ja , dat vind ik erg en ze moet zich omkleden
43% (9 stemmen)
nee , ik loop er trots naast
48% (10 stemmen)
ik ben erg jaloers en hou er sowieso niet van als ze er sexie uitziet omdat andere mannen dan naar haar kijken
10% (2 stemmen)
Totaal aantal stemmen: %votes
Poll
Ik ben niet 'heel erg' jaloers, maar ik zou het er wel tamelijk moeilijk mee hebben waarschijnlijk. Ik zou haar voor mezelf willen, en 'gewoon gezellig'. Maar wat weet ik?
@ Hortensia
Met enige nuance zou ik zeggen, gewoon doen!
Wat van enige invloed zou kunnen zijn is de locatie, en het tijdstip, en niet geheel onbelangrijk, het gezelschap waarin je verkeerd
Dit omdat er helaas in dit wereldje mensen rondlopen die moeite hebben om alleen met de ogen te kijken
In een dergelijke situatie zou mijn beschermingsfactor voor mijn partner al snel minder controleerbaar gedrag op kunnen wekken... (en aangezien hondenpoepzakjes niet groot genoeg zijn om een eventueel 'kijk' slachtoffer in te kunnen opbergen, zou het nogal een rommel geven )
Dit alles op een hoopje, het probleem van de partner omtrent jouw kleding keuze ligt toch echt bij hem, zijn probleem... Toch?
Draag jij wat jij fijn vind, en als meneer het niet accepteerd, blijft ie toch gewoon thuis, of zoekt iemand die dat niet draagt?
(optie 2, en of ik trots zou zijn!)
Jester
Jester , thuis blijven
Ik denk dat dat dan juist geen optie meer is
Re
ik heb b gekozen
Ik zou trots zijn op mijn sexy vriendin al zijn er wel grenzen maar dan heet het anders dan sexy volgens mij.
Effe waarschuwen?
Effe voorzichtig waarschuwen? Ze is immers mijn vriendin, en misschien heeft ze het zelf niet door.....
Verder geen oordeel, als zij dat wil, prima dan.... Misschien is het wel erg sexy. Ik kijk graag naar mooie meiden. En ze is immers mijn vriendin, dus ik ben toch wel trots.
waterman
ben jij wel eens jaloers vroeg ik me af
Tuurlijk wel....
Niets menselijks is mij vreemd, hoor....... Maar dat is een emotie waar je anderen niet te veel mee lastig moet vallen. Anderen kunnen er niks aan doen dat ik jaloers ben.... Of dat ik over anderen wil oordelen, of zo.... Anderen hebben vaak zo hun eigen probleempjes. Daar hoef ik mijn jaloersigheid niet ook nog eens bovenop te stapelen.
Jaloers zijn is soms een goede eigenschap he. Om jezelf aan te zetten tot actie. Gericht op je eigen inertie...... Maar niet op die ander. Dat heeft geen zin.
waterman
hmmmz . Ik denk dat daar het probleem zit bij mensen die echt heel erg jaloers zijn, je neemt juist wel de ander iets kwalijk...tenminste zo ervaar ik het . Het is een rot emotie , I KNOW , maar het is alsof je juist wel moet afreageren op de ander omdat hij/zij het veroorzaakt , zo voelt het en de boosheid daarover .
Fijn waterman dat jij dat zo kunt oplossen en uit je systeem kunt krijgen zonder de ander ermee lastig te vallen, dat vind ik echt heel knap .
Zit natuurlijk enig verschil tussen wens en werkelijkheid
Werkelijkheid is altijd ingewikkelder dan ideaal. Maar ook makkelijker.
Re:
Een vriendin?... wat een gruwelijke gedachte....
mrphiter
lollllzzz
@
Nee , ik loop er trots naast...!
Zal mij weinig uit maken wat ze aan heeft ik neem haar weer mee naar huis!!!! en niemand anders ...!
dondemiamor
die instelling had ik dus eigenlijk ook verwacht
@Hortensia
Je hebt iets ervaren of wil iets delen Hort ..... ? Je hebt een burka als cadeau gekregen ?
