gisteren was een ok dag..ik moest ergens een auto ophalen en dacht ik ga lekker lopen. Heerlijk...liep over de weg waar ik ben opgegroeid.. muziek in mn oortjes..het was lekker warm..een leuke jongen op een enorme motor keek naar me en zei gedag... ik voelde me goed! Toch vakantieplannen..waarschijnlijk een weekje langs een vriendin in Griekenland..krijg er helemaal zin in. Vandaag spontaan een vrije dag genomen en met mama naar het strand. Heerlijk.

EN DAN WORDT JE THUIS AFGEZET.

BOem. dan krijg ik zo'n paniekerig gevoel!! ik moet wat doen, wie kan ik bellen, waar zal ik heengaan, bij wie zal ik gaan eten, waarom heeft die vriendin nog niet terug gesms-t, .....oftewel...hoe overleef ik deze avond......

Was net nog even in een winkel en kwam een collega tegen. Hij vroeg. kijk je voor iets voor manlief? ik zei: ik heb geen manlief. hij: oohh wat zielig.

nou valt wel mee hoor, helemaal niet zielig.. maar toch wel. eigenlijk is het wel zielig. arme ik

overal hoor je lees je en zie je..er komen betere tijden..tot die tijd vind ik het gewoon 'de-dag-doorkomen'..
tuurlijk heb je momenten dat je blij bent..dat je sjanst..dat je lacht.. maar zolang die paniekreactie er nog is van een avond alleen..is het nog niet over..