Weet niet precies wat te zeggen maar neem de tijd.
Laat de tijd wonden helen en werk aan jezelf .
Het klinkt heel wijs maar dat ben ik niet.
Ik worstel ook maar rond.
En mis mijn geliefde ook heel erg.
Maar het was haar keus een eind aan te maken aan onze relatie.
Ik met me schikken in mijn rol nu.
Hoe zwaar ook.
Heel langzaam opkrabbelen en je eigen ding doen.
Voor mij geen afleiding in de vorm van een losse flirt of zo want ik hou veel teveel van haar.
Maar ik moet haar rust geven.
En missen?
Ja elke seconde.
Elke dag weer.
En ja ik hoop dat ze ooit bij zal draaien maar ik reken er niet meer op.
Wel weet ik dat er niemand zal zijn van wie ik zoveel hou.
Zij was mijn alles (met ons kindje)
Maar ze moet zelf door haar verdriet heen net als ik.
Dus geef alles tijd en geef ook hem die tijd.
Tja en soms denk ik maar: het lot heeft zo bepaald.
En als dat zelfde lot voor ogen heeft dat we weer samen komen dan zie ik dat wel.

Ik wens je veel wijsheid en sterkte

Stapper

Zeer begrijpelijk die verwarring, als de verwarring nog zo groot is dan zal loslaten pas in een later stadium plaats kunnen vinden.
Ik zie ldvd als fases, die je allemaal doorlopen moet voordat je verder kunt met jezelf.
Ik snap echt hoe verwarring voelt, je wordt heen en weer geslingerd door gevoel en begrip maar anderzijds onbegrip voor bepaalde keuzes die de ander maakt.
Ik denk vaak, waarom kan de liefde niet wat eenvoudiger zijn, vooral als twee mensen wel van elkaar houden maar toch niet bij elkaar kunnen zijn en ze samen gewoon eenvoudig gelukkig kunnen zijn.
Kon ik maar iets tegen je zeggen, waar je iets aan hebt.
Helaas kan ik alleen met je meeleven, en je vertellen dat ik jou woorden zo enorm goed kan begrijpen.
Sterkte, liefs van Layla