Hallo allemaal,
Kom er net achter dat mijn account nog bestaat, en ben daar nu blij om! Nu kon ik alles nog eens nalezen, en ben ik weer bijna blij dat het nu definitief uit is met mijn ex.... Want ja, ik was weer bij hem terug, of beter gezegd: hij wilde mij weer terug. Maar dat bleek 'alles of niets', en alles kon ik niet meer geven na alles wat er gebeurd was. Dus nu is er niets meer, ook gen contact.
En jongens, geloof me: Dat is echt beter zo. Anders blijf je 'sabbelen' en hopen, maar je gaat elkaar steeds meer pijn doen en uiteindelijk zelfs haten... Haat en liefde liggen immers dicht bij elkaar, zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Het tegengestelde van liefde is dan ook niet haat, maar onverschilligheid. Bovendien kunnen liefde en haat heel goed samengaan: zo haat ik mijn ex enerzijds om de pijn die hij me heeft gedaan, maar houd ik ook nog steeds van hem om de goede dingen. En ook ik heb hém pijn gedaan en ben niet altijd eerlijk geweest, heb hem niet altijd gesteund etc. Het komt dus niet van één kant!
Bij ons was het wel zo, dat de gevoelens zódanig sterk waren al vanaf het begin, dat we elkaar niet konden loslaten, ook toen er problemen kwamen. Bij hem kwamen deze voort uit zijn verleden (drugs, schulden...), maar door de constante stress die dit met zich meebracht, werden kleine strubbelingen in de relatie uitvergroot. Ook kon hij weinig hebben, was achterdochtig en jaloers. Ik probeerde aanvankelijk alles te begrijpen, maar als je op een gegeven moment zelf niet lekker in je vel zit en problemen hebt, kun je dat niet meer goed aan. En ja, toen kon ik er niet meer voor hem zijn. Dat heb ik mezelf kwalijk genomen, en hij mij ook, maar ik heb hem nooit helemaal laten vallen en bleef vergevingsgezind, wat hij ook zei in woede. Hij heeft me overigens nooit geslagen, financieel uitgebuit of drugs proberen 'aan te smeren'. Maar hij heeft me wél compleet laten vallen toen ik volledig in de put zat en zijn steun nodig had. Of ja, nodig had....ben altijd een nogal onafhankelijke dame geweest, maar ik was erg verliefd op hem en hij op mij, we waren erg intiem en gehecht aan elkaar, maatjes zogezegd. En hij wist me als een prinsesje te behandelen, en daar gaat ook een stoere, zelfstandige dame aan wennen en afhankelijk van worden.
En ja, als je de ene week nog iemands 'godin' bent, hij je het liefst helemaal voor zichzelf zou willen hebben en zelfs vrienden met een relatie niet met je vertrouwt, maar je de week daarna van zich af stoot, en dat keer op keer, dan weet je het op een gegeven moment ook niet meer....je wordt heen en weer geslingerd, je gevoel is als een schip op de woelige zee van je partner's wisselende stemmingen en gevoelens. Het was dan ook eigenlijk goed dat het uit was, hoewel ik zoveel verdriet had dat ik op ldvd kwam.
Later kwam het echter weer even goed, en had ik spijt van mijn berichten & was bang dat hij ze zou lezen. Maar nu maakt het me niets meer uit: het was, en ís, de waarheid. Het erge nu is dat ik nog steeds/weer heen en weer word geslingerd tussen opluchting en verdriet: opluchting dat het over is (zijn problemen en stemmingswisselingen zijn uit mijn leven, heerlijk!) maar ook verdriet: ik was eerst zo blij dat we weer samen waren, dat het nu extra pijn doet dat het weer over is. En dat we elkaar nu niet meer uit kunnen staan..... En tenslotte ook de spijt dat ik het niet eerder weer heb uitgemaakt: ik zag na een paar euforische weken al wel weer dat het toch eigenlijk niks was, en mijn verliefde gevoel ebde weer weg. Maar ik wilde hem niet kwetsen, hoezeer hij mij ook had gekwetst.
