Vandaag is het twee en een half jaar geleden dat we voor het eerst samen waren. Terwijl heel nederland feest viert vlucht ik even weg naar belgië, net doen of er niets aan de hand is.
Hij had de laatste vakantiefotos nog en die wilde ik graag terug, van de week een smsje gestuurd of hij ze gewoon wilde mailen. Maar Neej, Als ik ze wilde moest ik maar op msn komen. ik gaf aan dat ik gewoon echt geen contact wilde omdat dat me zoveel pijn doet. Maar dat was niet goed.
Als we voor volgende week vrijdag niet normaal hadden kunnen praten zou hij ze weggooien.
Ik heel boos. Hem gebeld maar ik was heel rustig.. zijn stem weer gehoord. (Meteen heel de dag van slag) HIj klonkt zo lief weer, ondanks de rot smsjes.. Ik natuurlijk huilen en hij deed eigenlijk heel redelijk op dat moment.
Toch kan hij het natuurlijk niet laten om me nog een mail te sturen met hoe erg hij het vind hoe het gelopen is en dat hij al zo snel een nieuwe vriendin heeft. Wantja je weet nooit op wie je verliefd word.
Wel de fotos gekregen dus dan hoort het nu echt klaar te zijn.
Door het contact voel ik me weer helemaal terug bij af ondanks dat het daarvoor wel ietsje beter ging.
Ik ben bang.. Bang dat ik nooit meer zo gelukkig word en kan zijn als bij hem.
Soms voel ik dat ook wel.. ma
Soms voel ik dat ook wel.. maar positief denken is niet mijn sterkste punt:(
Na een dagje vluchten en shoppen gaat het wel weer goed en zie ik het wel weer even zitten:)
Xje marloes
Klote Marloes... Ik weet zelf
Klote Marloes... Ik weet zelf inmiddels dat het nogal op en neer schommeld. Het kan weken goed gaan, maar als ik dan weer eens iets hoor, dan heb ik toch weer even last ervan.
Het allerbeste is en blijft toch echt GEEN contact. Ikzelf houd me er maar gedeeltelijk en heb eens in de zoveel weken weer eens contact. Aan de ene kant stelt het me dan gerust, maar aan de andre kant ga ik er alleen maar weer door nadenken.
Gelukkig word je echt wel weer. Probleem is dat je die jongen nog niet uit je hebt en daardoor "afhankelijk" blijft. Dingen doen, bezig zijn en met nieuwe mensen contact zoeken helpt allemaal een beetje.
Ik wens je veel sterkte toe !
Ik ga dat geen contact echt v
Ik ga dat geen contact echt volhouden. Al het contact wat ik met hem heb doet me echt te veel pijn en ik heb er ook nog eens niets aan want ik win hem er niet mee terug.
Ik ben echt helemaal afhankelijk.. bij alles wat ik doe denk ik hoe was dit nou geweest als K* erbij was geweest of de laatste keer dat ik dit deed was met hem of wat zou ik dit graag met hem willen doen..
HOop dat dit snel overgaat.. Ik weet dat tijd het moet helen dus dat is in ieder geval al iets denk ik.
Dankjewel voor je reactie:)
Xje Marloes
Ik ben er wel achter dat het
Ik ben er wel achter dat het niet zozeer de tijd is die je wonden heelt. Het is je eigen instelling die het verwerken versnelt of vertraagd.
Ik bedoel er zijn mensen die na een jaar nog niet over een geliefde heen zijn... Er zijn ook mensen die na 1 maand vrijwel geen last meer hebben van pijn en verdriet. En het is echt niet zo dat het ene geval erger is dan het andere.
Steun zoeken hier helpt wel en wat met name werkt is je aandacht te verleggen naar de toekomst. Denk maar na over je volgende vakantie of volgende baantje, waar je dan net die ene jongen tegenkomt, die alles van je ex doet vergeten. Er alleen al over fantaseren helpt ietsje
Ach het zijn allemaal lapmiddeltjes, maar uiteindelijk houdt het echt op. Dat is iets wat je alleen maar kan aannemen.
sterkte nogmaals !
Toch in het heel moeilijk wan
Toch in het heel moeilijk want ik heb eigenlijk iedere minuut van de dag een andere instelling.
Fantaseren doe ik zeker en ik kijk ook wel mijn ogen uit.. Beetje sjans helpt ook wel.
Maar toch komen er altijd weer momenten die tegenvallen.
Net als gisteravond. dan kan heel mijn positieve kijk weer weg zijn omdat ik weer ga hopen.
Ik weet dat het uiteindelijk ophoud. Als ik nu weer een dip heb dan zeg ik dat ook tegen mezelf en dan huil ik gewoon nog even lekker verder.
XJe Marloes