Het komt keihard aan bij onze puppy's. En die zelfbescherming is: niet overnadenken verder en doorgaan, tenminste dat willen ze je laten geloven. Mijn dochter deed en doet precies hetzelfde. Bij haar leefde valentyn ook heel erg. We hadden een snoopykaart gekocht en ik moest erop zetten Afz. Verliefd meisje. Op dinsdag kaartje mee naar school maar ja hoe moeten we die kaart bij dat ventje in het laatje van zijn tafeltje krijgen. Geen nood doen we via de meester. Met hoog rode kleur vertelde ze aan de meester voor wie het was en of hij haar wilde helpen. Dat wilde de meester wel. En inderdaad de meester heeft zijn woord gehouden. Maar nu komt het...Heb haar opgehaald van school zitten we in de auto zegt ze ineens tegen me: Mam, heb jij ook wel eens het gevoel dat je niets waard bent. Ik zeg tegen haar "Hoe bedoel je dat meisje?" Nou mijn liefie is op een ander meisje en ik kreeg te horen via een meisje uit de klas dat hij had gezegd.....Ik val niet op dikkerds want die zijn niets waard, die zijn alleen maar lui. Ik stopte de auto langs de kant van de weg en keek haar heel ernstig aan. Vroeg nog aan d'r Heeft hij dat echt gezegd zo, en met haar heldere blauwe ogen keek ze me aan zei ze ineens heel verdrietig "Ja dat heeft hij gezegd">
Waarop ik antwoordde: Jij bent heel veel waard meis. Kinderen die dit zeggen weten eigenlijk niet wat ze bedoelen. Echt mam, Echt waar meisje. Jij bent heel waardevol. Uiteindelijk begreep ze wat ik bedoelde maar mijn hart draaide wel 20 maal om.

Ik bedoel hiermee te zeggen dat kinderen soms niet weten wat hun actie teweeg brengt bij het andere kind. Jij mag trots zijn op je ventje dat hij het allemaal toch heeft gedaan. Zijn eigen gemaakte kaart, zijn naam erop....Laat het een tijdje bij hem bezinken en hij komt er een keer zelf wel mee. Dan wil hij toch antwoorden hebben, en dat is heel normaal. Maar dat je hiermee je eigen verdriet vergeet is een ding wat zeker is. En dat meisje......is het misschien niet gewend om kaartjes te krijgen. En dan die aandacht....te veel voor haar. Maar je ventje komt er wel hoor. Lijkt me een hele lieve jongen die dat toch maar met 7 jaar effies doet.

En wat er in dat koppie omgaat zullen wij waarschijnlijk nooit weten totdat ze er zelf meekomen.

Greetz Asar

O ik snap precies wat jullie bedoelen... Mijn dochtertje is dan nog niet zo bezig met verliefdheden en dat soort dingen maar laatst had ze bijvoorbeeld haar eerste judoles en ze stond er een beetje verloren tussen... Komt ze na de les naar me toe en zegt ze een beetje verdrietig: ik heb nog geen vriendjes... (ze moesten steeds tweetallen maken en zij bleef steeds over natuurlijk..). Dus ik: ja maar dat komt vanzelf lieverd, ze kennen je nog niet goed. Maar het is zo sneu dat soort dingen.

En inderdaad zijn ze soms zo sterk dat ik denk: daar kan ik nog eens een voorbeeld aan nemen..

Even iets luchtigers tussendoor: Grappig eigenlijk, sommigen van ons hebben al kinderen, en anderen z?ɬ?jn weer die kinderen (qua leeftijd dan, zo'n beetje) die hier rondlopen...(jammer genoeg doet het verdriet even veel pijn, en wordt het echt niet minder naarmate we ouder worden...)

Liefs Janneke

you never know how the wind will blow...