Hay, weer een tijdje geleden dat ik iets geschreven heb.
Afgelopen zaterdag mn vrouwtje gehaald bij haar nieuwe lover. Alles geregeld. Dingen getekend, en alles zo ongeveer rond voor de scheiding. Inboedel ingepakt van de spullen die ze wilde hebben enzo...
Zaterdag is ze blijven slapen (op de logeerkamer) en zondag was ze al vroeg wakker. De tijd naderde dat ze naar huis gebracht moest worden.
We hebben nog nooit zo goed met elkaar gepraat. Het was echt heel erg fijn. Die 2 dagen dat ze er was, voelde vertrouwd, fijn, en nog veel meer van dat soort kreten... En wat wil het geval, niet alleen voor mij, voor haar ook...
We zitten te praten op de bank en ineens komt daar de zin:
"We moeten wachten, de afspraak bij de advokaat afzeggen, ik weet het niet meer... Ik hou vreselijk veel van jullie allebij, ik wil jou absoluut niet kwijt, maar haar ook niet"
En hierna bleef het niet alleen bij zoenen...
Mijn vrouw is bisexueel. Als ze onze relatie vervangt voor een relatie met een vrouw, zal ze dus uiteindelijk ook weer ongelukkig worden... Als ze bij mij blijft zal ze uiteindelijk ook weer ongelukkig worden... moeilijke kwestie...
Ik hou zo vreselijk veel van haar...
Er zijn zat stellen waarbij de vrouw of man ook een relatie heeft met iemand van dezelfde sexe. Of waar stellen een derde partij uitnodigen in de slaapkamer...
Nou ik wil er zelf geen deel aan hoeven nemen, maar ik heb er eigenlijk geen problemen mee als zij een relatie met een vrouw heeft... Als het een man zou zijn wel...
Zij is nu eenmaal niet gelukkig bij alleen een man of alleen een vrouw...
Ondanks alles wat er is gebeurd wil ik er een streep onder zetten, vergeven en verder gaan, maar dan in een nieuw jasje. Ik heb dat dus ook voorgesteld.
Zij ziet dat wel zitten, maar ze weet zeker dat haar vriendin dit absoluut niet ziet zitten... Wat dus weer de keuze laat: Haar of mij... Ze is ook heel nerveus hoe haar vriendin gaat reageren op wat er is voorgevallen tussen ons...
Pff het is nogal wat en menig wenkbrouwtje zal nu omhoog gaan bij het lezen van dit epistel...
We hebben zo goed gepraat en we zijn het er beiden over eens dat we nog heel erg gelukkig kunnen worden met elkaar...
Maar, haar vriendin zal haar dwingen te kiezen... en dat gevecht heb ik al eens verloren...
Ik maak me absoluut geen illusies... Als ze alsnog weggaat, dan ben ik niet slechter af dan nu, en aan dat feit ben ik inmiddels redelijk gewent.
Ik kan niets meer verliezen. Alles wat me dierbaar is ben ik al kwijt... namelijk haar. Met deze nieuwe ontwikkeling kan ik dus alleen nog maar winnen... en als ik "win"... dan gaan we dat vet vieren! Dan geef ik een feest en iedereen die me hier geholpen heeft is dan uitgenodigd!
Ik moet wel bekennen dat ik heel erg nieuwsgierig ben naar de ontknoping.. zal wel weer een desillusie zijn, maar toch...
ik houd jullie op de hoogte
zelfde schuitje
Zit in het zelfde schuitje helaas zijn we niet getrouwd hebben we me oude heer in huis genomen en alles aangepast.
Nu is ze meer bij haar vriendin en de laatst drie maanden is ze vier keer thuis geweest en dit is nu een relatie die al twee jaar duurt.
Zelf begrijp ik niet hoe een mens zo kan zijn.
Ze zegt dat alles eerlijk en open gaat maar ik heb zeker me twijfels na deze periode.
Ze zegt ook nog steeds dat ze van me houd, en dat het zij een extra is.
Ben een beetje hopeloos geval aan het worden.
Kan niet alleen alles ophoesten en dus raakt dat meerdere mensen.
Herkenbaar...
Mijn wenkbrauw gaat niet omhoog van verbazing.. eerder door herkenning..
Mijn ex is ook bi en had een relatie voor ze mij leerde kennen.. Pas in dodsnaam op jezelf, weet je zeker dat is wat je wilt?? Nu zegt ze dat ze het niet meer weet en dat ze je niet kwijtwilt, maar ze zal ooit een keuze moeten maken en hier ging het bij mij dus fout... Ze kon of wilde kennelijk geen keuze maken met als resultaat dat ik 7 jaar op haar gewzcht hebt maar wel de performing monkey was in bed als het haar uitkwam..
Mijn zelfvertrouwen heeft hierdoor een deuk van apocalyptisch formaat gekregen, maar ik kom er wel. Mijn zorg voor jou is dat je misschien toch hoopt dat ze bij je terug komt en zoals je zelf zegt heb je dat gevecht al 's verloren.
Pas op jezelf, wees nuchter en realistisch.. maak de juiste keuze voor jezelf. Ik weet dat het moeilijk is, ik heb de keuze gemaakt om me niet meer als een soort jojo te laten behandelen..
En jij??
Groetjes, Pagan
Hoi Prozac( ps waarom die naa
Hoi Prozac( ps waarom die naam)
Ik begrijp je punt, maar ik denk dat de vrouw aan de andere kant van de lijn niet met deze constructie ingaat. Ik denk dat er dan problemen komen en blijven komen. (hadden jullie kinderen?).
Ik denk dat je dit aan je vrouw moet zeggen en haar de ruimte moet geven, zodat zij zelf tot conclusies en keuzes komt, jij hoeft niets te doen, haar gevoel naar jou zit goed en jij begrijpt haar, de ander wellicht niet.
Aan de andere kant denk ik ook, bi of niet, maakt niet uit. Het is hier een kwestie van niet monogaam zijn. Want bi mensen kunnen ook monogaan zijn, een relatie hebben met een vrouw en later na een breuk verder gaan met een man of omgekeerd. Eigenlijk wil ze dus twee relaties. Ik denk dan ook dat er onvrede in haar zit....dat ze nog iets uit te knokken en zoeken heeft met haarzelf.
Daarom blijf ik denken Jij hoeft niets te doen, zij zal moeten denken, analyseren en zichzelf vinden.
Sterkte Eeffie
Hoi Prozac, Ik heb hier hel
Hoi Prozac,
Ik heb hier helemaal geen ervaring mee maar mijn wenkbrauwen gaan zeker niet omhoog. Ik vind het heel bijzonder dat je dit wil doen voor je vrouw, dan moet je wel heel veel van haar houden.
Wat eeffie zegt, als je bi bent kun je net zo goed monogaam zijn. Ik denk dat daar wel iets in zit. Pas goed op jezelf. verlies jezelf hier niet in!!
Xje