Maargoed, wat gebeurd is is gebeurd, en van alles leer je. En ik hoop dat jullie hier iets aan mijn verhaal hebben: het is immers niet altijd ok om terug te komen bij je ex, bedenk dus goed wat je wilt!! Zo heb ik nog contact met een andere dame van ldvd, die nu wél mooi over haar ex heen is, terwijl ik weer opnieuw met de ellende zit....
Excusez-moi voor het wellicht wat 'warrige' verhaal, maar gelukkig schrijf ik in volstrekt correct ABN, dus leesbaar zal het zeker zijn, hahaha
Hartelijke groeten en heel veel sterkte aan alle ldvd-ers!
Welcome back.. (?)
Jammer dat ik je hier wederom ontmoet. Althans, de omstandigheden waaronder natuurlijk!
Om je een hart onder de riem te steken; je hebt nu op jouw eigen manier ervaren dat het niet werkt tussen jullie. Je hebt het zelf beleefd, bedacht en gezien. Anderen kunnen jou dit eerder gezegd hebben, maar je kunt niet leren van de ervaringen of door de beeldvorming van een ander.
Nu je er op jouw manier en op jouw moment achter bent dat het niet werkt, ben je er misschien ècht klaar voor om het af te sluiten. Hoe pijnlijk ook dat het op deze manier (met haatgevoelens naar elkaar) moet.
Neem de ruimte..
Liefs, True
@Lavinia..
Welkom terug idd..
Wat True zegt,nu weet je heel duidelijk dat het niet meer werkt.De pijn is er maar ik hoop voor je dat je een stuk van het traject overslaat,je bent er al geweest.....
De andere ldvd dame;-) is verder.Jij zou miss helemaal nog niet klaar er voor zijn geweest als je niet was terug gegaan.Het was nodig anders waarschijnlijk met een "als ik nu dit of dat"rond blijven lopen.
Je weet hoe het werkt...er zijn nog steeds wat "oude bollen"
Knuffel
Mooie stukken tekst van Goethe
Hey allemaal,
Bij dezen (stukjes van) een tekst van Goethe. Het staat in zijn 'Faust' en zit nu al weken door mijn hoofd te spoken....wil het dan ook graag met jullie delen. Het is in 't Duits, maar ik zal het wel ff vertalen (is alleen minder mooi natuurlijk...)
Grethchen, verliefd op Dr. Faust, mijmert aan haar spinnewiel:
"Meine Ruh ist hin, mein Herz ist schweer, Ich finde sie nimmer und nimmer mehr... Wo ich ihn nicht hab, ist mir das Grab.... Die ganze Welt ist mir vergällt.
Mein armer Kopf ist mir verrückt, Mein armer Sinn ist mir zerstückt.
Meine Ruh ist hin, mein Herz ist schweer, ich finde sie nimmer und nimmer mehr.
Vertaling: Mijn rust is weg, mijn hart is zwaar, ik vind haar (de rust) nooit en nooit meer terug*. Waar hij niet is/waar ik hem niet heb, is voor mij het graf... De hele wereld is voor mij vergald.
Mijn arme hoofd is krankzinnig, mijn arme gevoel is verscheurd...
Mijn rust is weg, mijn hart is zwaar, ik vind haar nooit en nooit meer terug.
*Noot van vertaler (Lavinia): Niet wanhopen: die komt wel weer terug hoor meid )
(...)
Mein Schos! Gott! Drängt Sich nach ihm hin.
Ach, dürft ich fassen und halten ihn. So wie ich wollt, An seinen Küssen vergehen sollt.
Vertaling: Mijn schoot, ach God, verlangt naar hem (het moge duidelijk zijn dat hier in feite de lichamelijke opgewondenheid van Gretchen op eufemistische wijze weergegeven wordt...)
Ach, kon ik hem toch aanraken en vasthouden, zoals ik zou willen....en door zijn kussen verteerd worden (ze wil dus liefst helemaal in hem opgaan, zodat haar vurige verlangen verdwijnt...if possible)
*Zucht* en *Beuhhh*: Ik mis hem, en zou graag nog eens met hem praten...maar het liefst wil ik hem vergeten, hem uit mijn hart en gedachten verbannen. Mijn verstand weet dat het beter is zo, maar mijn gevoel trekt zich daar helaas bar weinig van aan....
Kus,
Lavinia