Het is inderdaad precies zoals je zegt: je wordt gedwongen om de weg van de meeste weerstand te bewandelen. Ik dacht laatst: kan ik niet even gewoon weer een weekje terug naar vroeger, even rust, even tot mezelf komen. En dat kan gewoon niet, je moet door, je kan niet even rusten. Dat maakt het gewoon zwaar.
En contact, ja, misschien heb je gelijk. Ik weet het niet. De ontzettende drang om hem te mailen en bellen neemt voor mij enorm af als ik zijn naam online zie staan. Ik ga malen als ik mezelf ga dwingen om hem niet te mailen of te bellen. Als er nu echt iets in mijn hoofd zit, dan zeg ik dat even kort en ga weer verder waar ik mee bezig was. Hij reageert soms wel, soms niet. Prima. Het geeft mij hoe dan ook rust. Ook als mijn computer 's avonds uit gaat. Tenminste, dat gevoel heb ik nu (en zo heeft het tot nu toe gevoeld). We zien wel of het werkt of niet.
Tja en je 6 afscheidsmails: je blijft jezelf er ook mee kwellen. Je stelt jezelf ook telkens teleur als je je voorneemt om het niet te doen en je het toch weer doet. Dat is wat ik ook zo moeilijk vond. Je bent al druk bezig met je eigen emoties, en dan moet je ook nog je slecht voelen over het feit dat je een mail stuurt. Blijkbaar had je die 6 afscheidsmails nodig en misschien komen er nog wel meer. Er komt een punt waarop je die behoefte kwijtraakt en dan voelt het allemaal een stuk beter. Je moet jezelf ook niet gaan kwellen als je het al moeilijk hebt.
Maar je hebt waarschijnlijk gelijk: geen contact is relatief het pad met het meeste effect.

klinkt best hard, beste Ansi en Lissabon!

Ik kreeg dat advies een 10-tal dagen geleden van een vriend. Hiermee doelde hij niet op 'ldvd', want dat verwerken vraagt tijd, maar wel op dat contact trachten te zoeken. In mijn geval enkel naar familie, omdat ik hem niet kan benaderen (zie m'n laatste blog!) Hij beweerde dat(als ze dan al zouden reageren) me dat alleen nog wat dieper in de put zou duwen. En inderdaad, ik heb dat met schade en schande moeten ervaren. Van mij zullen ze niets meer horen. Zelfs de verjaardagskaart voor mijn ex-schoonvader zal niet verzonden worden. Heeft geen zin meer! Ik leerde mijn lesje, gelukkig vrij snel!

Verder weet ik dat hij (bij mooi weer) veel in de stad zit op een terrasje, maar ik zoek hem bewust niet op. Ik tracht zelfs mijn boodschappen zoveel mogelijk te doen op momenten dat hij bvb. aan het werk is.

Ik zie mezelf nog eerder een aantal steden verder gaan uitwaaien en een terrasje op te zoeken. Heb alleen al een maand lang de moed niet gehad om veel buitenshuis te doen.

Veel goede moed en sterkte, lieve dames!
S.