Na zo'n lange tijd was daar toch ineens het gemis van mijn ex dit weekend. De leuke dingen die we hadden miste ik niet eens, maar we konden het wel over hele serieuze dingen hebben. Dit weekend had ik gewoon echt even je steun heel hard nodig. De moord op de vrouw en haar dochters is in mijn straat, en telkens als ik vanuit mijn tuin naar buiten kijk zie ik daar de knuffels, de bloemen en zie kaarsen branden en wordt er weer aan herinnerd.

Hoe rot je me misschien ook altijd behandeld hebt, ik had gewild dat je er weer even voor me was.

Jij wist hoe ik in elkaar zat, misschien soms een heel grote mond, maar ook een heel klein hartje. Jij had geweten hoe ik me voelde.
Vaak denk ik dat ik nu eindelijk over je heen bent, maar dit weekend heb ik heel vaak getwijfeld om je te bellen.

Kom er dan echt nooit bovenop? Ik mis je nog steeds, zeker op de moeilijke momenten.