Maar om je vraag even te beantwoorden:
Dat zou voor mij samenhangen met de locatie of in welke setting ( in duo of groepssetting) het zou zijn en vooral hoe ziet het eruit. Strand, park, restaurant, werk, theater of een avondje uit. Zit voor mij wel verschil in. Waar ik in de ene setting geen 'probleem' mee zou kunnen hebben, zou in de andere setting weer wel zo kunnen zijn. En vooral,....hoe ziet het er voor het oog van mijzelf en voor een ander allemaal uit.
In de ene setting zou ik bijvoorbeeld kunnen denken bij een blouse of shirt/truitje waarbij de schouderpartij en het bovenste borstdeel zichtbaar is: hmmmm, nice. Thats mine.
In een andere setting zou ik van het zelfde kleding stuk kunnen denken; hmmmm, zeg schatje zie ik nou steeds priemende ogen in die schouderpartij van je branden ? Ik denk dat ik maar even een paar coltruitjes voor je ga kopen met lange mouwen......ongeacht of het nou 30 graden is.
Ik erken, ondanks dat ik een ruim/vrijdenkend mens ben is een flinke dosis alfa-mannetjes gedrag mij niet vreemd.
Maar even terug naar je vraagstelling. In de zomer in 'vrije' setting zou een beetje doorschijnende jurk geen probleem hoeven zijn toch ?
@torn
hmmmz nee geen boerka wel een preek....
De settting ? gewoon naar de supermarkt ??
Uhm torn die combi met dat blousje wat jij aangeeft en de licht doorschijnende rok .... (?)
Hort vraagt zich af of torn dan toch wel lichtelijk jaloers is ???
@Hortensia: Nog even poll
Al weer rustig ?
Hort vraagt zich af of torn dan toch wel lichtelijk jaloers is ???
Uhmm, ook ik ken momenten van een sluimerend 'green eyed monster' (jaloezie), territoriaal gedrag of onzekerheid. Wie niet ? Die zal jij toch ook wel (gehad) hebben ?
Met het verschil dat ik zelden of nooit een ander 'eigenaar' maak van dat wat bij mij dan aan het opspelen is en er ook niet voor schroom mij daarin kwetsbaar op te durven stellen. Schijnt dan vreemd genoeg ook wel weer zijn charme te hebben.
Vandaar dat ik om te voorkomen dat ik te gekleurd, te bevooroordeeld of voorbarig met uitspraken zou gaan wapperen als 'belachelijk', 'is iets van hem' enzo er eerst maar even een reflectief momentje toepaste door eigen ervaring (de blote schouder/bovenborst blouse) ervoor mijzelf even naast te zetten.
Op het strand totaal geen probleem mee aangezien iedereen daar op een zonnige dag 'ontkleedt' of 'doorschijnend' gekleed gaat. Werkplek had ik daar wel een probleem mee. Vandaar locatie en 'publiek'.
Maar volgens mij gaat het er niet zo zeer over wat anderen ervan vinden. Essentiëler is het dat jij (terecht of onterecht) zijn op- of aanmerkingen over je doorschijnende jurk als een preek ervaren hebt.
Heeft hij zich kwetsbaar (onzekerheid?) opgesteld door aan te geven dat hij er moeite mee had dat andere mannen mogelijk naar je derriere zaten te gluren, hij daar moeite mee had en ben jij in je verweer geschoten ?
Of heeft hij het pakketje klakkeloos bij jou neer gedumpt met de mededeling dat hoe jij er bij liep niet kan ?
Communicatie .......
@torn
Vriend , toen ik de rok kocht was het niet te zien in de passpiegel , echter buiten met de zon enigszins wel. Het is niet zo dat ik bewust zo mijn kleding kies ...
