Faye, net zoals Climb zei: geef niet op!
Hou je eigenwaarde! Ik heb ook nog zoveel gevoel voor hem dat maar niet weg wilt. Maar nu heb ik de stap gezet dat ik het zat ben. We hebben er niet alles aan gedaan om het goed te maken, we waren te bang om met elkaar erover te praten, te verlegen. Ik hoop elke dag nog dat het goed komt. Maar verder zal ik moeten op een dag, en nu ga ik verder. Het gaat weg, geloof me. Je voelt je nu een nul, alsof je voor niemand wat waard bent, alsof niemand verliefd op je kan worden. Maar het kan! Ik zat ook in die fase. Je ziet het aan mij, ben nu weer mezelf aan het worden en ik word weer de doorzetter die ik was!
Liefs,
Dearest...

hey lieve mensen,
er was wel 1 positief ding aan wat er gister bij mij gebeurd was. Ik ben voor mezelf opgekomen. toen ik dat vreselijke telefoongesprek had met hem, vroeg ik of we nu even wat af konden spreken zodat het face to face ging. zijn antwoord was: ik heb beloofd om een film te kijken met mn vader. En hij wou daar niets aan veranderen. Ik kom volgende week wel even langs was toen zijn oplossing. Hij wist dat ik met heel veel pijn zat en kapot was. Een goede vriend van mij zei dat ik me niet zo moest laten behandelen. Zo behandel je, je vrienden niet eens. Dus ik teruggebeld maar ik bleef heel rustig en volwassen en nam het voor mezelf op. De afspraak is verzet naar vandaag zometeen om 10.00, dus nog een paar spulletjes uitwisselen, en ik wil dat hij me aankijkt en zegt dat hij me niet meer wil. Heb er absoluut geen zin in ..

Dankjewel voor al jullie lieve reacties, vandaag gaat het weer een beetje maar ik weet zeker dat ik vanmiddag weer instort na het gesprek met mn ex
En ik ben er ook voor jullie!

liefs Faye