Is het beter zo?

afbeelding van Lieneke

Ik ben sinds 23 dagen weer samen met een schat van een jongen, hij is 19 jaar (ik 16). Ik heb hem leren kennen in de periode dat ik het moeilijk had met mijn ex, hij was er altijd om me te troosten en in die periode had hij het zelf ook moeilijk omdat hij rond dezelfde periode dan ik een relatie van 3 jaar achter de rug had. Ik zou de wereld voor die jongen overhebben,en hij voormij. Dit voelt heel serieus aan. Maar wanneer ik met mijn nieuwe vriend samen ben kan ik mijn ex maar niet vergeten, ik kom mijn ex nog redelijk vaak tegen en denk nog vaak aan de herinneringen, soms wanneer ik mijn nieuwe vriend zoen en ik doe mijn ogen open doet het heel raar dat het ineens iemand anders is die ik zoen ... Ik huil soms ook nog voor mijn ex ...
Is dit wel goed om een nieuwe relatie te beginnen als ik mijn ex nog niet helemaal vergeten ben? Ik ben nu wel vele gelukkiger dan eerst ...

Goh hopelijk krijg ik reacties zodat ik weet hoe anderen erover denken!!

Liefs,
Lientje *x*

afbeelding van Piekertje

Lieneke

Niemand kan jou vertellen wat je moet voelen of moet doen. Ik denk alleen dat je niet eerlijk bent tegenover die andere jongen als jij je gevoelens voor je ex nog niet verwerkt heb...
Ik ben wel een stuk ouder dan jou (ik ben 30) maar heb hetzelfde meegemaakt. Nieuwe vlam, ex nog niet vergeten, ex staat voor de deur en hup opnieuw verliefd op ex.

Maar je kan wel genieten van de aandacht en gezelligheid van je nieuwe vriendje, wees eerlijk naar hem toe en probeer het rustig aan te doen, zet voor jezelf alles op een rijtje.

Succes.

afbeelding van Lieneke

Piekertje, Mijn gevoelens

Piekertje,
Mijn gevoelens voor mijn nieuwe vriend zijn sterker dan de verwaterde gevoelens voor mijn ex, voor mijn ex heb ik niet echt meer gevoelens, maar eerder herinneringen die ik niet kan loslaten.
Dat is net hetgeen wat me zo moeilijk maakt, normaal zouden we nu 2weken in Spanje zitten enzo ... en denk daar veel aan. Ik mis ook zijn familie, waarmee ik heel goed kon opschieten, ...

afbeelding van Sunday

Denken denken...

Als ik de verhalen hier zo een beetje lees, is echt z?ɬ? veel herkenbaar. Je denkt dat je de enige bent met die gevoelens, maar na een paar ervaringen van anderen kijk je er toch duidelijk anders tegen aan. Maar het is net wat je zegt, je blijft er maar aan denken, en dat kun je niet zomaar stop zetten. De mooie herinneringen moet je koesteren maar je weet voor je zelf dat het een afgesloten hoofdstuk is. Tja, maar het wordt vanzelf minder, let maar op Glimlach

xS