Je eerste liefde vergeet je nooit want deze liefde was fijn, zij zal altijd ergens bij je zijn. Het afsluiten met haar gaat je niet gespraard, ergens blijft deze liefde altijd in je hart bewaard.. Je zou nooit meer alleen leven, jullie zouden samen de wereld beleven. Alle beloftes waren oprecht en waar, jij vocht voor haar. Vechten voor het onbekende wat nog moest komen, samen leven en samen dromen. Samen durfen en samen vechten, samen lopen en een leidraad vlechten.
Maar jij was jong en deed alles voor haar, zij beperkt en was er mee klaar. Jij gaf haar inzicht en ze kwam bij je terug, maar niet voor lang want ze keerde weer haar rug. Weer was je gebroken en defect, maar wat je ook deed het had geen effect. Ze kwam niet terug en vriendschap was alles wat ze kon geven, dit was iets waar jij niet mee kon leven. Je werd boos, was gekwetst en deed gemeen, je hoefde niet meer te proberen, ze verdween.
Jij houd nog steeds ziels veel van haar en zij, zij is er helemaal mee klaar....

Je liefde is onbemind
Je warmte laat haar koud
Geen kans en geen gok
De sessie is op
Proberen heeft geen zin
Verzetten tegen het heden
Een oud begin, een oude wond
Vergeten, vergeten, vergeten
Niet durfen te leven
Niemand anders je liefde geven
Blijf gesloten, dat is beter
Hopen, hopen, hopen
Fuck het lot
Fuck de liefde
Het bestaat niet

Maar toch blijf ik onrealistisch en graag geloven, Ooit kom je bij me terug, beminnen, lief hebben en opnieuw; "Beloven"

Leroy en Pien