nu moet ik zeggen dat ik 2,5 maand heeeel kort vind!!! Voor mij is dat nog de beginfase.. maargoed.
Natuurlijk is het goed dat je je vrienden 'nooit hebt laten vallen voor een relatie (nooit doen!!!) Maar zoals het op mij overkomt is het een soort van weglopen. Voor je gevoel, voor 'het alleen zijn' wie weet. Het komt volgens mij heeeeeel veel voor, je bent daar zeker niet alleen in.
Ikzelf ben meer het tegenover gestelde type, trek me terug, en lik mn wonden. Verzorg mezelf goed zowel fysiek als mentaal, en dan komt het vanzelf weer in orde. Welke de beste optie is van deze twee manieren van aanpak? Geen idee.
Vriendinnen van me sleuren me wel eens mee, ik moet dan 'op stap' nou, de dag erna voel ik me dus echt KL.. en dat het nou gezellig was??... nee, vond ik eerlijk gezegt niet. Maardat zeg ik niet, wil niemand voor het hoofd stoten, ze bedoelen het goed. Godzeidank hebben ze het 'koppelen 'overgeslagen, ook goed bedoeld, maar dan schiet ik uit mn slof hoor.
Vind het goed van je dat je inziet dat het verstandig is nu geen relatie aan te gaan, dat komt vanzelf. Interessante blog, dat wel! Hoop op meer reacties.

zeker herkenbaar. bij mij is t nu ook bijna 3 maanden uit en ik ben elk weekend wel ergens te vinden met vrienden/fam. Dat uitgaan vind ik ook niks maar word ook soms meegesleept en dan krijg je te horen dat je naar andere meiden moet kijken. Maar ik blijf ook vergelijken. Ook denk ik dat t nu verstandig is om ff geen relatie te beginnen, aangezien ik het gevoel heb dat ik nog heel veel te verwerken heb op andere gebieden ook.