Je wilt door, maar je gevoel houdt je tegen

Het enige wat ik momenteel wil is door. Door met mijn leven. Even niet meer stil staan bij wat ik verloren ben of medelijden hebben met mijzelf. Dat heb ik genoeg gedaan en doe ik nog steeds. Qua werk en studie heb ik genoeg werk te doen (door er te weinig aan te doen) en hiervoor wil ik mij ook inzetten. Alleen op de momenten dat ik gemotiveerd ben, realiseer ik mij weer dat ik iets moois verloren ben en gaat die motivatie weer helemaal de kelder in.

Er is een wereld buiten mijn ex. Ik voel mij ook niet afgewezen, er is nog een hele wereld (zee) die je niet kent, maar toch blijf je gedachten bij datgene dat je mist, bij het vertrouwde wat opeens weg is. Ik weet dat dit er allemaal bij hoort, maar wil toch meer motivatie krijgen om mij er bij neer te leggen.

Ik onderneem veel leuke dingen en praat ook veel over mijn gevoelens met een vertrouwt persoon. Het is denk ik alleen dat mijn studie voornamelijk achter de computer plaats vind. Ik moet achter de computer zitten, al ging ik veel liever discussiëren, vergaderen, socializen in de fysieke wereld. De kou en sneeuw werkt ook nog eens tegen, want hierdoor ben ik een stuk minder verplaatsbaar.

Hopenderwijs's blog
login of registreer om te reageren

Woe, 13/01/2010 - 14:16 — Mr.G

@hopenderwijs

Hallo,

Ik lees nu net je stukje over het doorgaan, maar dat je toch door je gevoel tegengewerkt wordt...
Zoals je al las in mijn blog leef ik net zo met die problemen...ik wil wel, maar kan niet!

Zelf zit ik ook voor m'n werk en m'n eigen bedrijfje veel achter de computer, ik ben IT'er, dus dan is er al snel geen andere manier om je werk goed uit te voeren

Het is inderdaad uitermate vervelend dat het weer zo gruwelijk slecht is... als het droog is en de wegen zijn goed begaanbaar, dan heb je al veel sneller de neiging om lekker iets te gaan ondernemen. Al is het zoals ik de laatste tijd deed (vóór het slechte weer...) een stukje rennen door een mooi stuk natuurgebied!
Dat je door wilt met je leven is niet meer dan normaal... ik wil dat ook dolgraag, maar ergens blijf je toch met je gedachten in het verleden steken, waardoor het echte "doorgaan" erg moeilijk gemaakt wordt!

Om heel eerlijk te zijn maakt het doorgaan mij ook een beetje bang! Wat nou als mijn ex over 2 maanden ineens voor m'n deur staat en spijt heeft van haar keuze? Wat als ik dan een heel stuk van alles heb afgesloten en weer andere mensen heb leren kennen waar ik het heel goed mee kan vinden? Ik weet van mezelf....ik zal m'n ex echt niet uit mijn hart krijgen binnen nu en een jaar.... daarvoor was er teveel moois tussen ons!
Deze angsten beheersen momenteel mijn leven....

Het is in elk geval goed dat je veel onderneemt. Ik probeer de verleiding in m'n werk te zoeken, daarnaast probeer ik mezelf in allerlei nieuwe materie te verdiepen...

Ik hoop dat jij net als ik snel weer iets positiefs vinden in ons leven, waarmee we weer zo gelukkig kunnen worden als de tijd dat je met je meest dierbare persoon samen was!

Groet,
G

Don, 14/01/2010 - 10:17 — Hopenderwijs

@ Mr.G

Positieve dingen zijn er genoeg in de wereld, alleen moet je die weer leren aanvoelen.

Ik las zojuist de "Vriendin". Een man die de vriendin leest. Ja hoor, ik was mij even aan het vervelen en zag dit tijdschrift liggen. Er stonden best mooie verhalen in en omdat je in deze tijden wel emotioneel bent, denk ik dat je zoeen vrouwelijk blad heel anders leest dan dat je normaal als man zou doen.

Er stond één vraag in waar ik even van moest slikken. Een vraag die is blijven hangen: "Wat is jou gelukkigste dag van jou leven?". Momenteel zou ik hier geen antwoord op kunnen geven, omdat ik twee maanden terug hier het antwoord duidelijk op wist te geven. Als ik dit allemaal vertel, moet ik ook aan het liedje van Marco Borsato denken van "Zonder jou". Hierin wordt gezongen dat de mooiste dag, de dag is dat jij mij verliet. Het weegt allemaal zo tegen elkaar op, ik ben het niet helemaal met deze zin eens, maar het liedje wil je wel het gevoel geven dat je het ook alleen aan kan en dat vind ik de mooie boodschap erachter.

Groet,
Hopenderwijs

Woe, 13/01/2010 - 15:36 — Letje

@Hopenderwijs

Je gaat ook door met je leven, zoals ik het lees. Het is ook geen kwestie van willen of kunnen...je moet!
Geef jezelf af en toe een schop onder je kont, dat doe ik ook bij mezelf.. en je bent al goed bezig,vind ik.
Groetjes Letje

Woe, 13/01/2010 - 17:10 — Hopenderwijs

@ Letje

Dankjewel voor motivatie =)... MOETEN vooruit inderdaad, wat heeft het voor zin om achter te blijven

Vrij, 15/01/2010 - 15:57 — Daphne92

@Hopenderwijs

Altijd als ik jou blogs weer lees, zit er zoveel herkenning in.
Ik snap precies wat je beschrijft.
Je wilt zo graag verder en het vergeten, gewoon verder gaan maar dat gevoel komt telkens terug.

Ik heb ook telkens van die momenten dat ik denk dat het super gaat en dat ik me er eindelijk overheen kan zetten en dan opeens komt weer dat gevoel naar boven die je inderdaad weer helemaal naar beneden laat kelderen.
Alsof je niet gelukkig mag zijn ofzo.

Maar toch moet je verder gaan, verder gaan met je leven, het heeft geen zin om er telkens aan te blijven denken. Er zijn nog zoveel andere mooie dingen in het leven, ga die ontdekken en laat je niet tegen houden door dat gevoel!
Je bent het waard om gelukkig te zijn!

Het blijft moeilijk en ik weet dat het diep zit maar we komen eruit. Ik ben er ook nog niet klaar mee, maar we moeten verder, We will come out stronger!

Wie is online

Enquête

Hopenderwijs's Buddies