar dat ik nadenk over het feit dat we contact hadden. Dat hij totaal is veranderd wat liefde betreft.
En dit betekent echt niet dat ik mijn huidige relatie niet wil want ik wil echt met hem zijn en zie ons echt kinderen krijgen enz!
Kunnen jullie mij misschien helpen dit voor een laatste keer een plek te geven in mijn hoofd? Ik zie het even niet.
Re:
Verbreek alle contacten.
Als je dat niet doet is er geen toekomst.
Vraag je nieuwe vriend wat hij er van vindt...
@Mayonaise
Misschien moet je het nu ook zelf eens helemaal los durven te laten , de ex van 8 jaar terug . Misschien is het een vorm van wel of niet accepteren, van wat had kunnen zijn wat je ook bezig houdt ? Ik denk dat iedereen nog wel een plekje in zijn hart heeft voor een bepaalde ex . Maar als het zo is dat je gaat twijfelen en je hem echt niet uit je hoofd krijgt dan is het misschien toch handig dat je eerst zelf eens flink op zelfonderzoek uitgaat , wat dit jou zegt .
@hortensia
Hey Hortensia,
Wat lief dat je reageert.
Ik denk dat het pijnlijk is omdat hij voorstelde met hem in zee te gaan met zijn open huwelijk.
Ben notabene zijn ex en hij weet dat ik gelukkig ben met iemand.
Het voelde respectloos en ik ben er canin de war. Hij was destijds juist jaloers, beklemmend en wantrouwend, en dan nu dit na al die Karens
Ik ga zeker wat doen met je terechte feedback, Dankje.
@ Mayonaise
Het is vaak zo dat juist bij het type ex , die heel wantrouwend,beklemmend en jaloers was , dit vaak veel impact heeft gehad . Juist omdat door dat vreselijke nare gedrag ,je als een soort van "verslaafd" aan zo iemand raakt ? Juist omdat je de fijne pieken in die relatie intenser beleefd, want ik vermoed dat er ook vaak nare gebeurtenissen zullen zijn geweest .
Probeer daar eens over na te denken , van jou kant was het onvoorwaardelijke liefde , maar hoe er met jou werd omgegaan door dat gedrag , probeerde je jezelf op een roze wolk te houden denk ik en zodra het dan even goed ging , was je de gelukkigste vrouw op de wereld? en dat gevoel wil je steeds weer , hoe rot hij soms ook deed ?
Ik doe ff een gooi hoor
Dat hij een open relatie
Dat hij een open relatie heeft is zijn "pakkie an". Jij hebt dat (denk ik) niet. Lekker laten gaan.
Om het een plekje te geven: Als jij zijn alles was, dan had hij niet gezegd dat hij het niet zag zitten, bijvrouw wil je denk ik ook niet worden en je bent gelukkig met je huidige relatie. Horden mensen mijmeren nog wel eens over een relatie van vroeger maar meestal staan deze mijmeringen ver van de realiteit. Het is niet verkeerd, maar wel zinloos.
Zie het gewoon zoals het is/was, je eerste echte liefde met heftige pieken en dalen, die achteraf toch de ware niet bleek te zijn. Je kunt je energie beter in je huidige relatie steken.
En dat hij je leuk vindt? Pff, je BENT toch ook leuk!
@maanwezentje
Dankje dat je, zonder te oordelen, deze reactie achterlaat.
Dat wat je beschrijft heb ik ook heel lang zo gevoeld en gedaan. Ik dacht dat ik er, juist doordat ik hem een paar jaar geleden een aantal keer zag met telkens dezelfde conclusie (hij wilde alleen seks, ik wist niet wat ik wilde), wel klar mee was en het finally een plek had gegeven. Ik was echt van die roze-ex-wolk af zeg maar.
We kregen alletwee een nieuwe relatie, hij bleef me echter telkens opzoeken en appte ook nonchalant tussendoor dat hij spijt had en of ik dat niet had. Ik werd daar dan telkens pissig om: notabene had ik voor zijn deur gestaan paar jar ervoor en jaren verdriet gehad
Als ik 1 ding heb geleerd in
Als ik 1 ding heb geleerd in de loop der liefdesjaren dan is het wel dat zelfbehoud ontzettend belangrijk is. Daarmee zet je jezelf op de eerste plaats! Je bent zeker op goede weg om dit te doen, je laat immers een nieuwe vriend toe in je leven. Alleen....
als die vervelende ex steeds terug komt dan dreigt je zelfbehoud op een laatste plaats te komen. Kap hem af! Hij heeft zijn kans gehad. Jij hebt de keuze gemaakt om door te gaan met jouw leven, jij bent diegene met de backbone. Hij niet! Hij komt steeds bij jou als het misloopt. Jij hebt een positieve keuze gemaakt in het leven. Hij niet! Het is zijn probleem, het jouwe niet meer!
@Dirk30
Hi lieve Dirk, wat aardig dat je op me reageert ondanks dat het al zo lang geleden is! Ben je nog vaak op deze site actief?
Zelfbehoud is idd enorm belangrijk, ik vind het wel en lastig onderwerp tegelijkertijd.
Toen ex en ik drie naar geleden intensief contact hadden voor een jaar lang en elkaar een aantal keer hadden gezien, wist ik niet goed wat te doen. Eindelijk zag ik hem weer en konden we praten, de klik was er nog, maar hij wees keer op keer af; een nieuwe poging. Een enkele keer zei hij toch dat ie het wilde aankijken maar dan wilde/durfde ik niet. Het ging gewoon niet 100-% van harte. Hij vertrouwde me niet (terwijl dat niet eerlijk was). Seks wilde ie wel (pfff).
En nu hebben we een nieuwe relatie, zei ie soms tussen neus en lippen door via een simpel sms’je dat ie spijt had (terwijl ie met haar was!!) maar echte actie: nee. Maar ik hield t ook af (ik ben oprecht happy hoor met mijn vriend!!), werd ook boos (l*l, al die afwijzingen en nu dit...)
En nu stelt ie voor dat ik zijn bijcvrouw ben?
Ik voel me gewoon beledigd en denk dat ik daarom het mss even niet los kan laten?
Nogmaals, ik ben echt oprecht gelukkig met mijn vriend. Maar dit hele ex verhaal blijft gewoon gevoelig en blijf gewoon overtuigd van het feit dat contact nooit een goed idee is.