Hoi Llaura,

Ik denk dat je zolang je niks verwacht dan alleen sex, is er niets aan de hand. Je moet daarvoor wel sterk in je schoenen staan en achteraf niet komen met: ja ..ik ben toch meer gaan voelen...ik verlang meer dan dit..enz,enz. Je w?ɬ®?ɬ®t waaraan je begint als je dit pad gaat bewandelen. Gevoelens van gebruik of misbruik zijn dan ook niet aan de orde vind ik. Je maakt een bewuste keuze om op grond van het verleden met elkaar een sex-relatie aan te gaan..niet meer niet minder. Je neemt hierin natuurlijk wel een risico, want het hart valt niet te beteugelen en ik denk dan ook dat jij je hoofd flink zal stoten..Je bent nu al onzeker, laat staan als je dit aan gaat. Jij zal na verloop van tijd meer willen, en dat zit er niet in. En wat als hij dalijk iemand tegenkomt waar hij w?ɬ®l diepere gevoelens voor krijgt en jou zonder pardon aan de kant zet? Wil jij je dan beroepen op jullie (sex) relatie? Ik denk dat je te horen krijgt dat het dan toch alleen maar om de sex te doen was, omdat je van te voren wist dat meer er niet in zat. Ik denk ook dat je dan geen recht van spreken heb..al heb je duizend keer het bed gedeeld. Er is dan sprake van elkaar voorzien in een behoefte..geen liefde. En net zoals Woeter al zei, is dit dan werkelijk wat je wil? Elkaar gebruiken puur en alleen voor de sex? Als je daarbij ook nog eens het risico wil nemen dat jij misschien nummer twee bent die die avond aan de beurt is, zou ik dat nog maar eens goed overdenken. Wees a.u.b nou niet zo naief om te denken dat hij dat nooooit zou doen..want dan kom je nog van een koude kermis thuis.Op je vraag: kun je intiem zijn met je ex zonder dat dat gevolgen heb? Ik denk,.. voor jou niet...gezien je schrijven. Maar het blijft natuurlijk ten alle tijden je eigen keuze en als jij denkt dat je het wel aankan, is daar maar een manier om achter te komen...

Groetjes Free Spirit

Ik ben slechts jou in een andere vorm...

jouw situatie is exact mijn situatie.. ik ben alleen al 9 maanden verder (zolang is het al uit) en nog steeds zit ik in die situatie. ik weet het ook niet. het ene moment denk ik, ok, ik moet ermee ophouden. maar de andere vele momenten kan ik hem toch niet loslaten en moet ik hem zo nu en dan zien.
Ik heb helaas geen oplossing voor je.. maar ik wil wel zeggen dat ik heel erg met je meeleef, en je moet maar doen waar je het meest plezier in hebt denk ik dan maar. als het een fout is gebleken, dan zul je er wel van leren. maar dan heb je het in ieder geval geprobeerd en misschien ook op dat moment plezier gehad. klinkt warrig..maar dat is het ook. je bent denk ik nog jong (ik ook) dus gewoon doen wat je hart ingeeft en verder zie je wel wat er gebeurt!
zo denk ik momenteel.. dat is toch niet heel fout?

tuurlijk voel je meer bij hem dan dat het slechts een scharrel zou zijn.. maar op dit moment kan je hem volgens mij (net als ik) nog niet loslaten. dus dan bouw je het langzaam een beetje af. tenminste dat is wat ik aan het doen ben geloof ik.
Aan het begin had ik het er wel heel moeilijk mee elke keer als ik of hij weer wegging, maar nu lukt dat steeds beter. ik heb ook nu veeeel minder de drang om hem te zien of hem te bellen. dus ik voel me er nu wel goed bij. ik wil 'de liefde die we hadden' ook niet in 1 keer loslaten. dat is te pijnlijk voor mij. dan lijkt het voor mij net alsof het heel weinig heeft betekend. en voor hem is het volgens mij net zo. hij kan mij ook niet loslaten, want hij belt mij ook op en wil ook afspreken. we houden gewoon nog steeds van elkaar, maar we kunnen ook momenteel geen relatie hebben (dat bleek dus). soms heeft hij dat hij opeens moet huilen als we bij elkaar zijn en dat hij dan zegt hoeveel hij nog van me houdt, dat ie geen spijt heeft dat het uit is, maar dat hij het nog steeds moeilijk heeft ermee en dat ie mij ook maar niet kan loslaten. op zulke momenten voel ik me vreemd genoeg juist heel sterk. dan denk ik ook, zie jewel, ik ben niet de enige, en denk dan Juist, ik kan het wel steeds beter zonder jou. heel raar is dat. zomaar nu in een keer contact verbreken vind ik op een of andere manier ook vreemd. je hebt zoveel met elkaar gedeeld, je houdt ook eigenlijk nog steeds zoveel van elkaar, dat kan toch niet zomaar in 1 keer voorbij zijn? we steunen elkaar ook nu (wat eerst overigens helemaal niet zo was, nu na 9 maanden kunnen we eerlijker tegen elkaar zijn). en dat helpt mij enorm.
Het doet mij goed om hem nog te zien, omdat ik ook gewoon zoveel lol en plezier met hem kan hebben. En dat zou ik gewoon niet willen missen. en dat we eigenlijk nog van elkaar houden...tja dat maakt het natuurlijk wel moeilijk, maar je leert er uiteindelijk wel mee omgaan.. ofzo.. ik weet het ook allemaal niet precies.. maar ik voel me hierbij nu beter dan dat ik hem helemaal niet zou zien. dus ik ga er nog mee door, totdat ik zelf denk, hier word ik alleen maar verdrietiger van en het maakt mij kapot. dan hou ik er misschien wel mee op. maar nu ook al kan ik hem nog steeds niet loslaten, heb ik verder ook plezier en lol Zonder hem, het beheerst niet mn hele leven. ik kan het niet uitleggen allemaal. haha voor mijn gevoel raaskal ik maar. maar het is ook heel ingewikkeld. want als ik rationeel denk, denk ik ook weleens, dat ik contact moet verbreken en zonder hem moet verder gaan. maar aan de andere kant vind ik dat ook nergens op slaan en onnodig.. 'ik zie wel' dat is mijn nieuwe motto. dus ik zie wel wat ik doe en hoe het afloopt.. ik doe gewoon wat ik nu wil en waar ik nu behoefte aan heb.

Ik ben net terug van vakantie en heb het ontzettend leuk gehad, niet veel gedacht aan mijn ex ook. Ik kreeg de zenuwen weer toen ik thuis kwam. Vanochtend vond ik een nieuwjaarskaart van mijn ex, speciaal voor mij gefotoshopt. Ik heb de afgelopen twee weken nix van me laten horen. Ik ben bang dat als ik weer contact met hem heb, ik daarna met de pijn zit. Misschien ben ik nog steeds verliefd, ik weet het niet.
Ik denk dat ik hem een leuke foto stuur van mij met oud en nieuw als nieuwjaarskaart, heb nu nog nix van me laten horen. Ik denk dat ik hem steeds meer aan het loslaten ben. Ik begrijp alleen niet waarom hij zo'n moeite heeft gedaan om een kaart voor me te maken, ik weet dat ik er niks achter moet zoeken, maar doe dat stiekum toch een beetje. Ik ben wel heel blij dat hij me niet vergeten is, want als ik niks van hem had gehoord (wat ik tot vanochtend dacht dat het geval was) had ik me ook heel verdrietig gevoeld.