Lieneke,

Werk eerst aan jezelf en over een tijdje kun je kijken of vriendschap nog kan, maar zo maak je jezelf nu te stuk. Jij bent nu heel gevoelig en kwetsbaaar en je moet even wat dingen opzoeken die jou een goed gevoel geven. Je zal moeten proberen wat sterker te worden en je niet slecht maar waardevol te voelen.

Wil je ons dat beloven, lukt dat?

Eeffie

Lieve Lieneke,

Die kwelling van de realiteit dat je niet bij hem kan zijn wanneer je dat zo, zo, zo graag wilt, wanneer alles in je lichaam schreeuwt om zo dicht mogelijk in hem weg te kruipen en nooit meer tevoorschijn te komen--ik weet precies wat je doormaakt, meissie.

Ik weet niet of het je echt zal helpen, maar wat ik mezelf door alle gemis heen steeds opnieuw en opnieuw probeer duidelijk te maken is dat, wat ik het liefste wens dat zou gebeuren op dit moment van bitter verdriet en radeloosheid, is dat hij ineens veranderen zal in die persoon die hij een lange tijd geleden was, en me troost en spijt heeft en er helemaal voor mij alleen is met alle aandacht en dan bij me blijft, en morgen ook, en volgende week--en gewoon altijd. Maar, hoe pijnlijk ook de realiteit, die persoon is niet meer. Het begrip dat je hoopt te krijgen, misschien soms zelfs stiekem 'eist' te krijgen, kan de uitmaker je bijna nooit meer bieden in de mate waarop je het zo graag zou willen zien. Omdat voor hem (in andere gevallen haar) het proces gewoon heel anders verloopt. Wil absoluut niet zeggen beter, ook al lijkt dat nu zo, maar jouw verwerking is niet altijd de zijne.

Dus ook al gaat hij accoord met nog een gesprek, nog een ontmoeting, zijn verwachting en jouw verwachting zullen ieder van een heel andere aard zijn. En het is een kwelling, iedere keer weer opnieuw, om dat te moeten inzien. Om te zien dat het je eigenlijk niets oplevert, behalve weer die confrontatie met de waarheid dat 'ie niet meer bij jou hoort, dat zijn gevoelens lang niet zo sterk zijn als de jouwe. Wat bij mij ook een grote rol speelt is dat ik het hem gewoon niet 'gun' me zo kwetsbaar te zien, zo nederig en afhankelijk van zijn aandacht en troost en begrip. Omdat ik weet dat mijn kwetsbaarheid en pijn hem niet ineens zal doen besluiten me terug te nemen---en het zijn niet zijn woorden of uitleg die ik verlang. Het is zijn liefde--en juist daar valt niet over te onderhandelen.

Zolang je nog zoveel verwachtingen hebt, en alles nog zo vers overhoop in je hart ligt, denk ik dat het echt het beste is om jezelf te beschermen tegen zoveel kwelling--en alles dat met hem in verband staat te vermijden.
Probeer jezelf steeds te vragen wanneer een situatie zich voordoet waarbij jij hem kan gaan zien, wordt uitgenodigd door hem of wat dan ook: wat levert mij dat werkelijk op? Wordt ik daar echt zoveel gelukkiger van op de langere termijn?

Heel veel sterkte, en ik ben hier als je witl praten

liefs,
Bellis x

Hoi Lieneke,

Ik weet niet precies hou het bij jou zit maar je ex nog blijven zien kan heel gevaarlijk zijn. alleen als je zeker weet dat je je gevoel onder controle hebt. En je moet inderdaad bekijken of je bedoelingen echt zuiver zijn. Ik wilde door vrienden zijn gewoon stiekem weer de liefde van mijn ex en dan maak je jezelf echt kapot.