Na 4,5 jaar is mijn relatie beëindigd doordat mijn ex vond dat we teveel een broer-zus relatie hadden gekregen.
We zaten in een sleur waarbij we beide teveel achterover hebben geleund en er weinig moeite meer voor deden.
Hij is altijd een binnenvetter geweest en is een vrij afstandelijk en koel persoon (weinig complimenteus) waarbij ik juist iemand ben die zijn gevoelens erg uit en onzeker werd van zijn afstandelijkheid.
Hier hadden we best vaak woorden over want het leek voor mij alsof hij helemaal niet trots op mij was of onze relatie fijn vond en daardoor raakte we in een vicieuze cirkel aangezien hij zich dan vaak nog meer afsloot en zei dat alles wel weer goed kwam, maar ik zag geen veranderingen.
Ik ben van vroeger uit een onzeker persoon in een relatie en ik was altijd zo bang om hem kwijt te raken dat ik hem onbewust erg op de huid zat en steeds om bevestiging vroeg.

Toen hij het uit had gemaakt heb ik vrij snel zelf een appartement gevonden en aangezien er nog spullen van mij bij hem stonden en hij mij graag wilde helpen heeft hij meegeholpen met mijn verhuizing.
We hadden elkaar toen een tijdje niet gezien en die dag was het weer als vanouds gezellig. Het contact werd toen vanuit hem steeds iets meer en toen ik hem als bedankje voor het meehelpen uit eten had genomen heeft hij die avond uitgesproken dat hij misschien een te snelle beslissing had genomen om het uit te maken. Hij gaf aan dat we niet met ruzie uit elkaar zijn gegaan en hij was erover na gaan denken en zag in dat er geen grote problemen waren tussen ons waardoor hij weer wilde proberen om te kijken wat we konden gaan opbouwen.
Ik was erg voorzichtig daarin en we wilde beide geen druk hierop leggen maar ik wilde wel graag weten wat dit dan betekende voor ons in de toekomst. Ik heb hem dit een aantal keer gevraagd maar elke keer zei hij weer ik wil geen druk en als we beide een ander gevoel krijgen dan moeten we hier eerlijk over zijn. Voor mij voelde dit allemaal erg vrijblijvend en daardoor werd ik weer teruggegooid in de angst dat hij me weer zou verlaten. Waarschijnlijk heb ik hem toch onbewust onder druk gezet en zag hij dat hij mij hierdoor verdriet aandeed want hij besloot op een gegeven moment dat het allemaal te snel is geweest en dat hij mij niet wilde kwetsen met zijn twijfels. Hij gaf aan dat hij de focus volledig op zichzelf wilde richten en zichzelf ook wilde gaan veranderen want hij merkte dat het verleden zich herhaalde (zijn ex heeft in hun tijd ook aangegeven dat zij niet met hem kon praten over gevoelens en hij zo’n gesloten persoon was). Toen ik op de man af vroeg of hij ons nooit meer samen zag zei hij dat hij dat niet kon uitspreken want hij kan niet in de toekomst kijken en we moesten nu ieder zelf door.

Ik ben echt in de war momenteel, vind het zo vreemd dat hij er eerst weer voor wilde gaan en dan opeens gaat het te snel en wil hij het niet meer. Hij sprak vorige week nog wel uit dat hij het liefst nog met mij om zou willen gaan (vriendschappelijk) maar omdat mijn gevoel voor hem nog zo hoog is en hij geen valse hoop wilt afgeven kan dat op dit moment niet.
Ik weet dat ik onze relatie moet gaan afsluiten maar dat is zo moeilijk gezien we beide weten dat het er nog wel in had gezeten maar niet op dit moment… en vooral om mijzelf de rust te geven want ik bleef contact zoeken en hij reageerde altijd wel maar merk nu dat hij steeds afstandelijker reageert. Tevens elkaar ook van facebook afgehaald want hij wil niet dat ik mij druk ga maken om niets (waarbij ik toen weer dacht; als het uit is wat maakt het jou dan uit wat ik zie??)tevens had hij ontdekt dat ik op een date app zat en toen kreeg ik weer te horen dat ik dan dus al over hem heen was en dat het duidelijk is dat ik hem nooit meer wil… waarom deze tegenstrijdigheid van zijn kant??