Hallo, een tijdje heb ik jullie blogs gevolgd en gelezen en toch maar besloten om mijn verhaal ook te plaatsen.
Bijna 2 jaar lang heb ik een relatie gehad met een prachtige meid. Het was echt perfect. Het hele plaatje klopte helemaal. Zo heb ik(20 jaar oud) er altijd al over gedacht. Helaas is het afgelopen jaar in november uitgegaan. Zij(17, bijna 18 jaar) heeft het gemaakt. Onze relatie zat heel goed. Dat was altijd zo geweest. We waren er allebei heilig van overtuigd dat dit voor altijd zou zijn. Er is iets speciaals tussen ons, iets wat er al vanaf het eerste gezicht was.

Na de zomervakantie hadden we een mindere periode die je wel eens vaker had. School was weer begonnen, de leuke vakantie was voorbij. Spanning en stres omdat zij voor het eerst op het hbo kwam. Ze leerde vlak na de zomervakantie een andere jongen kennen. Hij bleek wel interresant te zijn in haar ogen. Hij vond haar al gelijk leuk. Het begon bij onschuldig praten op fb maar eindigde al snel in dagelijks whatsappen en bij elkaar eten. En dat terwijl we nog een relatie hadden samen. We hadden dus een mindere periode, en die werd daardoor alleen maar erger. Hij kwam er tussen en op een gegeven moment kon ze alleen haar verhaal nog maar kwijt bij hem. En tuurlijk begrijpt hij alles en tuurlijk vind hij dat ook zo. Ze begon steeds meer te twijfelen aan ons. Steeds meer raakte ze in de war en ze kon alleen nog maar kortaf en niet lief doen tegen mij. Na er veel over gepraat te hebben met haar heeft ze het uiteindelijk uitgemaakt. En ik? Ik was smoorverliefd op haar, het was/is een vreselijke periode. Alles kwam op me af terwijl ik het helemaal niet wilde. Er spookte natuurlijk van alles door mijn hoofd, en ik weet ook wel wat er dan zou gebeuren.. Na het uit was heeft ze nog meerdere keren gezegd dat ik echt het aller beste voor haar ben en ze niets beters kan wensen. Als ik vroeg waarom ze het dan heeft uitgemaakt zij ze; dan kan dat toch alsnog zo zijn! Een week nadat het uit ging zoende ze al met hem. Een maand later hadden ze een relatie.. Ik was helemaal van slag, ik heb tot maart echt elke dag gehuild. het was een verschrikkelijke periode. Ik heb haar ook lang gestalkt, wat ik niet had moeten doen. Ik heb er ook echt heel veel spijt van:( Maarja wat moest ik dan? Eerlijk gezegd is dat begin maart pas echt over gaan. Met daar tussen 5 weken waar ik het vol hield haar niet te contacten. Ookal heeft ze me sinds december al overal van geblokkeerd. Facebook whatsapp bellen. En dat is maar goed ook. Maar toch contacte ik haar nog via sms en email.

Nu is het april en gaat al wat beter met me. Misschien heb ik het al iets meer een plekje kunnen geven. Maar dat komt natuurlijk omdat het langzaam weg slijt. Ik blijf me alsnog elke dag ellendig voelen! ik sta elke ochtend op met een heel naar gevoel en ga altijd slapen met een vreselijk gevoel als ik me zelf al niet in slaap huil. Het is zo onbegrijpelijk voor mij waarom ze het heeft uitgemaakt? Waarom? Hoe super het was tussen ons, waarom? Ik zit met zoveel vragen en weet er helemaal geen raad mee:( hoe komt het dat iemand niet meer verliefd op je is? Ik mis haar gewoon zo erg, ik mis alles. Vind het vreselijk dat ik zo veel ''ruimte'' in bed heb nu. Ik vind het verschrikkelijk dat ik haar niet gewoon even gauw kan whatsappen als ik wat leuks mee gemaakt hebt op dat moment. Vind het zo jammer dat we elkaar niet meer in de ogen kunnen kijken en dan tegelijk in de lag schieten. Ik mis het gelukkig zijn en dat iemand zo veel om je geeft en elke dag aan je denkt. het zijn vaak van die kleinde dingetjes. Maar ze maken het zo geweldig.
Ik ben gewoon nog zo erg in de war en wil gewoon even rust, maar dat gaat niet. Ik vind het helemaal niks zo:(

Het gaat gelukkig echt wel wat beter met me. Maar er komen nog zoveel van die rot weekenden aan. Eerst koninginnedag, ik zag via facebook dat haar vriendinnen en hij ook naar het zelfde feest gaat waar ik ook kaartjes voor heb. Toen ik dat zag vandaag had ik er gelijk helemaal geen zin meer in.. En eeventjes later is ze jarig. het liefst wil ik die dagen maar gewoon overslaan.

Krijgah