Vreselijk en ik snap je! Ik weet wel wat jij nu voelt ik kan niet anders zeggen dat ik met jou meeleef! De onzekerheid is wel voorbij maar verdriet heeft die plaats ingenomen. Je kan nu wel beginnen met het afsluiten hoe moeilijk het ook is, je komt er wel! Ik begrijp ook dat jij je vreselijk oneerlijk behandeld voelt, wordt ook maar kwaad en ga maar huilen! Het mag, tenslotte kan jij er niets aan doen! onthoud dat, neem je tijd en rust goed uit, maar zorg voor regelmaat! En als je het echt niet trekt ga naar je arts, die kunnen vaak ook goed inzien dat soms extra hulp geboden is.

Sterte

Heel erg bedankt voor jullie hele lieve reacties, ik ben zo blij dat ik hier mijn verhaal kwijt kan en jullie mij ook steunen. Ik moet zeggen ik ben echt heel verdrietig, terwijl ik eigenlijk vet boos moet zijn op hem en op de manier hoe hij me heeft behandeld. Wanneer komt dit tijdperk dat ik hem zelfs zou gaan haten?
Ik liep net als een kip zonder kop rond in de supermarkt om maar zo snel mogelijk weer te vluchten en naar huis te gaan. Hij heeft me gewoon al heel lang aan het lijntje gehouden en dat doet me nog het meeste pijn. Afgelopen zondag was hij nog even hier en ik dacht dat we een goed gesprek hadden gehad, dat hij aan zijn dingetjes gaat werken en ik ook. Het erge is nog dat ik op een gegeven moment vroeg wil je nog iets hebben, koffie of iets fris of iets anders. Toen zei hij nee ik wil een kus!!! en toen begon hij ontzettend met me te zoenen. Ik probeerde de boot af te houden maar dat werkte niet. Hij bleef doorgaan en ja omdat ik van hem hou ben ik gezwicht. Maar toen mijnheer was .....gekomen zei hij natuurlijk meteen de bekende zin "o jee dit had nooit mogen gebeuren" ik weet niet waarom ik dit deed etc. Hij zei als ik in je buurt ben voel ik me toch tot je aangetrokken dus ik weet niet wat er met me is .....
En nu? opeens gevoelens weg??? ik snap er helemaal niks van.
Vandaag een vriendin her gehad en ze zei Meid ga lekker daten je bent een practige vrouw en doe het ook voor je eigenwaarde. Maar ik kots momenteel van kerels (sorry is niet persoonlijk bedoeld voor jullie mannen hier hoor) maar daten pffff daar moet ik echt voorlopig niet aan denken, en misschien wel nooit meer want gekwetst en belazerd worden zie ik echt niet meer zitten.
Ik probeer steeds bij een aantal van jullie blogs te lezen wat er met jullie is maar het lijkt wel of jullie allereerste blogs weg zijn en aangezien ik hier nog niet zo lang ben weet ik niet zo goed hoe ik op sommigen moet reageren.
Wat ik wel weet is dat ik blij met jullie ben en ik ook alles zou doen om jullie te steunen in jullie verdriet.
Morgen zaterdag en ga ik naar mijn psycholoog, daar kon ik gelukkig paar weken geleden heel snel terecht omdat ik compleet ingestort was. Gelukkig heb ik heel veel aan deze man. Ik moet daar om 8 uur zijn en ben dus om 9.30 uur weer thuis en ja dan begint dat verdomde lange weekend, zonder hem, snik snik

Veel liefs en voor jullie alledrie een dikke knuffel