Je hebt het over de werkplek , toen ik nog mijn witte pakje aanhad in de zorg , die broeken schenen ook altijd door geen mens die daar aanstoot aannam , zeker de werkgever niet omdat landelijk dezelfde werkkleding werd verschaft....dag zuster...
Ik heb over zijn gevoel hierover nagedacht, en eigenlijk als hij een broek zou dragen die aan de voorkant doorschijnend zou zijn en vrouwen daar naar zouden kijken , dan zou ik ff niet goed worden denk ik. Dus ergens snap ik dat punt wel.
Maar ik ben wel in verweer geschoten, daar ken jij me weer te goed voor anders zou je dat niet schrijven
Omdat ik er niet goed tegen kan dat iemand mij de wet gaat voorschrijven , nooit tegen gekund ook.
Maar wel samen naar de winkel om te kijken wat eronder kon wat mijn derriere kon beschermen tegen kijkers .
Eigenlijk zeg jij precies hetzelfde als hij ook wat het bovengedeelte betreft .
Alleen torn weet dat iets rustiger te brengen , je geeft aan ook je jaloerse momentjes te hebben , ik denk dat iedereen in een relatie die wel heeft . Jij schiet er alleen niet in door en houd dat bij jezelf wat ik heel knap vind en ook denk hoe doet torn dat ?
Ikzelf ben erg jaloers , vind het ook een rot emotie en zou dat graag willen veranderen, ik sla er echter wel in door namelijk , het vergiftigd me .
Ik vraag me dan ook af hoeveel relaties er wel niet stranden juist door jaloersheid ....
@Hortensia: Poll II
Was ik weer.
Je hebt het over de werkplek , toen ik nog mijn witte pakje aanhad in de zorg , die broeken schenen ook altijd door geen mens die daar aanstoot aannam , zeker de werkgever niet omdat landelijk dezelfde werkkleding werd verschaft....dag zuster...
Kan mij voorstellen dat ziekenhuispatiënten andere zaken aan het 'hoofd' hebben dan een verpleegster met doorschijnende broek.In de 'werksituatie" die ik even van mijzelf aanhaalde ging het om publiek waarvan de hormonen wat meer actief aan het rond stuiteren zijn. Zijn van die dingen die je van te voren een beetje kan inschatten.
Op b.v. een bierfeest is het ook niet even handig om als vrouw rond te gaan lopen in een strak wit t-shirt zonder beha aan. Gegarandeerd dat er van alles om je heen gaat gebeuren en 'bewegen' waar je als vrouw (mits je ervan houdt) en als partner niet op zit te wachten.
Maar om op het 'truitje' terug te komen; daar heb ik verder geen big-issue van gemaakt hoor. Ik had zoiets You go girl,..... en heb vervolgens bij het eerste gemopper wat er in mijn telefoon na een uur verscheen n.a.v. het truitje mijn telefoon uit gezet (sorry schatje, mijn accu was leeg) en ben de hele dag zo druk met mijn werk bezig dat ik onvindbaar was.
Zo flauw en kinderachtig ben ik dan ook wel weer....
Maar er kan achteraf nog steeds smakelijk om gelachen worden ........
Maar ik ben wel in verweer geschoten, daar ken jij me weer te goed voor anders zou je dat niet schrijven Tong Omdat ik er niet goed tegen kan dat iemand mij de wet gaat voorschrijven , nooit tegen gekund ook.
Heeft dat ook niet erg te maken hoe iets tegen Hortje wordt gezegd ?
en eigenlijk als hij een broek zou dragen die aan de voorkant doorschijnend zou zijn en vrouwen daar naar zouden kijken , dan zou ik ff niet goed worden denk ik.
Omdat ? Je zou er toch ook heel trots naast kunnen lopen.
Alleen torn weet dat iets rustiger te brengen ,............. en ook denk hoe doet torn dat ?
