Is het mijn schuld?

Nu de verdriet een beetje weg is, blijf ik maar denken aan de dingen die ik anders had moeten doen.
Na een ruzie over iets kleins hebben we elkaar een week niet gesproken. In deze week heeft ze voor een ander gekozen, zonder dat ik het wist. Nadat we de week erop gepraat hadden zei ze dat ze het niet meer wilde, zonder eerlijk over de ander te zijn geweest.
Ze verweet me al die ruzies en eerlijk gezegd had ik een ruzie vaker eerder kunnen beëindigen. Ze zei al snel 'sorry' nadat ze boos was geworden, maar ik bleef soms te lang boos. Ik heb ook de laatste keer gezegd dat het me speet, maar ze wilde het niet meer proberen.

Toen ze het uitmaakte bleek ze achteraf nog te twijfelen of ze bij me wilde blijven. Ik had het ook niet zien aankomen, want na 7 jaar een koppel te zijn geweest denk je dat je voor altijd bij elkaar zult blijven.
Had ik beter me best moeten doen om de ruzies te voorkomen? Toen ze boos werd, had ik haar gewoon moeten vast houden en zeggen dat alles goed komt, ipv zelf ook boos te worden.
Als ik bij de laatste ruzie, het na 1 dag al had goed gemaakt waren we nu nog samen!
Had ik meer tijd aan haar moeten besteden? Ze wilde me altijd al vaker in de week zien, maar na mijn werk was ik vaak moe. Nu wil ik niets liever dat haar elke dag zien.
Had ik haar meer moeten zeggen hoeveel ik van haar houd? Na 7 jaar denk je toch dat ze dat al weet. 'Je weet pas wat je hebt, als je het kwijt bent' zeggen ze vaak, dat klopt idd. Ik wil haar zo graag duidelijk maken wat ik voor naar voel.

Is het dus mij schuld dat het uit is? Komt het door mij dat ze binnen 1 week al een nieuwe vriend had? Want nu zijn we voor eeuwig uit elkaar en weet ik niet of ik ooit nog zo een meisje zal krijgen.

Shak's blog
login of registreer om te reageren

Din, 16/04/2013 - 15:50 — Shockwave

Zomaar een paar

Zomaar een paar opmerkingen:
-Een aantal dingen zijn achteraf praten. Je weet pas echt goed wat je mist als ze er niet meer is. Onthoud die dingen en leer ervan voor een volgende relatie. Je geeft zelf al aan er van te leren door te zeggen dat je soms te lang boos bleef. In het algemeen, maar zeker binnen een relatie, is het niet verkeerd om een keer de minste te zijn en zelf de eerste stap te zetten voor het beëindigen van een ruzie.
-Zij heeft zeker niet binnen 1 week voor een ander gekozen. Dat heeft al veel langer gespeeld dan die ene week. Die ene week waarin jullie ruzie hadden was echter de druppel, het laatste zetje.
-Je kunt zeker wel weer een meisje krijgen. Dat je dat nu denkt is de wanhoop waarin je nu verkeerd. Ik ken je gevoel, maar dat wordt langzamerhand minder. Zo iemand als je ex vind je nooit meer denk je, inderdaad, een precies dezelfde vind je niet meer, maar iemand anders, die weer andere kwaliteiten/leuke eigenschappen heeft wel.

Din, 16/04/2013 - 17:20 — Shak

Bedankt voor je reactie, Ze

Bedankt voor je reactie,

Ze heeft die jongen op haar werk leren kennen, waar ze pas 2 weken werkte. Dus het is wel degelijk heel snel gegaan.
Zelf heb ik niet gemerkt dat er iets aan de hand was, maar de laatste tijd was het zeker eentonig geworden. Maar na zoveel jaar kan dat wel eens gebeuren en bedelft je relatie gewoon een push nodig. Daarvoor wilde ik zorgen, maar het kwam te laat.

Je leert soms kanten van een mens kennen die je nooit verwacht had. Ze is weggerend zonder terug te kijken, in 2 maanden heeft ze nooit contact met me gezocht. Hoe kan je zo lang met iemand zijn, van elkaar houden, en daarna nooit meer iets van elkaar horen. Ik heb zomaar contact gezocht maar dat wilt ze niet.
Dus ik heb echt geen idee of ik dit kon voorkomen. Ik had haar natuurlijk weer verliefd op me kunnen laten worden, maar ik wist niet dat bij haar het gevoel weg was, want alles ging goed.
Ik dacht dat onze liefde onvoorwaardelijk was, maar misschien bestaat dat niet. Als ze ook maar een keer gezegd had dat alles minder was geworden, had ik meer mijn best gedaan. Had ik dit moeten aanvoelen?

Woe, 17/04/2013 - 10:55 — Shockwave

Dan is het inderdaad sneller

Dan is het inderdaad sneller gegaan dan ik vermoedde. Wel is het zo dat ze niet binnen die twee weken dat ze die jongen kende volledig is omgeslagen van 100% jouw naar 100% die ander. Ze liep al met (onbewuste) twijfels rond vermoed ik. Ze misschien idd die push nodig.

