Kerel,

In deze zijn twee mogelijkheden.
Even rationeel bekijken, en niet emotioneel.

Er ligt dus als ik je verhaal leest nog een opening.
Ze zegt zelf eerst vriendschap opbouwen en dan wellicht verder gaan.
Eerste vraag die je jezelf moet afvragen: is dat echt wat ik wil?
Als dat zo is, vervalt mijn 2e mogelijkheid.
Bedenk echter goed, dat het nooit meer zal zijn als voorheen!
Dan zou ik inderdaad als je die gevoelens nog hebt, je visie daarop richten.

Ik ga je toch de 2e mogelijkheid vertellen.
Als zij je belt, en ze vraagt hoe het met je gaat, stel je dan niet zo kwetsbaar op. Wat schiet je ermee op, als je in geuren en kleuren vertelt, over inzinkingen ed. Dat is ook een soort van meelij opwekken.
Zeg gewoon dat het goed met je gaat, en richt je vizier op de toekomst. Wees sterk in deze, en laat ook maar eens blijken aan haar, dat je zonder haar kan. Dat je achteraf jankend en scheldend je emotie kwijt wil, prima.
Bedenk voor jezelf wat je wil in deze.
Houden van is ook loslaten, las ik vanavond. Een uitspraak die eigenlijk geen verder commentaar behoeft.
Maar het is reuze waar.

Laat je niet meeslepen door je emoties. Denk helder, en uit je verdriet, en pijn zovaak als je wilt, maar tegen haar wees koel, en sterk. Daar bereik je op lange termijn veel meer mee.

Sterkte, en hou je taai!

Ron

Ik vind het heel goed van je dat je voor optie 2 kiest. Ik ga er niet eens op in als mijn ex vraagt hoe het met me gaat. Het interessert hem toch niet en vrienden worden we toch niet meer. Uit huilen doe ik wel bij vrienden of alleen, daar heb ik hem niet voor nodig. Bellen doet hij me gelukkig allang niet meer, nadat ik een hele tijd mijn telefoon heb uitgehad. Hij denkt dus dat dat nummer niet meer bestaat. Ik krijg soms zomaar ineens een email van hem en dan kun je makkelijker eerst bedenken wat je gaat zeggen. En of je sowieso wel iets terug gaat zeggen.

Sterkte, Ineke