Wat ik vrijwel altijd doe is op het moment dat er iets bij mij opspeelt, wat het ook is, altijd even 'pauzeer' voor dat ik iets begin te roepen, reageer of ga handelen. Even bij mezelf naar binnen kijk, reflecteer, helikopter-view, welke naam je eraan wil geven, om mijn 'eigen' gevoelige of gekwetste stukje te kunnen zien. Pas daarna
Waardoor ik op zo een moment mijn eigen 'vermeende' onzekerheid naar mijzelf durf te erkennen, wat het dan voor mij dan ook makkelijker acceptabeler en bespreekbaar maakt. Ik hou het ook altijd bij mijzelf en maak er niets iets van de ander van. Ik vind het wel belangrijk om het uit te kunnen spreken, mijzelf daarin kwetsbaar op te kunnen stellen zonder dat de ander het voor mij hoeft op te lossen of mijn gevoel verwerpt. Net zoals ik het op prijs zou stellen als een ander instaat het is het aan mij kenbaar te maken in het geval er zulke gevoelen opspelen zonder daarbij het 'pakketje' bij mij neer te leggen. Zoals ik dat andersom ook niet zou doen.
Persoonlijk vind ik het zelf altijd beter voor een relatie als je 'open' over dit soort gevoeligheden kan praten met elkaar binnen een relatie. Je leert elkaar als mens beter kennen, kan elkaar daarin 'ondersteunen en rekening met elkaar houden zonder daarbij over je grenzen te gaan of sociaal-wenselijk gedrag te gaan vertonen. Niet communiceren, juist over dit soort gevoelen, kan een haarbal werking met zich meebrengen. Verdwijnen doet het nooit uit zichzelf, zeker jaloezie niet. Krijg je alleen maar dat er steeds van die groter wordende spoken (onzekerheden, angsten, eigen invullingen) door het hoofd heen gaan spelen.
Ikzelf ben erg jaloers , vind het ook een rot emotie en zou dat graag willen veranderen, ik sla er echter wel in door namelijk , het vergiftigd me .
Is dat een vast terugkerend patroon wat je in iedere relatie hebt ? Of ervaar je dat voor het eerst in deze relatie ? Los van het antwoord wat je gaat geven ( is overigens net verplicht) meen ik je heel af toe wel eens heel stiekem wat territoriale trekjes te hebben zien vertonen op het forum als het om je mannelijke buddy's ging (vooral als het om mrpither ging)
.
Wat in ieder geval al knap is dat je het vermogen hebt het van jezelf te zien en dat het een giftige werking heeft. Vraag is alleen of je het bij het graag willen veranderen gaat houden of ook echt actief mee aan de slag wil gaan en hoe.
torn , het is ook nog zo , mensen met een jaloerse partner worden heel onzeker , alsof je op eieren moet lopen om de ander maar niet te ontstemmen . Dat veroorzaakt ook het , jezelf niet meer kunnen zijn , grenzen worden verlegt , je wereld kleiner gemaakt. Als je daar in meegaat .
Klopt dat gebeurd vaker. Dat de een het probleem van de ander gaat willen oplossen en daardoor op eieren gaat lopen en sociaal-wenselijk gedrag gaat vertonen. Krijg je alleen maar ellende, ongelijkwaardigheid en destructief gedrag van naar elkaar. Je kan een ander daarin tegemoet treden, een stap richting iemand maken mits natuurlijk haar/zijn eigen probleem ziet en er zelf ook iets aan wil gaan doen.
Krachtige taal en duidelijk communiceren waar het bij jou ophoudt kan alleen maar iets opbouwen ipv
Uhmmmm, *kuch*.....Niet als die krachtige duidelijke gecommuniceerde boodschap dan bij de ander als een dreiging of ultimatum wat er dan gesteld wordt ? Maar kan natuurlijk per situatie verschillend zijn en afhankelijk van hoe de inhoud en vorm van die krachtig en duidelijk gebrachte boodschap is.
heel vreemd eigenlijk als je er goed over na denkt , dat zij juist degene zijn die verlangen naar een "leider"
Hmmm is de vraag of je die rol wil hebben binnen een relatie. Zit je dan niet in een soort van ouder-kind relatie/communicatie naar een ander ? De ene volwassen die de andere volwassen aan het opvoeden is ?
