Sinds afgelopen zondag ben ik alleen. Na een relatie van 15 jaar waarvan 10 jaar getrouwd.

Zij werd verliefd op een ander, op een vrouw wel te verstaan.

Blijkt dat ze die dame heeft ontmoet op msn, 8 maanden mee gechat en vaak ook aan de telefoon, haar 3 keer heeft gezien en is nu verliefd op haar. 1x is ze er stiekem naartoe gegaan en hebben ze gezoend.

Ze is nu naar haar gegaan om er achter te komen of wat ze denkt te voelen of dat ook klopt. Ik heb haar er zelf naartoe gebracht... wat was dat moeilijk... Maar ik had liever dat ze daar veilig aan kwam dan dat ze in de avond met het openbaar vervoer er heen zou gaan.

6 dagen vandaag alleen. Ik mis haar zo vreselijk. Zij is mijn alles. Mijn maatje, mijn beerinnetje.

Ik hoop zo erg dat ze nog terug komt. Ik wil alles vergeven en vergeten, alles uitwissen en met een schone lei beginnen. Ik wil zo graag met haar verder.

Niets smaakt nog lekker, niets geeft me vreugde...

Op mijn werk zit ik erbij als een zoutzak. Iedereen ziet mijn lippen lachen, maar niet mijn hart dat langzaam sterft.

Ik heb haar nodig... Oh God laat haar alsjeblieft voor mij kiezen...

Ik SMS haar bijna elke dag: "welterusten lieve schat, je beertje" Ik krijg terug: "Jij ook welterusten lieverd, je beerinnetje"

Ik ben ineens een ware poeticus, megabytes heb ik al staan met mooie gedichten...

Maar ik durf ze niet te sturen... Teveel contact is ook niet goed... dan gaat het voor haar al snel vervelen... Ik probeer haar maar met rust te laten... Zodat ze goed en hard kan nadenken...

kies toch alsjeblieft voor mij

We hadden het zo goed samen...

Wat kan ik doen? Heeft iemand goeie tips voor mij?