Ben een tijdje afwezig geweest. Mijn moeder ligt namelijk al een week in het ziekenhuis. Het ging al weken slecht met haar en vorige week stortte ze dus in elkaar. Ze wordt nu gelukkig uitvoerig onderzocht en wij moeten maar even de uitslagen afwachten. Mijn ex kreeg dit ook te horen en nam gelijk contact met me op. Ik was in eerste instantie terughoudend, maar vond toch wel dat ik het haar moest vertellen.

Ze was lief en zei dat ik altijd contact met haar mag opnemen, ze staat altijd voor me klaar en zeker nu. Ze zei ook dat ze het heel erg vond en dat ze er erg mee zit. Dat moest ik ook aan mijn moeder vertellen omdat ze ook graag van haar wil weten hoe het met haar gaat. Het ging juist zo goed met me en nu zit ik weer in een hevige dip. Ik had ook niet echt meer de intense behoefte aan mijn ex, maar het is echt fijn om iemand bij je te hebben als je zoiets meemaakt. Ik mis haar nu weer enorm..

Ik heb verder niet veel tijd om contact met mijn ex op te nemen omdat ik heel erg druk ben op dit moment. Daar komen nu dus ook ziekenhuisbezoeken en huishoudelijke taken bij omdat mijn vader niet alles alleen kan. Ik heb er bewust voor gekozen om het contact met mijn ex te beperken om te kijken wat ze laat weten. Nou.. helemaal niks dus. Het is inmiddels vier dagen geleden en ze heeft geen enkele keer gevraagd hoe het nu gaat met ons. Ik weet niet of het onrealistisch is van mij om dat te verlangen, maar ik had het andersom wel gedaan. Dat doet me enorm veel zeer. Ik probeer me er ook niet druk om te maken. Op dit moment zijn er wel belangrijkere dingen in het leven. Het blijft alleen verdomde lastig.