Persoonlijk zou ik niet op die manier in een relatie willen zitten. Zou voor mij totaal niet gelijkwaardig aanvoelen.
Zo dat was een hele lap. Kijk maar of je iets kan met mijn reactie
@torn
You go girl... en vervolgens is torn stiekem aan het mokken geweest ....had je het dan niet beter uit kunnen spreken dat je toch een klein beetje moeite ermee had ? mss was je dag dan iets prettiger verlopen.
Je hebt gelijk , het ligt eraan hoe iets gezegd wordt tegen me , of ik ga steigeren of niet .
Is dat een vast terugkerend patroon wat je in iedere relatie hebt ?
Nee, alleen in deze relatie heb ik dat heel erg , zit er ook vaak over na te denken waarom dat nu zo is . Ik denk dat dit de eerste man is waar ik een relatie mee heb , welke ik voor het eerst zag waarbij ik echt blown away was .
Op de één of andere manier blijf ik het idee hebben dat hij nog steeds de markt loopt te verkennen ...bewijzen daarvoor heb ik niet . Slechts dat hij (wat ik vind) nogal kijkerig is . Als ik daar op reageer , dan was dat niet zo. Maar hij ziet wel tig mannen naar mij kijken , die ik zelf niet zie ....Hort is blij nu dat ze haar zonnebril kan opzetten
Doorschijnende broek: ik zou er ook trots naast kunnen lopen?
Geeft dat niet hetzelfde effect als wat jij aanhaalt met het witte tshirt en geen bh ? zoiets moet je toch niet willen .
Zoiets is toch wel heel persoonlijk dat hou je toch voor jezelf lijkt me ?
wat territoriale trekjes van mij : hmmz ....
kan me nog iets herinneren dat iemand mijn vriend pither een onterechte opmerking gaf , ja daar had ik moeite mee, poten af van mrpither . Sowieso hou ik er niet van mensen hier waar ik iets mee heb onterecht bejegend worden en zal ik me altijd melden. Of het nu om jou gaat , mrpither , Chelle , Lovertje , Zonnetje , Imagine en nog enkele anderen .... voor torn heb ik wel een zwak , dat is mijn ba friend , omdat ik jou het beste ken en ook al vanaf dag 1 , ook samen hier veel hebben meegemaakt . Misschien reageer ik te heftig dan , dat zou kunnen..
Mooi antwoord van torn , hoe hij alles bespreekbaar maakt en eerst met een helikopterview zichzelf onder de loep neemt.
Je hebt gelijk dat onuitgesproken dingen niet uitzichzelf weggaan, sterker nog omdat het blijft spoken het vaak nog groter wordt gemaakt , totdat er op een keer een aanleiding voorvalt en de bom barst.
krachtige duidelijke gecommuniceerde boodschap:
Op een niet toon verheffende manier duidelijk zijn en rustig en weloverwogen woorden kiezen , ik bedoel niet met veel stampij en geschreeuw iets onder de aandacht willen brengen.
Echter , lijkt het me zo toe , dat als iemand heel onzeker is juist dat gevoel van leiderschap wil hebben , omdat hij/zij gezien wil worden...
Als je een partner hebt die zich enigszins dominant opstelt , denk ik niet dat je als een geslagen hond moet lopen lispelen dat alles fantastisch is en er "niks "aan de hand is. Je iemand toch wel duidelijk mag maken waar het even aan schort aan zijn /haar gedrag ?
Ik denk dat je juist dat moet rechttrekken om niet in die verstandhouding van "leider" en "gehoorzamer" te vallen of wat jij zegt ouder/kind .maar een evenwichtige relatie , die wel in balans is . Of denk jij van niet ?
Thanx voor je input vriend ! altijd fijn deze uitwisselingen !