Lieve medebloggers, ldvd'ers, en personen die altijd mooie wijze woorden meegeven ter steun,

Het is nu een tijd geleden dat ik een blog geplaatst heb. Het ging best aardig nadat ik na de vorige keer jullie adviezen heb opgevolgd en een einde aan het aanmodderen van mij en mijn ex had gemaakt.
Of nouja.. best aardig. Het ging toen eigelijk totaal niet, was weer terug bij af wat liefdesverdriet betreft maar er was in ieder geval duidelijkheid. Het was over, ik wilde niet meer. Niet zolang hij zo onduidelijk bleef. Ik trok die onzekerheid niet, en heb een goed gesprek toen met hem gehad over de telefoon. Waarin hij aangaf dat onze afspraken voor hem verder nergens toe leidde. Dit was een klap in mijn gezicht, maar zoals ik al zei.. ik had daardoor wel de keuze kunnen maken dat ik uit zelfrespect en uit mijn eigen belangen ermee moest stoppen. Nogmaals bedankt voor jullie adviezen en steun destijds, mede hierdoor heb ik de knoop kunnen doorhakken.

Enige tijd hebben we elkaar toen weer niet gesproken, ik vroeg hem om mij met rust te laten nadat ik vertelde dat ik graag wilde dat hij mij dan met rust zou laten. Een tijdje later kreeg ik weer smsjes, dat hij mij mistte. Die heb ik met veel moeite genegeerd. Op een gegeven moment ging ik uit, en wist hij waar ik heen ging via, via.. Hij vertelde dat hij er ook aan kwam. Ik dacht oke, ik zie het wel. Die avond was best gek, en emotioneel voor mij. We hadden lol, en hebben wat gepraat over koe'tjes en kalfjes. We hebben elkaar toen een aantal keren diep in de ogen lang aan gekeken zonder wat te zeggen.
Het voelde magisch.

Enige tijd daarna spraken we elkaar weer via whatsapp. En resulteerde dit weer in een afspraak na eerst vanuit mijn kant tegenstand geboden te hebben. Heb ik er toch aan toegegeven. Die avond dat ik bij hem kwam, hadden we weer veel van die magische momenten waarbij de tranen hem in de ogen stonden en hij vertelde dat hij me echt gemist had.

Hij besefte denk ik dus, dat hij mij eigelijk echt aan het kwijtraken was, omdat ik er deze keer zelf voor gekozen had.
Omdat die afspraak zo fijn was, zijn we daarna meer gaan afspreken. En merkte ik dat we echt naar elkaar aan het toe groeien waren. We hadden het zelfs weer over samen op vakantie gaan.. (Hij was ergens op vakantie waar het mooi was en hij zei hier moeten we echt heen. Beetje op die manier maakten we zulke opmerkingen)

Maar zodra ik toe hapte, als in.. dat ik zelf ook zulke opmerkingen maakte over de toekomst trok hij zich weer terug.
Het waren telkens kleine incidentjes, zoals dat hij er geen commentaar op kon geven of ik ooit weer voor de verjaardag van zijn vader mee uit eten zou gaan met heel de familie. Dit doet best pijn, omdat het zo verwarrend is.

Zulke incidentjes braken mij uit eindelijk op. Dat is dus nu ... We zijn zeker stappen verder gekomen, we zien elkaar gemiddeld 2-3x per week. Doen samen leuke dingen en spreken elkaar elke dag. Toch merk ik enige afstand en juist dus ook door die incidenten. Telkens als er zoiets gebeurd trek ik mij zelf even terug. Om hem de ruimte en de kans te geven om erover na te denken zonder dat ik teveel druk op hem leg. Zo ook bij de laatste.. En ik hem vroeg wat er aan de hand was .. hij vertelde dat ik te dichtbij kwam. Dat hij dat eng vind.

Eigelijk alles wat hij doet past bij bindingsangst ... De punten hieronder zijn echt precies,maar dan ook PRECIES het gedrag van mijn ex:

Je houdt te veel van je vrijheid
Het intiem worden vind je moeilijk
Je wilt niet praten over toekomst plannen
Je wilt je partner niet te vaak zien
Jaloezie en liefdesverklaringen geven je een benauwd gevoel
Je wilt liever met je vrienden op vakantie
Wanneer je partner te veel aanspraak op je maakt raak je geïrriteerd
Er zijn onderwerpen die je opzettelijk vermijdt in gesprek met je partner
Je mist al snel de spanning in je relatie
Vaak is bindingsangst ongewenste bagage die vanuit een heftige ervaring of ervaringen wordt meegedragen naar deze relatie. ‘Het onderbewuste’ probeert je te beschermen en zet acties in om niet in dezelfde situatie te komen als toen en je te beschermen tegen pijn.

Bijvoorbeelden van deze saboterende acties van het onderbewuste zijn;
Jouw algemene focus buiten de relatie houden en jouw partner geen deelgenoot te maken
Af willen spreken met anderen
De intimiteit uit de weg gaan
Onderwerpen vermijden
Partners kiezen die zelf ook niet toe zijn aan een relatie
Zijn met de persoon waar je eigenlijk geen toekomst in ziet
Vaak zie je dat een ongewenste breuk in het verleden hieraan ten grondslag ligt

En toen ik erover nadacht en mij hierin meer verdiept had, is het logisch ook gezien ons verleden.
Het heeft eerder niet gewerkt waaraan veel ruzies en emoties aan vooraf gegaan zijn. Logisch dat weer openstellen voor mij dus moeilijk is. Maar blijkbaar kunnen we elkaar ook niet loslaten. Ik stuurde deze punten naar hem en hij schrok ervan omdat dus echt alles precies nauw aansluit bij zijn gedrag. Echter hebben we nog geen oplossing samen bedacht hoe hiermee om te gaan.

Enerzijds wilt hij mij dus zien maar is hij bang om zich weer te binden aan mij, en heeft hij daardoor dus ook het gevoel dat hij dat niet 'wilt'. En anderzijds ben ik, de eeuwige vechter, maar die ergens ook weer super onzeker wordt gezien zijn aantrekkings en afstotingsgedrag. Als het goed is zie ik hem vanavond of anders binnenkort weer.
Ik wil graag samen met hem bespreken hoe we hiermee om zouden kunnen gaan. Het probleem is dus dat hij enige vorm van vrijheid wilt behouden en dat ik juist enige vorm van commitment zou willen hebben, willen we samen tevreden in deze situatie zitten. Ik moet eerlijk toegeven dat ik het vreselijk moeilijk vindt om over dit soort dingen met hem te praten. Praten over onze gevoelens/problemen is nooit ons sterkste punt geweest.

Ik vroeg mij daarom af of er mensen zijn die tips hebben hoe hiermee om te gaan. Of dat dit toch echt een definitief einde van mij en mijn ex zou moeten betekenen en dat we beiden moeten leren loslaten.

Ik heb geen idee hoe ik hiermee zou om moeten gaan en hoe ik kan zorgen dat zijn angst verdwijnt. En of ik daar nog moeite voor zou moeten doen ondanks dat de wil er bij mij wel zit. Dit gevecht kan ik niet alleen ...

Liefs Zonnestraal