Dat vind ik idd ook bepaald niet netjes, en ik zelf zou me ook nooit zo gedragen als ik een relatie zou beëindigen. Het is erg naar dat je op die manier erachter moet komen dat iemand ook een nare kant kan hebben. Mijn ex, waar ik maar 3 maanden mee samen ben geweest, neemt nog wel eens contact op of ik met haar. Na een veel langere periode, zoals bij jouw, zou ik dat van haar kant wel verwacht hebben. Er bestaat zeker wel onvoorwaardelijke liefde, maar die is wel zeldzaam. Ik ken er voorbeelden van. Je zou op dit forum van alle nare verhalen bijna gaan denken dat dat niet meer bestaat, maar gelukkig wel.

Ik vind het lastig om te zeggen of je dat had moeten aanvoelen. Ik ben zelf ook niet zo'n groot expert daarin en voor mij kwam het toentertijd ook vrij plotseling dat ze niet meer samen verder wilde. Praten jullie samen veel? Niet alleen gewoon kletsen over van alles en nog wat, maar ook over de relatie zelf?

Woe, 17/04/2013 - 12:30 — Shak

Misschien was dat het wel ja.

Misschien was dat het wel ja. We praatte idd niet veel over onze relatie, maar als we bij elkaar waren ging er geen dag voorbij dat we niet gelachen hadden. Dus ik dacht dat alles wel goed zat. En ik ben ook niet iemand die elke keer zegt hoeveel ik van haar houd, terwijl ze dat wel graag wilde horen. Ik dacht dat ze het zelf wel aanvoelde. Waarom zou je anders zo lang bij iemand blijven?
Maar eerlijk gezegd was ze ook niet iemand die eerlijk was over haar gevoelens. Ze kon zich heel moeilijk uiten en als ik iets moest veranderen aan mijn gedrag kon ze nooit concreet zijn. Zelf veranderde ze haar gedrag ook niet, dus waarom zou ik dat dan wel moeten doen.
En voor de duidelijkheid: het ging om kleine veranderingen, zoals elkaar vaker spreken ofzo.

Maar goed, in een relatie praat je daar met elkaar over en geef je elkaar de tijd. En als het niet lukt kan je deze dingen ook gewoon accepteren. Wie verwacht nou dat je binnen 2 weken wordt ingewisseld door de eerste de beste vent. Zeker als je zolang bij elkaar bent en denkt dat je de ware hebt gevonden. En ook al waren we elkaars eerste liefde , alles voelde goed en we wisten zeker dat we niemand anders wilde hebben.

Nu ze een ander heeft geeft ze niks meer om me. Ze wilt niet eens weten hoe het met me gaat. Terwijl ze altijd bezorgd om me was als ik een griepje had. Dus ik zou niet beter weten dat ze echt compleet veranderd is. Veel mensen zeggen dat dat niet kan en ik kan het ook moeilijk geloven, maar na 7 jaar kan je de liefde toch ook niet weg zijn binnen 2 weken?

Woe, 17/04/2013 - 13:36 — Lovertje85

@Shak

Ik denk eerlijk gezegd dat het niet uitgemaakt had. Overigens is dit een hele logische fase van het verwerkingsproces waar je in zit. Zoals je zelf aangeeft wordt het verdriet minder en belandt je nu automatisch in de volgende fase van het proces. Misschien in jouw geval wel schuldgevoel...

Maar ik denk niet dat je de schuld bij jezelf moet zoeken. Hard gezegd: maar gedane zaken nemen geen keer.... Dus je zult hoe dan ook moeten dealen met de situatie zoals ie nu is, ook al had je het misschien graag anders gezien.

It it's ment to be it will always find it's way, maar jezelf achteraf verwijten maken heeft geen zin want verandert niks aan de situatie, en je kunt nou eenmaal niet in je uppie voor een relatie vechten.... Hoe graag je dat misschien ook zou willen....

Hoop dat je hier wat aan hebt!

Groetjes!

Woe, 17/04/2013 - 14:38 — Shak

Bedankt voor je reactie, je

Bedankt voor je reactie, je hebt idd gelijk.
Als je er rationeel naar kijkt, moet ik het ook gewoon achter me laten. Alleen wint de emotie het steeds vaker en denk ik aan wat ik anders had kunnen doen.
Zo ga ik nooit kunne begrijpen dat iemand je na zolang je zo makkelijk kan vergeten, nooit meer vragen hoe het met diegene gaat waar je zoveel van hebt gehouden. Het lijkt alsof er een ander persoon in haar is geslopen. Heeft ze wel echt van me gehouden, vraag ik me dan af. Dat kan toch niet anders, want zij was altijd degene die het goed maakte na een ruzie. Of was ze bang om alleen te zijn en liet mij zitten toen ze een ander tegen kwam?
Hoe kan je zoveel van iemand houden en tegelijkertijd haar haten om wat de heeft gedaan. En nog denk ik dat ik haar zou kunnen vergeven als de terug zou komen en spijt zou tonen, terwijl ik weet dat het niet meer gaat worden hoe het ooit was.

Wie is online

Enquête