Ik had een relatie met een jongen nou dat duurde iets langer als een half jaar en nu inmiddels 9 weken later denk ik nog iedere dag aan hem. Word gewoon gek van me eigen ok het verdriet is wel wat minder. En ondanks dat hij me glashard heeft laten vallen zou ik hem nog steeds met open armen ontvangen. Maar dan niet meer als geliefde (dat zie ik nu toch wel in) maar als vrienden, ben in de tussentijd erachter gekomen dat hij homo is en dat hij ook al een vriend heb gehad. Dus misschien zou het daardoor komen. Maar het vervelende is iemand zei een keer op deze site het lijkt op een rouwingsproces. Ik kan niet doen net alsof hij dood is dat hij niet meer voor mij bestaat met de weet dat hij nog rondloop. Maar dat is wel iets wat hij bij mij heeft gedaan ik besta voor hem gewoon niet meer. En dat doet pijn want mensen waarmee ik fijn ben omgegaan die kan ik niet zomaar uit mijn leven wissen. Zelfs mijn zus zegt ook ben je nog steeds met hem bezig ik kan mijn verhaal gewoon niet meer kwijt aan verschillende mensen want ze vinden het raar dat ik er nog steeds niet overheen ben en ook dat heb ik al vaker gelezen en eigenlijk hoop ik maar dat het door de maand december komt dat ik weer een lange terugval heb. En echt ik doe ook leuke dingen met vriendinnen enzo. Maar op een of andere manier lijkt mijn gevoel en gedachtens voor hem niet slijten. :$ o ja en toch nog ben ik even zwak geweest heb een e-card naar mijn ex gestuurd gewoon met Een fijne kerst en een gelukkig nieuwjaar. Groetjes D...