Men moet ter overweging nemen dat het Loslaten van het LDVD-proces iets is wat:
1) niet verkort kan worden door ermee bezig zijn
2) wel verlengd kan worden door de wonden steeds weer open te halen
3) wel verzacht kan worden door (opnieuw) te genieten
4) wel verzacht kan worden door te focussen op de overtuiging dat de toekomst zonder je desbetreffende ex óók goed kan zijn - daar moet je natuurlijk wel wat voor doen, en durven hulp te vragen

ad 1) Hoe weet je zeker dat het proces verkort kan worden? Om dat zeker te weten, zou je een experiment moeten uitvoeren op één groep gekneusden die vaak of alleen maar actief bezig zijn met het verdriet en de rouw, en een groep mensen die vooral met andere dingen bezig is. Als het eerste groep significant sneller . Het lijkt mij echter een heel onethisch experiment om uit te voeren, als het al mogelijk zou zijn. Want met een experiment als deze zou je de manier waarop de deelnemers omgaan met het proces moeten manipuleren, wat natuurlijk heel moeilijk is.
Als je eigen LDVD-proces(sen) in je leven kijkt, heb je eigenlijk ook geen vergelijkingsmateriaal. Elke dag, en elk moment dat je in een LDVD-proces zit, ervaar je maar 1 keer - is uniek.

Aangezien het niet 100% zeker is of je sneller aan het einde van het proces zit doordat steeds weer ermee bezig te zijn (geen zekerheid van het bestaan van een oorzaak-gevolgverband tussen actief bezig zijn met het proces en de duur van het proces), kun je maar net zo goed gaan genieten, of leren te genieten. Want genieten werkt helen. En zonder genieten, kun je ook niet in beweging komen omdat het idee van een beloning door gedane arbeid heel moeilijk voor te stellen is.

Pas als je kunt genieten, kun je pijn, verdriet en lijden ondergáán. Hier is wél een experiment over uitgevoerd. De deelnemers moesten hun arm in een bak met ijs- en ijskoud water houden. Er werden ook metingen gedaan naar lichamelijke activaties, zoals hartslag. De eerste groep deelnemers werd geinstrueerd om aan seks te denken en de andere groep niet. Over het algemeen deden de deelnemers die aan seks dachten het beter dan de groep die niet aan seks dachten - zo konden ze hun arm langer in het ijswater houden dan de tweede groep.

Dus ga er maar van uit dat het verdriet, het proces en alle emoties komen en gaan wanneer ze zelf willen (niet wanneer het jou uitkomt) terwijl het GENIETEN van het leven iets is wat je WEL kunt opbouwen. Geniet, kijk uit naar iets leuks. Wees constructief bezig, focus je op genieten in het heden en in de toekomst. Doe het voor jezelf, probeer het genieten los te zien van je ex. Stel je open voor hulp, durf het verdriet en de realiteit te erkennen voor wat het is, maar ga actief genieten voor jezelf. Je weet niet of je sneller over je ex heen bent of niet, maar het maakt het leven in ieder geval makkelijk voor je dan wanneer je dat niet doet.

Wees manager van het positieve in je leven, niet van het negatieve. Onderken dat het positieve WEL binnen je invloedssfeer ligt, maar dat het negatieve daarbuiten ligt. Oftewel dat je niks kunt doen aan het negatieve, maar een heleboel kunt doen aan het positieve.